Με τον πιο σαφή τρόπο η λοιμωξιολόγος του νοσοκομείου Ρεθύμνου Ελένη Ιωαννίδου εξηγεί του κινδύνους που εμπεριέχει η απόφαση σχετικά με τις διακομιδές ασθενών από μη εξειδικευμένο προσωπικό.
Η γιατρός παρομοιάζει αυτή την διαδικασία σε ανάρτηση της στο facebook σαν να είσαι καπετάνιος πλοίου και να οδηγείς άριστα ένα πλεούμενο, αλλά όσον αφορά στην οδήγηση αυτοκινήτου στην καλύτερη περίπτωση να έχεις περάσει τα σήματα και να έχεις κάνει και 2 μαθήματα οδήγησης και να σε βάλουν να οδηγήσεις σε αγώνα της φόρμουλα 1 χωρίς μάλιστα να γρατζουνίσεις την πανάκριβη Ferrari”.
Διαβάστε όλη την ανάρτηση:
Αυτές τις μέρες έχω μεγάλη στεναχώρια.
Η διοίκηση μας έβαλε σε μια αλφαβητική λίστα σε εφημερία ετοιμότητας για να πραγματοποιήσουμε διακομιδες διασωληνωμένων ασθενών. Μία ανακοπή, μια αναπνευστική ανεπάρκεια, ένα βαρύ τροχαίο, ένα βαρύ εγκεφαλικό για ασφάλεια του αεραγωγού του και υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών του «κοιμίζειται» φαρμακευτικά, τοποθετείται ένας σωλήνας στην τραχεία του και συνδέεται με ένα αναπνευστήρα που θα του δίνει τεχνητές αναπνοές. Ακούγεται απλό; Για να το κάνει κάποιος αυτό και να χειριστεί στη συνέχει έναν τέτοιον ασθενή χρειάζονται ειδικές γνώσεις μιας ειδικότητας που λέγεται αναισθησιολογία ή εντατικολογία. Τεχνικές γνώσεις που έχουν να κάνουν με επεμβατικό τύπου ενέργειες όπως ο χειρισμός του σωλήνα και η χρήση του αναπνευστήρα αλλά και γνώσεις φαρμακολογίας που έχουν να κάνουν με τις δράσεις και τις αλληλεπιδράσεις των φαρμάκων που στην πλειοψηφία τους είναι ενδοφλέβια ναρκωτικά κι α αισθητικά φάρμακα. Επίσης χρειάζεται πρακτική εμπειρία στο αντικείμενο αυτό, εκπαίδευση δηλαδή. Και όλα αυτά υπάγονται στην ειδικότητα της αναισθησιολογίας και την εξειδίκευση της εντατικολογιας που διαρκούν 5 και 2 χρόνια αντίστοιχα. Τώρα καλούνται γιατροί που έχουν απλώς κάνει 6 μήνες οποιασδήποτε ειδικότητας να διακομίζουν με ασθενοφόρα τέτοιους ασθενείς. Το ότι μέχρι τώρα κανένας γιατρος άλλης ειδικότητας δεν χειριζόταν τέτοια περιστατικά μόνος, το ότι τέτοια περιστατικά δεν έπρεπε να βρίσκονται εκτός ΜΕΘ γιατί η θνητότητα τους ήταν 100%, ήταν ένα δεδομένο, όπως το ότι ένας παθολογος δεν πρέπει να χειρουργεί μια σκωληκοειδίτιδα ακόμα και εάν έχει δει πως γίνεται στο utube, ούτε ένας γαστρεντερολόγος να αντιμετωπίζει ένα έμφραγμα παρότι έχει κάνει ένα 2ήμερο σεμινάριο “Advanced life support”
Το αντίστοιχο για να σας δώσω απλά να το καταλάβετε είναι το να είσαι καπετάνιος πλοίου και να οδηγείς άριστα ένα πλεούμενο, αλλά όσον αφορά στην οδήγηση αυτοκινήτου στην καλύτερη περίπτωση να έχεις περάσει τα σήματα και να έχεις κάνει και 2 μαθήματα οδήγησης και να σε βάλουν να οδηγήσεις σε αγώνα της φόρμουλα 1 χωρίς μάλιστα να γρατζουνίσεις την πανάκριβη Ferrari.
Δυστυχώς ο τρόπος χειρισμού της πανδημίας από την κυβέρνηση είχε και αυτή την «παράπλευρη απώλεια» η οποία μετατράπηκε σε βολική για αυτούς λύση. Αφού ανειδίκευτοι σε αναπνευστικές παθήσεις γιατροί στελέχωσαν τις covid, με το επιχείρημα της «κατάστασης πολέμου» που δεν χρειάζονται πολλά πολλά, αφού αυτοί οι ανειδίκευτοι εκπαιδεύτηκαν στου «κασίδη το κεφάλι» αυτά τα 2 χρόνια, αφού η ύπαρξη διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ έγινε κάτι αποδεκτό, αφού τα νοσοκομεία μετατράπηκαν σε εμβολιαστικά και εφημεριακά κέντρα, αφού οι γιατροί μετακινούνταν δεξιά και αριστερά βουλώνοντας κάθε λογιών τρύπες, το συμπέρασμα είναι απλό. «Όλοι τα κάνουν όλα». Όχι γιατί γίναμε ξαφνικά πάνγιατροι όπως οι πρωταγωνιστές τουGrey”s anatomy, αλλά απλά γιατί δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Ένα κρεβάτι να ξαπλώσει ο ασθενής, μια άσπρη μπλούζα να φαίνεται δίπλα στον ασθενή που διακομίζεται, ένας σωλήνας και ένας αναπνευστήρας να φαίνεται ότι ο ασθενής αναπνέει για λίγες μέρες, ένα κτήριο να φαίνεται ότι έχουμε νοσοκομείο, μια ταχύρρυθμη εκπαίδευση να φαίνεται ότι υπάρχει και επιστήμη και όλα καλά.
Καιρός ο καθένας να δει το μονοπάτι που έχουμε πάρει. Κανείς δεν θα σκεφτόταν να βάλει ένα γαστρεντερολόγο να διακομίσει διασωληνωμενο ασθενή αν δεν είχε προηγηθεί η θητεία του στην Covid κλινική. Κανένας δεν θα είχε σκεφτεί ότι δεν χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό να φροντίσει έναν διασωληνωμενο ασθενή αν δεν είχαν προηγηθεί οι χιλιάδες διασωληνωμένοι «στον αυτόματο» εκτός ΜΕΘ. Και το βαρέλι της κατρακύλας δεν έχει πάτο. Με την ίδια λογική έρχονται οι εφημερίες τομέα όπου καρδιολόγοι θα χειρίζονται τη μηνιγγίτιδα, παθολόγοι τον τεχνητό νεφρό κλπ. Έρχεται η κατάργηση του ΤΕΠ, η θεσμοθέτηση της υποβάθμισης της φροντίδας των ασθενών μας με το επιχείρημα της δεδομένης κατάστασης, του επιστημονικού «ισοπεδισμού» και του «αν σ´ αρέσει».
Δεν θα μιλήσω για συλλογικότητα, για δυναμική κινητοποίηση μιας και το κίνημα έχει πάει για ύπνο, τα συνδικαλιστικά μας όργανα επιδεικνύουν γραφειοκρατισμό που θα τον ζήλευε και ο Κάφκα και γενικά η πρώτη σκέψη στα κεφάλια όλων είναι πως θα «την κάνουν» από το σύστημα. Θα μιλήσω όμως σε ατομικό πλέον επίπεδο. Ήρθε ο καιρός να αναμετρηθεί ο καθένας με την προσωπική του ηθική, να σκεφτεί ποιο σύστημα θέλει να υπηρετήσει, πόσες «εκπτώσεις» θα κάνει στο επιστημονικό και εργασιακό του status και να βάλει τις κόκκινες γραμμές του.
