Πώς η Πειραιώς «κούρεψε» μισό δισ. στους πιο πλούσιους που… δεν είχαν να πληρώσουν
Το έγκληµα είναι διαρκές: µια σκανδαλώδη αγοραπωλησία δανείων που πραγµατοποιήθηκε το 2015 επί διοίκησης Μιχάλη Σάλλα στην Τράπεζα Πειραιώς αµνήστευσε στη συνέχεια η τωρινή διοίκηση υπό τον Χρήστο Μεγάλου.
Εταιρεία του γνωστού εφοπλιστικού οµίλου της οικογένειας Λογοθέτη, αφού αρχικά «καθάρισε» ανώτατα στελέχη της Τράπεζας Πειραιώς αγοράζοντας µετοχοδάνειά τους εκατοµµυρίων ευρώ, τα οποία είχαν δοθεί επί διοίκησης Σάλλα προκειµένου να συµµετάσχουν σε αυξήσεις µετοχικού κεφαλαίου (ΑΜΚ) της τράπεζας και δεν αποπληρώνονταν, στη συνέχεια απέκτησε (ως αντάλλαγµα;) ένα πανίσχυρο χαρτοφυλάκιο της ίδιας τράπεζας µε «κόκκινα» δάνεια.
Πρόκειται για ναυτιλιακά και όχι µόνο δάνεια ορισµένων από τα ισχυρότερα εφοπλιστικά ονόµατα στον κόσµο, τα οποία συχνά πυκνά κοσµούν όχι µόνο λαϊφστάιλ περιοδικά µε τον πολυτελή τους βίο αλλά ακόµη και το περιοδικό «Forbes». Παρά την οικονοµική τους επιφάνεια σε ό,τι αφορά τις δανειακές τους υποχρεώσεις, λειτούργησαν ως µπαταχτσήδες.
Οπως αποκαλύπτει σήµερα το Documento, ενώ αρχικά η πλευρά Λογοθέτη απέκτησε από την Πειραιώς µε ελάχιστο τίµηµα τα δάνειά τους, στη συνέχεια τα πούλησε και πάλι στους ίδιους σε εξευτελιστική τιµή.
Γνωστός εφοπλιστής, για παράδειγµα, µε δανειακές υποχρεώσεις ύψους 130 εκατ. ευρώ «καθάρισε» καταβάλλοντας µόλις 11 εκατ. ευρώ, την ώρα που οι τράπεζες βγάζουν στο σφυρί ακίνητα οφειλετών για µερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ.
Ο δε όµιλος Λογοθέτη, παρά τα κέρδη που αποκόµισε από την πώληση των δανείων, µέχρι και το 2017 που η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) ήλεγχε την αγοραπωλησία δεν είχε καταβάλει στην Πειραιώς τα 320 εκατ. ευρώ που όφειλε από την αγορά τους, παρά µόνο ένα µικρό µέρος αυτών, συγκεκριµένα 94 εκατ. ευρώ.
Και το κερασάκι στην τούρτα το έβαλε η ίδια η Πειραιώς, υπό τη διοίκηση του κ. Μεγάλου, σφυρίζοντας αδιάφορα στα πεπραγµένα της διοίκησης Σάλλα και µη καταθέτοντας την απαιτούµενη εκ του νόµου έγκληση για τη δίωξη τραπεζικών στελεχών που ενέκριναν αυτές τις αγοραπωλησίες.
Αµνηστία λοιπόν στα τραπεζικά στελέχη από τη διοίκηση Μεγάλου, ανελέητο κυνήγι σε χιλιάδες δανειολήπτες οι οποίοι αδυνατούν να πληρώσουν επειδή δεν έχουν και όχι επειδή δεν θέλουν.
Έρευνα από κλιµάκιο επιθεωρητών της ΤτΕ
Τον Φεβρουάριο του 2017 η ∆ιεύθυνση Επιθεώρησης Εποπτευόµενων Εταιρειών της ΤτΕ πραγµατοποίησε έλεγχο στην Τράπεζα Πειραιώς. Ο έλεγχος αφορούσε τη «συµµόρφωση της εταιρείας προς υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κανονιστικό πλαίσιο πρόληψης της νοµιµοποίησης εσόδων από παράνοµες δραστηριότητες και χρηµατοδότησης της τροµοκρατίας», όπως αναφέρεται στη σχετική έκθεση ελέγχου.
Η έρευνα από κλιµάκιο επιθεωρητών της ΤτΕ διήρκεσε σχεδόν οκτώ µήνες και ολοκληρώθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2017. Ηταν η περίοδος που ο Χρήστος Μεγάλου ανέλαβε τη θέση του διευθύνοντος συµβούλου στην Τράπεζα Πειραιώς και η εποχή που τα απόνερα των πεπραγµένων της διοίκησης Μιχάλη Σάλλα απασχολούσαν τη ∆ικαιοσύνη µε κακουργηµατικές διώξεις σε βάρος του ίδιου αλλά και οµάδας στελεχών της τράπεζας, όπως είχε αποκαλύψει το Documento.
Κατά τη διάρκεια του ελέγχου οι επιθεωρητές διαπίστωσαν µια σειρά από αγοραπωλησίες δανείων σε εταιρεία συµφερόντων των εφοπλιστών Μιχάλη και Γιώργου Λογοθέτη πέρα από κάθε έννοια «διαφάνειας» και «χρηστής διακυβέρνησης», όπως αναφέρεται στην έκθεση της ΤτΕ.
Τα µετοχοδάνεια των στελεχών
Τα πρώτα δάνεια που µπήκαν στο στόχαστρο του ελεγκτικού µηχανισµού της ΤτΕ ήταν µια σειρά από δάνεια ανώτατων στελεχών της Τράπεζας Πειραιώς, τα οποία είχαν χορηγηθεί επί διοίκησης Σάλλα προκειµένου να συµµετάσχουν σε διαδοχικές ΑΜΚ της Τράπεζας Πειραιώς από το 2007 µέχρι το 2011. Μετοχοδάνεια δηλαδή που είχαν δοθεί σε δώδεκα πρώην και νυν –τουλάχιστον το 2017 που έγινε έλεγχος της ΤτΕ– στελέχη της Τράπεζας Πειραιώς µε ευνοϊκούς όρους και δεν αποπληρώνονταν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις συµβάσεις των συγκεκριµένων δανείων που ασφαλίζονταν µε µετοχές είχε γίνει τροποποίηση σύµφωνα µε την οποία «η Τράπεζα περιόρισε τη δυνατότητα για την αναγκαστική τους είσπραξη µε ρευστοποίηση µόνο των υπόψη µετοχών χωρίς να στραφεί σε άλλα περιουσιακά στοιχεία των ενεχόµενων», όπως αναφέρεται στο πόρισµα της ΤτΕ. Εκτός από τα µετοχοδάνεια το συγκεκριµένο χαρτοφυλάκιο περιείχε και δύο στεγαστικά δάνεια στελεχών της Τράπεζας Πειραιώς ύψους 3,056 εκατ. ευρώ και ένα ακόµη στεγαστικό δάνειο ύψους 1,2 εκατ. ευρώ.
Ο από µηχανής θεός Λογοθέτης
Το χαρτοφυλάκιο των συγκεκριµένων δανείων εξαγοράστηκε τελικά τον Μάρτιο του 2015 επί διοίκησης Σάλλα από την εταιρεία Lindfield Worldwide Ltd και µάλιστα «χωρίς διαφανείς διαδικασίες» όπως αναφέρεται στο πόρισµα της ΤτΕ. Πρόκειται για εταιρεία συµφερόντων Λογοθέτη µε έδρα τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Η εξαγορά των δανείων έγινε αντί ποσού 31,892 εκατ. ευρώ. Σύµφωνα µε την ΤτΕ, η εν λόγω εξαγορά έγινε στην ονοµαστική τους αξία «που ασφαλίζονταν µε λίαν χαµηλής αξίας υπέγγυα στοιχεία (µετοχές)». Εκτός όµως από αυτό η σύµβαση που υπoγράφηke µεταξύ Lindfield Worldwide Ltd και Τράπεζας Πειραιώς «περιείχε συµβατικές δεσµεύσεις που περιόριζαν τη δυνατότητα είσπραξης του λαβείν της µέχρι την αξία αυτών (για το µεγαλύτερο µέρος των δανείων ήτοι χωρίς προφανή οικονοµικό λόγο)». Με απλά λόγια, η εταιρεία συµφερόντων Λογοθέτη προχώρησε σε αγορά δανείων εκατοµµυρίων ευρώ στελεχών της τράπεζας, ενώ γνώριζε ότι δεν θα µπορούσε να εισπράξει τα ποσά που είχε δώσει για την αγορά τους.
Σύµφωνα µε τραπεζικούς αλλά και νοµικούς κύκλους, η εξαγορά των δανείων στην ουσία απάλλαξε τόσο τη διοίκηση Σάλλα όσο και τα ανώτατα στελέχη της Πειραιώς από την ποινική τους ευθύνη για τη χορήγηση των µετοχοδανείων, τα οποία δεν αποπληρώνονταν. Με χείρα βοηθείας από την πλευρά του οµίλου Λογοθέτη (γιατί και µε ποιο αντάλλαγµα;).
Αγορά ισχυρού χαρτοφυλακίου
∆εν ήταν όµως και η µοναδική συναλλαγή µεταξύ εταιρείας συµφερόντων Λογοθέτη και της Τράπεζας Πειραιώς την περίοδο εκείνη που µπήκε στο στόχαστρο της ΤτΕ. Σύµφωνα µε όσα αναφέρονται στο πόρισµα της ΤτΕ, από τον Μάιο του 2014 µέχρι και τα τέλη Οκτωβρίου του 2015, επί διοίκησης Σάλλα, η εταιρεία Baywest Business Limited µε µοναδικό µέτοχο τον Μιχ. Λογοθέτη και έδρα στις Παρθένες Νήσους απέκτησε ένα «γιγαντιαίο» χαρτοφυλάκιο δανείων. Συγκεκριµένα, η εταιρεία απέκτησε συνολικά 85 «κόκκινα» δάνεια ύψους 1,048 δισ. ευρώ αντί τιµήµατος 320 εκατ. ευρώ. Επρόκειτο για «ισχυρό» χαρτοφυλάκιο, το οποίο αποτελούνταν κυρίως από «ναυτιλιακά δάνεια µε υποθήκη πλοίων», «χρηµατοδοτήσεις σε επιχειρήσεις ναυτιλίας ή εκµετάλλευσης ακινήτων ή σε φυσικά πρόσωπα» αλλά και «κοινοπρακτικά δάνεια για τη χρηµατοδότηση υποδοµών εξωτερικού». ∆άνεια δηλαδή που είχαν δοθεί σε οµίλους ισχυρών προσώπων από τον χώρο της ναυτιλίας µε παγκόσµια παρουσία, τα οποία όµως δεν είχαν αποπληρωθεί.
Η πώληση των δανείων, σύµφωνα µε τους ισχυρισµούς που πρoέβαλε η Τράπεζα Πειραιώς στην ΤτΕ, είχε στόχο «τη βελτίωση της κεφαλαιακής της δοµής και την απελευθέρωση δεσµευµένης ρευστότητας». Ωστόσο ο τρόπος µε τον οποίο έγινε η πώληση και όσα έπραξε η Baywest και καταγράφονται στο πόρισµα της ΤτΕ εγείρουν µια σειρά από ερωτήµατα τόσο για τις αποφάσεις της διοίκησης Σάλλα όσο και για αυτές στη συνέχεια από τη διοίκηση Χρ. Μεγάλου.
Λογοθέτης επιλέγει… Λογοθέτη
Σύµφωνα µε τους ελεγκτές της ΤτΕ, η πώληση του «ισχυρού» αυτού δανειακού χαρτοφυλακίου έγινε «χωρίς να προϋπάρχουν οι συνθήκες που θα διασφάλιζαν τη διαφανή και επαρκή τεκµηρίωση των συναφών συναλλαγών…». Καταρχάς πολλά ερωτήµατα εγείρουν η διαδικασία επιλογής των δανείων που µεταβιβάστηκαν-πωλήθηκαν στην εταιρεία του Μιχ. Λογοθέτη αλλά και ο χρηµατοµεσιτικός σύµβουλος που επιλέχθηκε. Είναι χαρακτηριστικό ότι ως χρηµατοµεσιτικός σύµβουλος στη διαδικασία πώλησης των δανείων (loan broker) επιλέχθηκε η εταιρεία LXM Group. Πρόκειται για εταιρεία επίσης συµφερόντων του οµίλου Λογοθέτη και αυτή η οποία πρότεινε στην Τράπεζα Πειραιώς επί διοίκησης Σάλλα να µεταβιβαστούν τα ναυτιλιακά δάνεια στην Baywest συµφερόντων Λογοθέτη. Με λίγα λόγια, ο «εκτιµητής» των δανειακών χαρτοφυλακίων που εισηγούνταν τις τιµές συναλλαγής έπειτα από «έρευνα αγοράς» και επέλεγε ποια δάνεια θα πωληθούν ήταν ιδίων συµφερόντων µε τον αγοραστή των δανείων. Κάτι που εγείρει σοβαρά ζητήµατα ασυµβίβαστου και θέτει ζητήµατα αντικειµενικότητας για τη διαδικασία που ακολούθησε η Τράπεζα Πειραιώς επί διοίκησης Σάλλα.
«Απέχει του να χαρακτηρισθεί αντικειµενική η διαδικασία επιλογής των δανείων που µεταβιβάσθηκαν ή πωλήθηκαν (κοινοπρακτικά – ναυτιλιακά λοιπά) στην προκειµένη περίπτωση» επισηµαίνεται στο πόρισµα της ΤτΕ, καθώς και ότι «δεν φαίνεται να εφαρµόσθηκε η διεθνώς κρατούσα πρακτική σε παρόµοιες περιπτώσεις».
Εκατοµµύρια χαµηλότερα από την ελάχιστη αξία
Εκτός από τη διαδικασία επιλογής των δανείων ερωτήµατα διατυπώνονται και για το ύψος που πωλήθηκαν στην εταιρεία του Μιχ. Λογοθέτη τα ναυτιλιακά δάνεια. Αυτά δηλαδή που αφορούσαν τους ισχυρούς πελάτες της τράπεζας. Σύµφωνα µε το πόρισµα της ΤτΕ, τα δάνεια αυτά πωλήθηκαν σε τιµή πολύ χαµηλότερη ακόµη και από την ελάχιστη που θα µπορούσε να τα πωλήσει η τράπεζα αν έφτανε στο σηµείο να εκποιήσει τα πλοία των εφοπλιστών που είχαν µπει ως υποθήκη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ναυτιλιακά δάνεια πωλήθηκαν αντί 135,7 εκατ. ευρώ στην εταιρεία του Μιχ. Λογοθέτη. Ποσό το οποίο, σύµφωνα µε το πόρισµα της ΤτΕ, «υπολείπεται κατά 56,9 εκατ. ευρώ της διασφαλιστικής αξίας των ενυπόθηκων πλοίων». «∆ηλαδή εκείνης η οποία µε βάση την τραπεζική πρακτική εκτιµάται πως µπορεί να εισπραχθεί σε περίπτωση αναγκαστικής εκποίησης των ενυπόθηκων πλοίων» όπως επισηµαίνεται στο πόρισµα.
∆εν καταβλήθηκε το τίµηµα όπως έπρεπε
Εντύπωση προκαλούν και όσα διαπίστωσαν οι ελεγκτές για τα χρήµατα που εισέπραξε η Τράπεζα Πειραιώς από την πώληση των δανείων στον όµιλο Λογοθέτη. Ή, για την ακρίβεια, που θα έπρεπε να είχε εισπράξει τουλάχιστον µέχρι την περίοδο που διενεργήθηκε ο έλεγχος. Σύµφωνα µε την έκθεση ελέγχου της ΤτΕ, αν και η Baywest απέκτησε τα δάνεια, εντούτοις µέχρι και τον Ιούνιο του 2017 δεν κατέβαλε τα ποσά που όφειλε στην Τράπεζα Πειραιώς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι µέχρι τα τέλη του 2016 η συµφερόντων Λογοθέτη Baywest είχε καταβάλει µόλις τα 94,3 εκατ. ευρώ από τα 320 εκατ. ευρώ. Προέκυπτε δηλαδή ένα υπόλοιπο σχεδόν 220 εκατ. ευρώ το οποίο έπρεπε να είχε καταβληθεί στην Πειραιώς µε αποτέλεσµα να επιβαρύνονται τα οικονοµικά στοιχεία της τράπεζας. Ακόµη πιο εντυπωσιακή είναι η στάση της Πειραιώς την περίοδο εκείνη. Σύµφωνα µε την ΤτΕ, το χρονικό διάστηµα από την 1η Απριλίου 2016 µέχρι και την 30ή Ιουνίου 2017 η τράπεζα επιχείρησε να βρει λύση για την αποπληρωµή της από την πλευρά Λογοθέτη. Ωστόσο, όπως ανέφεραν επίσηµα στους ελεγκτές της ΤτΕ «δεν είχε ορισθεί κάποια συγκεκριµένη Μονάδα/∆ιεύθυνση της Τράπεζας για την παρακολούθηση των όρων που συµφωνήθηκαν», ενώ «δεν αξιοποιήθηκαν και τα περιθώρια για την επίτευξη καλύτερων εισπρακτικών αποτελεσµάτων». Με λίγα λόγια, δεν υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος έλεγχος πάνω στη συγκεκριµένη διαδικασία.
«Από το περιεχόµενο των συναφών συµβατικών εγγράφων τεκµαίρεται πως δεν διασφαλίστηκε ισορροπία υποχρεώσεων µεταξύ της Τράπεζας και της Baywest, καθώς δεν συνοµολογήθηκε επιβάρυνση της τελευταίας εφόσον το συµφωνηθέν τίµηµα δεν καταβαλλόταν εκπρόθεσµα όπως τελικά συνέβη» επισηµαίνεται χαρακτηριστικά στο πόρισµα της ΤτΕ.
Εβγαλε και κέρδος από την πώληση των δανείων
Στο µεταξύ, η πλευρά Λογοθέτη όχι µόνο δεν κατέβαλε το συνολικό τίµηµα στην Πειραιώς –τουλάχιστον µέχρι την περίοδο του ελέγχου από την ΤτΕ– αλλά έβγαλε και χρήµατα από την πώληση των δανείων. Ειδικότερα όπως προκύπτει από έγγραφα που δηµοσιεύει σήµερα το Documento αλλά και από την έκθεση της ΤτΕ, µέχρι και τον Μάρτιο του 2016 η Τράπεζα Πειραιώς ενέκρινε µια σειρά από αιτήµατα για «εξάλειψη βαρών (αντί µετεγγραφής υπέρ Baywest) επί ενυπόθηκων ακινήτων και πλοίων καθώς και την αποδέσµευση ενεχύρου επί µετρητών». Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει κατά την ΤτΕ ότι τα αντίστοιχα δάνεια είτε πωλήθηκαν σε τρίτους είτε αναχρηµατοδοτήθηκαν. «Κάτι που σηµατοδοτεί την ύπαρξη χρηµατικού ανταλλάγµατος για την Βaywest» όπως αναφέρεται στο πόρισµα της ΤτΕ.
Με λίγα λόγια, η πλευρά Λογοθέτη όχι µόνο δεν πλήρωσε την τράπεζα (µέχρι τουλάχιστον την περίοδο ελέγχου), αλλά έβγαλε και κέρδη µε το να πωλήσει τα δάνεια αυτά σε τρίτους. Παρά τα όσα αναφέρονται στο πόρισµα της ΤτΕ, η διοίκηση Χρ. Μεγάλου δεν οδήγησε την υπόθεση αυτή, ως όφειλε, στη ∆ικαιοσύνη. Αντί να καταθέσει την απαιτούµενη εκ του νόµου έγκληση κατά των στελεχών της τράπεζας που έλαβαν τις σχετικές αποφάσεις, αποφάσισε να µην πράξει το παραµικρό. Στην ουσία δηλαδή… διαλογίστηκε, όπως έκανε και µε άλλα θαλασσοδάνεια, και αποφάσισε να αµνηστεύσει µια σειρά από πράξεις και ενέργειες που αφορούσαν τη διοίκηση Σάλλα και έχουν µπει και στο στόχαστρο της ΤτΕ.
∆ιαβάστε αναλυτικότερα για τέσσερις µόνο ενδεικτικές περιπτώσεις των εν λόγω δανείων κι έπεται και συνέχεια…
Η μη απάντηση της Πειραιώς
Επικαλούμενη το «τραπεζικό απόρρητο των πελατών της» και ότι «ως συστημική Τράπεζα εποπτεύεται από τον SSM, τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» η Τράπεζα Πειραιώς αρνήθηκε ουσιαστικά να απαντήσει στα ερωτήματα που προκύπτουν από την έρευνα του Documento.
Γιατί προφανώς οι γενικολογίες του τύπου η Τράπεζα Πειραιώς θα κάνει «όλες τις νόμιμες και δέουσες ενέργειες σε χρόνο και με τρόπο που κρίνεται ως ο πλέον πρόσφορος από τα αρμόδια εταιρικά της όργανα» δεν είναι απάντηση. Αναφέροντας μάλιστα ότι η τράπεζα κινείται «ανεξάρτητα αν πρόκειται για μικρότερους ή μεγαλύτερους οφειλέτες» δείχνει και η ίδια –όπως και τα στοιχεία της έρευνας– ότι ωφελημένοι από τις κινήσεις της είναι πάντοτε οι μεγαλοοφειλέτες.
Η απάντηση του ομίλου Libra
«Ολόκληρη η συναλλαγή στην οποία αναφέρεται το άρθρο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από πρώην υπαλλήλους εταιρειών του Ομίλου Libra. Για ορισμένους από αυτούς έχουν ήδη γίνει σε πολλές χώρες δικαστικές ενέργειες και έχουν δεσμευτεί περιουσιακά στοιχεία εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ παγκοσμίως. Η εν εξελίξει δικαστική διαδικασία δεν μας επιτρέπει να προβούμε σε οποιονδήποτε περαιτέρω σχολιασμό επί του θέματος. Η αλήθεια για το τι συνέβη σε αυτή την υπόθεση ανακαλύπτεται σταδιακά και θα συνεχιστεί η προσπάθειά μας να έρθει στο φως. Δεν θα σχολιάσουμε τις τρέχουσες τραπεζικές μας σχέσεις, εκτός του να τονίσουμε ότι ο Ομιλος Libra έχει πραγματοποιήσει μια από τις μεγαλύτερες εθελοντικές εξοφλήσεις δανείων στην ελληνική τραπεζική ιστορία, όντας παράλληλα θύμα μιας άνευ προηγουμένου απάτης».
Λεντούδης δανείζεται, Λεντούδης πουλάει και αγοράζει
Οικογένεια Λεντούδη
130 εκατ. δολάρια δανείστηκε το 2008 για να αγοράσει τρία πλοία. Κατέληξε το 2015 να πληρώνει μόνο 11,1 εκατ. δολ.
Τον Ιούνιο του 2008 (γίνονται δύο προσθήκες στο δάνειο το 2009 και ακόμη μία το 2011) εταιρείες συμφερόντων της εφοπλιστικής οικογένειας Λεντούδη υπογράφουν δανειακή σύμβαση ύψους 130 εκατ. δολαρίων με τη Marfin Egnatia Bank (Marfin Popular Bank Co Ltd). Πρόκειται για τις εταιρείες Go Friendship Maritime Company SA, Go Public Maritime Company SA, Go Star Maritime Company SA και Trade Marine Company SA. Μεταξύ άλλων, τα χρήματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά τριών πλοίων («Go Public», «Go Star», «Go Trader»). Το δάνειο έχει περάσει πλέον στην Τράπεζα Πειραιώς όταν εκείνη τον Ιανουάριο του 2015 το πουλάει στην εταιρεία Baywest Business Ltd (BW), συμφερόντων του ομίλου Λογοθέτη.
Λίγους μήνες μετά, τον Απρίλιο του 2015, η BW με έδρα τις Βρετανικές Παρθένους Νήσους και μοναδικό μέτοχο τον Μιχ. Λογοθέτη υπογράφει συμφωνητικό προς όφελος δύο εταιρειών συμφερόντων Λεντούδη. Ο λόγος για την Go Public Maritime Company SA (αρχικός οφειλέτης του δανείου των 130 εκατ. δολαρίων) και την Evalend Shipping Company SA, κύριο όχημα των εταιρειών του εφοπλιστή Κρίτωνα Λεντούδη.
Νομική σύμβουλος της Evalend εμφανίζεται να υπογράφει στο συμφωνητικό εκ μέρους του συνόλου των εταιρειών. Επί της ουσίας προκύπτει ότι η εταιρεία Evalend διαχειρίζεται (manager) τις άλλες εταιρείες, οι οποίες φαίνονται από τα έγγραφα της BW να έχουν έως και την ίδια διεύθυνση αλληλογραφίας στο κέντρο της Αθήνας.
Τον Μάρτιο του 2015 είχε προηγηθεί μνημόνιο συμφωνίας (Memorandum of Agreement – MoA) μεταξύ της εταιρείας Marine Spirit SA με έδρα τα Νησιά Μάρσαλ και των εταιρειών Go Star Maritime Company SΑ, Go Public Maritime Company SA και Trade Marine Company SA. Οι τελευταίες είναι συμφερόντων Λεντούδη και οι αρχικοί οφειλέτες του δανείου των 130 εκατ. δολαρίων.
Η Marine Spirit λοιπόν εμφανίζεται ως αγοράστρια, ενώ διορίζει ταυτόχρονα ως αγοράστριες τις εταιρείες Go Pub Shipping SA (Liberia), Go Skar Shipping SA (Liberia) και Nikiforos Shipping SA (Liberia). Και αυτές συμφερόντων Λεντούδη. Τα τρία πλοία αγοράζονται συνολικά αντί 11,1 εκατ. δολαρίων, χρήματα που καταλήγουν στην Baywest του ομίλου Λογοθέτη. Εκείνος θα απαλλάξει έτσι πλήρως τις εταιρείες Λεντούδη από το «κόκκινο» δάνειο των 130 εκατ. δολαρίων. Επί της ουσίας δηλαδή ο Λεντούδης δανείστηκε 130 εκατ. δολάρια το 2008 για να αγοράσει τρία πλοία, τα οποία όμως πουλάει το 2015 σε εταιρείες συμφερόντων του αντί 11,1 εκατ. δολαρίων. Τα λεφτά όμως τα παίρνει η BW του Λογοθέτη που έχει αγοράσει το «κόκκινο» δάνειο από την Πειραιώς, όπου τα πλοία είχαν μπει υποθήκη. Οπως προκύπτει και από τον τραπεζικό λογαριασμό της Baywest στη γερμανική επενδυτική τράπεζα Berenberg, εταιρείες συμφερόντων Λεντούδη πιστώνουν το 2015 στον λογαριασμό της ποσό ύψους 10.327.387,41 δολαρίων. Την ίδια στιγμή ο Λεντούδης συνεχίζει εντελώς προκλητικά τις μπίζνες του. Αφού του έχουν κουρέψει κατά εκατομμύρια ευρώ το «κόκκινο» δάνειο, εμφανίζεται να παραγγέλνει τα τελευταία δύο χρόνια τάνκερ συνολικής αξίας σχεδόν 300 εκατ. δολάρια.
Το «κόκκινο» δάνειο που έχασε το χρώμα του
Οικογένεια Μαδιά
Τον Ιούλιο του 2014 η BW αγοράζει από την Πειραιώς το «κόκκινο» δάνειο των 72 εκατ. δολαρίων συμφερόντων της εφοπλιστικής οικογένειας Μαδιά που είχε λάβει το 2008 από τη Marfin Egnatia Bank μέσω δύο εταιρειών συμφερόντων της (Lucky Julios SA, Thalassa Maritime Inc). Το δάνειο σχετιζόταν με το πλοίο «Captain Evangelos N.M.».
Σύμφωνα με ιδιωτικό συμφωνητικό (Δεκέμβριος 2014) μεταξύ της BW και των εταιρειών (αρχικοί οφειλέτες) συμφερόντων Μαδιά με εταιρικό εγγυητή την Chian Spirit Maritime Enterprises Inc. (οικογένεια Μαδιά) και προσωπικούς εγγυητές τους εφοπλιστές Παναγιώτη και Νικόλαο Μαδιά, δίνονται 6.250.000 δολάρια σε μετρητά. Ακόμη ποσό 4.330.388,72 δολαρίων δίνεται ως cash collateral. Τα χρήματα αυτά, όπως προκύπτει με έγγραφα, πιστώθηκαν στον τραπεζικό λογαριασμό της Baywest Business Limited (όμιλος Λογοθέτη) στη γερμανική Berenberg. Το σύνολό τους ανέρχεται στα 10.580.388,72 δολάρια. Η εφοπλιστική οικογένεια Μαδιά δηλαδή δανείζεται 72 εκατ. δολάρια το 2008 και ύστερα από χρόνια αγοράζει ξανά το δάνειο από την BW του Λογοθέτη αντί 10,5 εκατ. δολαρίων.
Από τους πιο πλούσιους και πιο «κουρεμένους» καραβοκύρηδες
Εφοπλιστικός όμιλος Τσάκου
200 εκατ. ευρώ χρωστούσαν οι αρχικοί οφειλέτες των δανείων, για τα οποία συμφωνούν να πληρώσουν σχεδόν 35 εκατ.
Το 2008 η εταιρεία συμφερόντων της οικογένειας Τσάκου Pigadia Investment Company παίρνει δάνειο 42.712.500 ευρώ από τη Marfin Egnatia. Δεν πληρώνει όμως και το ανεξόφλητο ποσό γίνεται 43.894.383,59 ευρώ. Το 2008 η εταιρεία Seabourne Shipping (συμφερόντων ομίλου Τσάκου) παίρνει δάνειο 15 εκατ. ευρώ από τη Millennium Bank SA. Δεν πληρώνει και το ανεξόφλητο ποσό είναι 16.933.712,17 ευρώ. Η Metochi Investment Company Limited πήρε δάνειο 2.465.000 ευρώ (έφτασε τα 2.491.455,01 ευρώ) από τη Marfin. Ολα τα άνω δάνεια που είχαν δοθεί για την αγορά μετοχών στη MIG και την Τράπεζα Κύπρου ξεπερνούν συνολικά τα 60 εκατ. ευρώ και πέρασαν στην Τράπεζα Πειραιώς. Ερχεται λοιπόν η BW του Λογοθέτη και τα αγοράζει.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 η Baywest και οι εταιρείες Pigadia Investment Company, Seabourne Shipping και Metochi Investment Company, με εγγυητή την εταιρεία-κορμό του ομίλου Τσάκου (Tsakos Shipping and Trading SA) υπογράφουν ιδιωτικό συμφωνητικό. Σε αυτό οι εταιρείες (αρχικοί οφειλέτες των δανείων άνω των 63 εκατ. ευρώ) συμφωνούν να πληρώσουν 19 εκατ. ευρώ στην Baywest του ομίλου Λογοθέτη. Συμφωνείται η καταβολή μετρητών ύψους 8.763.460 ευρώ, ποσό πίστωσης ύψους 9 εκατ. ευρώ (σε 24 δόσεις των 375.000 με τελευταία στις 17.9.2021). Καταθέσεις ύψους 8.792.014,33 ευρώ από τη Seabourne εντοπίζονται στον λογαριασμό της BW στην Πειραιώς.
Μπίζνες με ακίνητα και πλοία
Συνολικά 16 εταιρείες συμφερόντων του ομίλου Τσάκου (π.χ. Amon Entreprises, Avlum Enterprises, Epico Enterprises κ.ά.) εμφανίζονται να έχουν λάβει δάνεια συνολικού ποσού άνω των 56 εκατ. ευρώ από την τράπεζα Marfin Egnatia που σχετίζονταν με αγορές ακινήτων. Τα δάνεια δεν αποπληρώθηκαν, κατέστησαν «κόκκινα» και πέρασαν στο χαρτοφυλάκιο της Πειραιώς. Η ΒW αφού τα αγόρασε τα πούλησε πίσω στους ίδιους οφειλέτες με εγγυητή στο συμφωνητικό που υπογράφηκε την Tsakos Shipping and Trading SA. Το τίμημα φαίνεται να άγγιξε τα 18 εκατ. ευρώ με προκαταβολή 2 εκατ. ευρώ. Προκύπτουν και πιστώσεις από εταιρείες συμφερόντων της οικογένειας στον λογαριασμό της Baywest του Μιχ. Λογοθέτη στην Berenberg Bank. Σε αρκετές εταιρείες εμφανίζεται ως στέλεχος ο Νίκος Τσάκος.
Το 2008 οι εταιρείες Aenaos Maritime Co Ltd και Uranos Shipping Inc, συμφερόντων Τσάκου, παίρνουν δάνειο 85 εκατ. δολαρίων από την Τράπεζα Πειραιώς για τη χρηματοδότηση, μεταξύ άλλων, της αγοράς των πλοίων «Aeanos» και «Anarchos». Η BW αγοράζει το δάνειο από την Πειραιώς και τα πλοία εμφανίζονται να ανήκουν τον Φεβρουάριο του 2015 στην εταιρεία Anarchos Shipping Limited, συμφερόντων της BW του ομίλου Λογοθέτη. Τα πλοία πουλήθηκαν αντί 9,5 εκατ. δολαρίων («Aenaos») και 8,5 εκατ. δολαρίων («Anarchos»). Τον ίδιο μήνα υπογράφεται ιδιωτικό συμφωνητικό της BW με τις εταιρείες Aenaos Maritime Co Ltd, Uranos Shipping Inc με εγγυητή την Entrust Maritime, συμφερόντων ομίλου Τσάκου, και προσωπικούς εγγυητές τούς Ηλία και Αλέξανδρο Τσάκο.
Πώς «εξαφανίστηκε» το 80% του δανείου;
Οικογένεια Λαιμού
42 εκατ. ευρώ το ύψος του δανείου της οικογένειας για το οποίο εμφανίζεται να δίνει στην εταιρεία Λογοθέτη μόλις 7,2 εκατ.
Στο χαρτοφυλάκιο του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ των «κόκκινων» δανείων που αγοράζει ο όμιλος Λογοθέτης από την Πειραιώς βρίσκεται και δάνειο 42 εκατ. ευρώ της εφοπλιστικής οικογένειας Λαιμού.
Το είχε πάρει το 2008 (γίνονται και περαιτέρω δανειακές συμφωνίες έως το 2012) από τη Marfin Egnatia Bank μέσω εταιρειών συμφερόντων της (Navalseas Marine Company Limited, Music Maritime Limited) και σχετιζόταν με το πλοίο «C Harmony».
Η BW υπογράφει ιδιωτικό συμφωνητικό (Ιανουάριος 2015) με τους αρχικούς οφειλέτες. Ως διαχειριστής (manager) εμφανίζεται η εταιρεία Blossom Maritime Corporation, συμφερόντων οικογένειας Λαιμού, ενώ ως προσωπικός εγγυητής μπαίνει ο Γιώργος Λαιμός.
Καταβάλλονται μετρητά 4.375.000 δολάρια και 3.428.003,34 δολάρια (cash collateral).
Τα συγκεκριμένα ποσά, όπως προκύπτει μέσω εγγράφων, πιστώθηκαν από εταιρείες συμφερόντων Λαιμού στον λογαριασμό της BW στη γερμανική Berenberg Bank.
Συμπέρασμα: για δάνειο 42 εκατ. ευρώ ο δανειολήπτης εμφανίζεται να δίνει στην εταιρεία Λογοθέτη που το αγόρασε από την Πειραιώς 7,8 εκατ. ευρώ.
