Τις απόψεις του για τη γνωστή υπόθεση του ενεχυροδανειστή Ριχάρδου και τις εξελίξεις της, εξέφρασε μιλώντας στο ραδιόφωνο News 24/7 ο δικηγόρος Γιάννης Μανζουράνης.
Μεταξύ των άλλων αναφέρθηκε στην όλη διαδικασία έως την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου ρωτώντας με νόημα: «Δεν διαπίστωσαν πως για να αρθεί το τηλεφωνικό απόρρητο, πρέπει να υπάρχει κακούργημα και ως κακούργημα εφέρετο η εξαγωγή – λαθρεμπορία χρυσού στην Τουρκία; (…) Η προανάκριση στην Αστυνομία γίνεται υπό την εποπτεία αρμόδιου εισαγγελικού λειτουργού. Αυτός δεν είδε ότι η εξαγωγή χρυσού στην Τουρκία δεν υπόκειται σε δασμούς;»
Σύμφωνα με τον κ. Μαντζουράνη, «είναι ευθύνη των αρμόδιων δικαστικών και εισαγγελικών αρχών, να ελέγξουν αυτούς τους υπεύθυνους δικαστικούς λειτουργούς, που είχαν την εποπτεία της προανάκρισης, που ήραν το τηλεφωνικό απόρρητο, που συνέταξαν κατηγορητήριο και προέβησαν σε προσωρινή κράτηση, εάν έπραξαν ορθώς ή όχι».
Πρόσθεσε πως εάν έπραξαν εσφαλμένως και σε βλάβη του κύρους της Δικαιοσύνης πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις, όπως προβλέπεται.
Ο ίδιος σημείωσε πως «στη χώρα μας δεν έχουμε έλλειψη νομικών κανόνων. Έχουμε αδυναμία εφαρμογής και ελέγχου της εφαρμογής».
Αναφερόμενος σε αυτά που είπε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή, επεσήμανε τη διατύπωση του πρωθυπουργού που ήταν αρκετά προσεκτική:
«Μίλησε για κάποιους σαν τον Ριχάρδο που με ενεχυροδανειστήρια, ξεζούμιζαν τους Έλληνες πολίτες στις δυσκολότερες φάσεις της ζωής τους, δηλαδή, κατά τη διάρκεια των μνημονίων».
Σημείωσε μάλιστα πως «τα ενεχυροδανειστήρια, όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά σε όλη τη γη» δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα ή ηθικοπλαστικοί οργανισμοί αλλά «επιχειρηματικές επιχειρήσεις που αποκερδαίνουν από τη δυστυχία, την πενία, την ανάγκη των πολιτών».
Παράλληλα πρόσθεσε πως «είτε με πρωθυπουργό τον κύριο Τσίπρα, είτε με τον κύριο Σαμαρά, είτε τον κύριο Παπανδρέου, είτε τον κ. Παπαδήμα, (η Πολιτεία έπρεπε) να ελέγξει απολύτως αυστηρότατα τις διαδικασίες και παροχής άδειας λειτουργίας αλλά και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας αν τηρείτο η μονιμότητα».
Γιάννης Μαντζουράνης για υπόθεση Ριχάρδου στον ραδιοφωνικό σταθμό 24/7
Θα πρέπει όλοι όταν μιλούν για υποθέσεις που βρίσκονται σε δικαστική εξέλιξη να είναι ολίγον επιφυλακτικοί. Και εγώ που ομιλώ δεν έχω διαβάσει τη δικογραφία το αποδεικτικό υλικό. Τη δικογραφία την ξέρουν δύο είδη ανθρώπων: Οι δικαστές και οι εισαγγελείς που την χειρίστηκαν, οι προανακριτικοί υπάλληλοι της αστυνομίας οι οποίοι για μένα φέρουν την μικρότερη ευθύνη και οι συνήγοροι υπεράσπισης.
Εγώ μπορώ να εκφέρω άποψη με βάση αυτά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και μόνον. Εκείνο που μπορώ να πω είναι πως εάν δεν υπάρχει υποχρέωση καταβολής δασμών δεν μπορεί να γίνει λόγος για λαθρεμπορία. Το τι συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είμαι σε θέση να το πω γιατί δεν ξέρω το αποδεικτικό υλικό της δικογραφίας.
Εκείνο που ξέρω και που ξέρουν όλοι οι Έλληνες είναι ότι επί μήνες οι αστυνομικές αρχές ερευνούν την υπόθεση και επί μήνες παρακολουθούν τηλέφωνα. Για να παρακολουθήσουν τηλέφωνα και τηλεφωνικές συνδιαλέξεις πρέπει να υπάρχει βούλευμα αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου που απαρτίζεται από 3 δικαστές και έχει και πρόταση σχετική εισαγγελέα για να αρθεί το απόρρητο των εμπλεκομένων. Και ερωτώ: Αυτοί οι δικαστές και αυτοί οι εισαγγελείς στηρίχτηκαν μόνον στην άποψη της αστυνομίας. Δεν διαπίστωσαν πως για να αρθεί το τηλεφωνικό απόρρητο, πρέπει να υπάρχει κακούργημα και ως κακούργημα εφέρετο η εξαγωγή – λαθρεμπορία χρυσού στην Τουρκία;
Το δεύτερο ερώτημα που μου δημιουργείται είναι: Η προανάκριση στην Αστυνομία γίνεται υπό την εποπτεία αρμόδιου εισαγγελικού λειτουργού. Αυτός δεν είδε ότι η εξαγωγή χρυσού στην Τουρκία δεν υπόκειται σε δασμούς; Όπως λέει το έγγραφο της ΑΑΔΕ (Δεν έχω διαβάσει τι λέει το έγγραφο της ΑΑΔΕ).
Αυτή η ανακρίτρια που συνέταξε κατηγορητήριο για λαθρεμπορία χρυσού στην Τουρκία, πριν συντάξει το κατηγορητήριο, δεν όφειλε να ζητήσει τη γνώμη της ΑΑΔΕ που τη ζήτησε εκ των υστέρων αφού είχε διατάξει την προσωρινή κράτηση;
Ακούστε, πολλές φορές έχω μιλήσει σκληρά για δικαστικούς λειτουργούς, η Δικαστική εξουσία, όχι μόνον στην Ελλάδα, κάνει πολλά λάθη … έχει μηχανισμό διόρθωσης των λαθών της. Δηλαδή: Εφέσεις, αναιρέσεις, ελέγχους των δικαστικών πράξεων και στο στάδιο της προδιαδικασίας.
Για μένα είναι ευθύνη των αρμόδιων δικαστικών και εισαγγελικών αρχών, να ελέγξουν αυτούς τους υπεύθυνους δικαστικούς λειτουργούς, που είχαν την εποπτεία της προανάκρισης, που ήραν το τηλεφωνικό απόρρητο, που συνέταξαν κατηγορητήριο και προέβησαν σε προσωρινή κράτηση, εάν έπραξαν ορθώς ή όχι. Όχι, δεν λέω δολίως, εάν έπραξαν ορθώς ή πεπλανημένως.
Και για μένα, εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Ότι θα πρέπει σ’ αυτή τη χώρα, όλοι να υφίστανται τις συνέπειες των πράξεών τους.
Σημαίνει, εάν έπραξαν ορθώς και προς το δημόσιο συμφέρον, έπαινο.
Εάν έπραξαν εσφαλμένως και σε βλάβη του κύρους της Δικαιοσύνης, κύρωση (όπως προβλέπεται).
(Μετά από σχετική ερώτηση, απάντησε πως) αν καταπέσει η βασική κατηγορία για λαθρεμπορία χρυσού, αυτό συμπαρασύρει και το ξέπλυμα.
Για να υπάρχει ξέπλυμα θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένα προηγούμενα εγκλήματα που τα αναφέρει ο νόμος που παράγουν το βρώμικο χρήμα.
Όπως είπε στην περίπτωση αυτή θα καταρρεύσει το λαθρεμπορία –ξέπλυμα- εγκληματική οργάνωση.
Πρόσθεσε ωστόσο πως ξέπλυμα μπορεί να υπάρχει και από κακουργηματική φοροδιαφυγή. Δεν ξέρω το αποδεικτικό υλικό.
Ο πρωθυπουργός τι είπε στη Βουλή; Μίλησε για κάποιους σαν τον Ριχάρδο που με ενεχυροδανειστήρια, ξεζούμιζαν τους Έλληνες πολίτες στις δυσκολότερες φάσεις της ζωής τους, δηλαδή, κατά τη διάρκεια των μνημονίων, δηλαδή από το 2009 και εντεύθεν.
Πρώτον: Τι είναι τα ενεχυροδανειστήρια, όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά σε όλη τη γη. Φιλανθρωπικά ιδρύματα; Ηθικοπλαστικοί οργανισμοί; Όχι! Είναι επιχειρηματικές επιχειρήσεις που αποκερδαίνουν από τη δυστυχία, την πενία, την ανάγκη των πολιτών.
Ποιος πάει σε ενεχυροδανειστήριο να δώσει το κόσμημα της μάνας του, της γιαγιάς του, το ρολόι του παππού του ή τα βαφτιστικά του γιου του; Αυτός που έχει μεγάλη ανάγκη!
Που αυτά ξεφυτρώνουν;
Κυρίως, σε χώρες σε κρίση: Κύπρο, Πορτογαλία, Ισπανία και Ελλάδα.
Τι έπρεπε να κάνει η Πολιτεία;
Είτε με πρωθυπουργό τον κύριο Τσίπρα, είτε με τον κύριο Σαμαρά, είτε τον κύριο Παπανδρέου, είτε τον κ. Παπαδήμα, (έπρεπε) να ελέγξει απολύτως αυστηρότατα τις διαδικασίες και παροχής άδειας λειτουργίας αλλά και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας αν τηρείτο η μονιμότητα.
Πίσω από όλες αυτές τις δραστηριότητες: ενεχυροδανειστήρια, χυτήρια χρυσού κλπ, υποκρύπτεται συνήθως (δεν λέω πως συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση), κάποιας μορφής βάρβαρη, σκληρή εκμετάλλευση της πενίας των πολιτών και σε μερικές περιπτώσεις και τοκογλυφία.
Στη χώρα μας δεν έχουμε έλλειψη νομικών κανόνων. Έχουμε αδυναμία εφαρμογής και ελέγχου της εφαρμογής.
Ακούστε τη συνέντευξη του Γιάννη Μαντζουράνη από το 1:14
https://www.mixcloud.com/radiofono247/05122018-%CF%83%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF-%CF%81%CE%BF%CE%BA-%CF%872/