Η αίσθηση που υπήρχε μέχρι χθες με βάση την ετήσια έκθεση της Κομισιόν για την πορεία των οικονομιών των χωρών της ευρωζώνης, είναι ότι για μία ακόμα φορά εμείς, η Ελλάδα, είμαστε οι δακτυλοδεικτούμενοι!
Μπαίνοντας όμως στην ιστοσελίδα της Κομισιόν και κατεβάζοντας τις εκθέσεις για άλλες χώρες της ευρωζώνης, όπως της Γερμανίας, ή της Γαλλίας, ή της Ιταλίας, την οποία έτυχε να επισκεφτώ προσφάτως, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι οικονομικές επιδόσεις σε ένα σύνολο 19 κρατών δεν είναι κάτι που μας αφορά αποκλειστικά.
Έχουμε την αυταπάτη, ότι οι Βρυξέλλες ασχολούνται με την θέσπιση ενός ευεργετικού μέτρου στην Ελλάδα, αυτού των 120 δόσεων (σ.σ. μπορεί να είναι και λιγότερες, δεν έχει σημασία), το οποίο κατά γενική ομολογία θα ξεμπλοκάρει την απληρωσιά φόρων που κορυφώθηκε στα 110 δις. ευρώ στα χρόνια της κρίσης, όταν είναι η μόνη διέξοδος για να σταθεροποιηθούν τα έσοδα του κράτους ταμειακά σε μηνιαία βάση. Και δεν ασχολούνται με τα τρομακτικά προβλήματα χρέους και ανεργίας, αλλά και διαχείρισης κόκκινων δανείων που απασχολούν την Ιταλία, την Γαλλία, την Ισπανία και την Κύπρο. Χώρες οι οποίες έλαβαν χθες «κίτρινη» κάρτα από τις γραφειοκρατικές υπηρεσίες της Κομισιόν στις Βρυξέλλες, με αυσηρότατες συστάσεις και σχόλια για την άσκηση της οικονομικής τους πολιτικής.
Πρόκειται για μία έκθεση που συνηγορεί υπέρ της συνέχισης της λιτότητας στην ευρωζώνη, τη στιγμή που έχει φτάσει Μάρτιος και οι κρατήσεις δωματίων από τους Γερμανούς τουρίστες φέτος στην Ελλάδα έχει πέσει κατακόρυφα σε σχέση με πέρσι. Δηλαδή, η λιτότητα, η επιβράδυνση της Γερμανικής οικονομίας που δεν ξέρει τι να πρωτοκάνει τα πλεονάσματά της, έχει χαλάσει τα καλοκαιρινά όνειρα των Γερμανών. Συν το γεγονός, ότι αυτές οι περίφημες «συστάσεις» της Κομισιόν, στο δρόμο προς τις ευρωεκλογές, θερμαίνει το κέλυφος για την έξοδο του φιδιού από το αυγό του, όπως τόσο εύστοχα διατυπώθηκε από την εκδήλωση του Documento για τον φασισμό την περασμένη Δευτέρα.
Προφανώς και η ελληνική κυβέρνηση θα πράξει τα δέοντα για την διασφάλιση εσόδων στα δημόσια ταμεία συνδυάζοντάς τα με την ανακούφιση των αδυνάμων. Αν θέλει η Ευρώπη ας κάνει κι αλλιώς. 260 δις. ευρώ θα προσθέσει στο δημόσιο χρέος της η Ιταλία από το 1 – 1,5 τρις. που χρωστάει και η ατμομηχανή της Ευρώπης, η Γερμανία, προσπαθεί ακόμα να χωνέψει την επιβράδυνση του 0,6% της οικονομίας της στο τελευταίο τρίμηνο του 2018. Και το Brexit περιμένει στη γωνία…
