Η ερμηνεύτρια γυρνά τον χρόνο πίσω και σημαδεύει αλησμόνητες Πρωτομαγιές
Η συγκίνηση της Μαρίας Φαραντούρη για την πρόσκληση να λάβει µέρος στην εκδήλωση για την Εργατική Πρωτοµαγιά που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ στις 29 Απριλίου στο Ολυµπιακό Κέντρο Γαλατσίου ήταν µεγάλη.
Γυρίζει νοερά πολλά χρόνια πίσω, τότε που τραγουδούσε δίπλα στον Μίκη Θεοδωράκη και στους άλλους µεγάλους συνθέτες. Τους καλούσαν συχνά καθώς το αίτηµα για δηµοκρατία ταυτιζόταν µε το όραµα για πολιτισµό. Σήµερα είναι το ίδιο έντονο αυτό το λαϊκό αίτηµα; «Ειδικά σήµερα» τονίζει η κορυφαία ερµηνεύτρια «είναι τροµερά σηµαντικό να στήνονται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και οι άνθρωποι να ενώνονται. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά το ΚΚΕ». Η ίδια, προερχόµενη από τη Νέα Ιωνία, τιµούσε την Πρωτοµαγιά και τους αγώνες της από παλιά; «Οπως όλος ο κόσµος» µου απαντάει, «τιµούσαµε ό,τι συµβολίζει η ηµέρα: τους αγώνες της εργατικής τάξης, όπως και τα κοινωνικά αιτήµατα του 20ού αιώνα».
Υπάρχει κάποια Πρωτοµαγιά που η ίδια αναπολεί κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής της διαδροµής; «Οταν πήγα στον ΣΦΕΜ [Σύλλογος Φίλων Ελληνικής Μουσικής] µε τους αδερφούς Κουνάδη, τον Ζάκη και τον Παναγιώτη, πάντα κάναµε διάφορες εκδηλώσεις στην επέτειο της Πρωτοµαγιάς. Ηµασταν νέοι και άγνωστοι –κι ο Σαββόπουλος κι ο Λεοντής κι ο Μαυρουδής κι ο Λοΐζος– και τρέχαµε για να τραγουδήσουµε σε διάφορους χώρους στις λαϊκές γειτονιές. Τραγουδούσα µε µια κιθάρα συνοδεία τα πρώτα τραγούδια του Λοΐζου για την Πρωτοµαγιά, έλεγα όµως και τον “Επιτάφιο” του Μίκη που ήταν από τότε ορόσηµο. Θυµάµαι καλά µερικές µεγάλες εκδηλώσεις για την Πρωτοµαγιά – πηγαίναµε και τραγουδούσαµε στα λεγόµενα Φιλαδέλφεια. Οι εκδηλώσεις αυτές έπαιρναν ιδιαίτερο νόηµα χωρίς απαραιτήτως να έχουν τον χαρακτήρα του “Θούριου”. Εννοώ διέθεταν καλλιτεχνική αξία πάνω απ’ όλα, την ίδια αξία που είχε και η φετινή διοργάνωση. Γι’ αυτό πριν µίλησα για τη σηµαντικότητα της συγκεκριµένης κίνησης του ΚΚΕ».
Στη µνήµη της βέβαια είναι χαραγµένη και άλλη µια Πρωτοµαγιά, όταν ερµήνευσε ολόκληρο τον «Επιτάφιο» του Μίκη για την κρατική τηλεόραση και ο Γιάννης Ρίτσος είχε δώσει συνέντευξη: «Θα πρέπει να ήταν στα µέσα της δεκαετίας του 1980 – έτσι καταγράφηκε και µε τη δική µου φωνή το συγκεκριµένο έργο του Μίκη. Τον ίδιο καιρό συµµετείχα σε συναυλίες του Μάνου Χατζιδάκι µε τα έργα του, που αποκτούσαν άλλη διάσταση στην επέτειο της Πρωτοµαγιάς. Είναι ευρεία η γκάµα των συναισθηµάτων που προξενεί η συγκεκριµένη ηµέρα και εκτείνεται πέρα από το πεδίο των κοινωνικών διεκδικήσεων».
Σχετικά µε την κατάσταση που βιώνουµε σήµερα αναφέρει: «Τα πράγµατα δυσκολεύουν εξαιτίας του πολέµου. Κι εµείς αυτό θέλουµε ακριβώς να τονίσουµε µε το τραγούδι µας. Τον αγώνα µας για καλύτερη ζωή δίχως πόλεµο, φτώχεια και ανισότητες. Εκεί άλλωστε δεν βρίσκεται το νόηµα της Πρωτοµαγιάς;».
Γιατί αποδέχτηκε την πρόσκληση του ΚΚΕ για την πρωτοµαγιάτικη συναυλία; «Είµαι αριστερή µε την ευρύτερη έννοια. Η κίνηση αυτή του ΚΚΕ είναι µεγάλης σηµασίας. Είµαι µε όσους είναι µε τον πολιτισµό».