Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι όπου θέλει ας είναι!

Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι όπου θέλει ας είναι!

Ωραίοι, είναι όλοι τους! Πρώτα πήγαν μ’ αεροπλάνα, κανόνια, και πυραύλους στο Αφγανιστάν. (Ανάμεσά τους και Έλληνες, μη χάσουν την ευκαιρία να συνδράμουν τη δημοκρατία). Βομβάρδισαν, έκαψαν, ρήμαξαν, έστειλαν μέσα σε φέρετρα στις πατρίδες τους χιλιάδες δικούς τους στρατιώτες, προκάλεσαν Κύριος οίδε πόσες παράπλευρες απώλειες αθώων -Αφγανοί ήταν, δε θα τους μετράμε κιόλας. Και τελικά έφυγαν σαν τις βρεγμένες γάτες. Ηττημένοι όχι τόσο από τους Ταλιμπάν, όσο από την αλαζονεία τους.

Και τώρα, ζούμε το αποκορύφωμα του κυνισμού τους. Η Ευρώπη της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού! Αφού έκαναν τα σύνορα της δύσμοιρης χώρας σουρωτήρι, παραβίασαν κάθε κανόνα του Θεού, του Αλλάχ, και των ανθρώπων, προκάλεσαν κύμα δυστυχίας και προσφύγων, σπεύδουν να θωρακίσουν τα δικά τους σύνορα. Μη τυχόν και περάσουν τίποτα μελαψοί που οι ίδιοι, χέρι-χέρι, σφαίρα-σφαίρα, και οβίδα-οβίδα, με τους φανατικούς του Αφγανιστάν, ξεσπίτωσαν. Και μετρούν τους υποψήφιους «εισβολείς» έναν-έναν, παραγγέλνουν επειγόντως συρματοπλέγματα, επιθεωρούν τους φράχτες τους, ενισχύουν ναρκοπέδια, πολυβολεία, και φρουρές. Και ανατριχιάζεις να ακούς αυτά που λένε οι συναυτουργοί του ολέθρου: Ας τους πάρει το Ιράν, το Πακιστάν, το Υπερπέραν. Αρκεί να μη διαταράξουν την ευρωπαϊκή κανονικότητά μας. Και να μην ταράξουν ακροδεξιούς, φασίστες, ρατσιστές, χρήσιμους ηλίθιους, και επαγγελματίες φοβισμένους.

Χειρότεροι δε απ’ όλους οι δικοί μας. Και υποκριτές, και φτηνοί έμποροι του ανθρώπινου πόνου. Που εκμεταλλεύονται το δράμα των άλλων σαν δική τους ευκαιρία, και τρέχουν στον Έβρο, με κάμερες και εμβατήρια, να επιθεωρήσουν αν τα σύνορά μας είναι όσο πρέπει αφγανοστεγή. Αν είναι γερός ο φράχτης και ακμαίο το ηθικό του μάγειρα. Και συζητάει στο τηλέφωνο ο δικός μας με τον Ερντογάν πώς θα συμμαχήσουν εναντίον των κυνηγημένων. Με ολοκάθαρη μεταξύ άλλων την πρόθεση -παράπλευρη ωφέλεια!- να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας στον «εθνικό κίνδυνο», μπας και εκτονώσει έτσι κάπως την οργή και την αγανάκτηση που τον καταδιώκουν για τη χτυπημένη από τη φωτιά και αποδεκατισμένη από τον κορονοϊό χώρα. Κι ας πάνε στον αγύριστο εκείνοι τους οποίους μέχρι χτες δήλωναν γεμάτοι συγκίνηση ότι θέλουν να σώσουν.

Κι έτσι γίνεται σαφής σε όλους η εθνική γραμμή Μητσοτάκη, για τους κυνηγημένους Αφγανούς. Ίδια όπως και για τους κυνηγημένους Έλληνες της πανδημίας, και της φωτιάς: Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι όπου θέλει ας είναι!

Να ντρέπεται, δηλαδή, και η ντροπή…

Documento Newsletter