Δεν θα αποκαλούσα ποτέ τον πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Γκούφι, ακόμη και αν πρόκειται για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αλλά μια που τον άθλιο χαρακτηρισμό «Γκούφι» για τον πρόεδρο της ΝΔ χρησιμοποίησε το συγκρότημα του Μαρινάκη (το οποίο συνέστησε μάλιστα από στους επικοινωνιολόγους του να τον κρύβουν) και με δεδομένο πως Μαρινάκης και Μητσοτάκης κάτι ξέρουν παραπάνω ο ένας για τον άλλο, μπαίνει πλέον το ερώτημα τί συμβαίνει με τον Κυριάκο.
Γιατί μερικές μέρες αφότου ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτοπροσδιορίστηκε ως «Αντιπρόεδρος Εδεσσαϊκού» μέσα στη Βουλή, συνέχισε την πορεία του για την επιβεβαίωση του συμπαθούς ήρωα της Disney με νέες περιπέτειες. Πήρε μια κάμερα και πήγε στην Κυψέλη, απ’ όπου προκάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα να την επισκεφθεί για να δει τι συμβαίνει. Ο οποίος Τσίπρας είναι μόνιμος κάτοικος Κυψέλης και πάει εκεί, είτε το ζητάει ο Κυριάκος είτε όχι, κάθε μέρα. Στη συνέχεια η κάμερα κατέγραψε τον Μητσοτάκη σε τυχαία συνάντηση με Κυψελιώτισσα η οποία μόλις τον είδε αναφώνησε «τι γκόμενος είσαι εσύ». Περί ορέξεως και γούστου φυσικά κολοκυθόπιτα, αλλά ο Μητσοτάκης με τον ένα ή άλλο τρόπο, δείχνει πως δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο βίαιο και τεχνητό σκηνικό που στήνεται (ή έστω προκύπτει) για να αποδείξει πως είναι λαϊκό παιδί και το παιδί (τώρα πλέον και ο εραστής) της διπλανής πόρτας.
Το αποκορύφωμα όμως υπήρξε άλλο. Το βράδυ της Πέμπτης, η κάμερα του κινητού του συμπαθούς Λάκη Γαβαλά, κατέγραψε τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε δείπνο της οικογένειας Λαλαούνη, ανάμεσα σε κεριά και υψηλούς καλεσμένους. Ο Γαβαλάς δημοσιοποίησε τις εικόνες διαβεβαιώνοντας πως πρόκειται για lovely dinner.
Εκείνη τη μέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπρεπε να βρίσκεται στη Βουλή για να αντιμετωπίσει τον Τσίπρα σε συζήτηση για το ασφαλιστικό αλλά προτίμησε να μοιραστεί ανάμεσα στις νέες λαϊκές συνήθειες συναναστροφής των ταπεινών της Κυψέλης και τις παλιές αστικές των δείπνων με την τάξη του και τον Λάκη Γαβαλά, παρά να είναι στη Βουλή.
Για εμένα προσωπικά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο Μητσοτάκης θα μπορούσε να πάει και στον Βόρειο Πόλο για να μην αντιμετωπίσει τον Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή αλλά το θέμα δεν είναι τι πιστεύω εγώ αλλά τι έκανε ο ίδιος. Απαξίωσε επιδεικτικά και on camera την κοινοβουλευτική λειτουργία, προτιμώντας πάλι τον προσωπικό σκηνοθέτη απ το να τον σκηνοθετεί η ζωή.
Για να επανέλθουμε στη βαριά κατηγορία του συγκροτήματος Μαρινάκη και τον παιδικό ήρωα Γκούφι. Τι συμβαίνει αλήθεια με τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Γιατί πετάει από γκάφα σε γκάφα κάνοντας ακόμη και το φιλικό του συγκρότημα να αναφωνεί δημόσια πως πρέπει να τύχει μιας κάποιας προστασίας; Έχει ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας πρόβλημα κατανόησης του ποιος είναι και τι συμβαίνει γύρω του; Τον οδηγεί σε γκάφες η έλλειψη πολιτικής δόμησης την οποία προσπαθεί να αναπληρώσει με εικόνα αλλά εκτίθεται μόλις φύγει από τον έλεγχο του σκηνοθέτη αυτοσχεδιάζοντας; Προσπαθεί να αποδείξει πως είναι κάτι που δεν είναι και η εσωτερική και ψυχολογική πίεση τον οδηγεί στα άκρα;
Κατά πάσα πιθανότητα συμβαίνουν όλα αυτά και μάλιστα αλληλοπλέκονται με τέτοιο τρόπο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπερδεύει μόνο τον Μοντεσκιέ με τον Ρουσσώ στην πολιτική του διαδρομή για να συναντήσει τον Εξωγήινο, αλλά αναρωτιέται συχνά πυκνά στη Βουλή «γιατί γελάτε κύριοι» αδυνατώντας να καταλάβει όσα (του) συμβαίνουν.
Η προέλευση και του προβλήματος του Κυριάκου και της κατανόησής του είναι άλλο. Προκύπτει από την αντίληψη πως η πραγματικότητα πρέπει να προσαρμόζεται για να είναι συμβατή μαζί του. Αν ο Κυριάκος θέλει να νοιώθει ηγέτης πρέπει να σκηνοθετηθούν οι διαδικασίες που τον εμφανίζουν ως Μεγάλο Τιμονιέρη στην δική του κάθοδο προς την λαϊκή αγορά της Κυψέλης ακόμη και αν το θέαμα είναι γελοίο και όσα λέει ακόμη περισσότερο. Αν θέλει να δείχνει πιάτσα και ευγενής αλήτης, πρέπει να βρεθούν δυό μπακαλιάροι ως φόντο στην ψαραγορά για να το στηρίξουν. Αν θέλει να είναι νικητής πριν τη μάχη θα υπάρξουν πέντε εταιρείες δημοσκοπήσεων να στήσουν κάλπες για να δείξουν πως νικάει με 30 μονάδες διαφορά.
Θα μου πείτε όλο αυτό είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι στο οποίο τον σπρώχνουν οι επικοινωνιολόγοι και (όπως λένε οι κακές γλώσσες) η Μαρέβα, αλλά δεν είναι μόνο έτσι. Όσα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης νομίζοντας πως είναι πολιτική, έχουν την προσωπική σφραγίδα του κακομαθημένου παιδιού που προσπαθεί να επιβεβαιωθεί με κάθε τρόπο. Γι αυτό εφηύρε το αποτυχημένο αφήγημα της «παρένθεσης ΣΥΡΙΖΑ», για αυτό έχει ζητήσει 1.000 φορές εκλογές, για αυτό δανείστηκε τα επιχειρήματα και τα υλικά της Ακροδεξιάς ως αποτελεσματικά όπλα που θα ξυπνήσουν τα αντανακλαστικά των συντηρητικών νοικοκυραίων που θα φοβηθούν μην μας πάρουν τα σπίτια (για μια ακόμη φορά) οι Αριστεροί.
Καμία από τις προβλέψεις του Κυρικάκου Μητσοτάκη δεν έχει επιβεβαιωθεί αλλά συνεχίζει με την ίδια τακτική του κακοιμαθημένου που θέλει και επιμένει. Ξεκινώντας από την πρόβλεψη των εκλογών και φτάνοντας ως την περικοπή των συντάξεων και του νέου μνημονίου οι προβλέψεις του ήταν σαν τα ζώδια στο «Άστρα και ευτυχία». Παρ’ όλα αυτά επιμένει στην ίδια τακτική επιβεβαιώνοντας για το συγκρότημα Μαρινάκη το ίσως ρόλο του Γκούφι αλλά για τον παρατηρητή αυτό που είχε πει ο Αϊντστάιν, πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία από το προσμένεις διαφορετικά αποτελέσματα, κάνοντας ξανά και ξανά το ίδιο πράγμα.
Πηγή: koutipandoras.gr
