6.300 ονόματα φιγουράρουν στη λεγόμενη «λίστα τρομοκρατίας» που στωικά συντάσσουν οι αρχές της Αιγύπτου.
Σε αυτήν περιλαμβάνονται τρομοκράτες που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της χώρας καθώς και πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης, ακτιβιστές, δικηγόροι που αγωνίζονται υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων ή απλώς συγγενείς των ανωτέρω που οι αρχές εκτιμούν ότι θέτουν σε κίνδυνο… την ηρεμία τους.
Η λίστα τρομοκρατίας έχει πολλές και διάφορες «ωραίες» συνέπειες για όσους συγκαταλέγονται σε αυτήν, πολλοί εκ των οποίων δεν μπορούν παρά να υποθέτουν τον λόγο για τον οποίο η κυβέρνηση του στρατηγού Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι αποφάσισε να τους βαφτίσει τρομοκράτες. Βάσει της σχετικής νομοθεσίας, η οποία ρετουσαρίστηκε από τις αρχές της χώρας μόλις τον περασμένο Μάρτιο για να κλείσει τυχόν τρύπες που επέτρεπαν στη Δικαιοσύνη να γλιτώνει από τον βαρύ πέλεκυ κανέναν δύστυχο πολίτη, οι αρχές μπορούν να επιβάλλουν ταξιδιωτικές απαγορεύσεις κατάσχοντας ή ακυρώνοντας τα διαβατήρια των «τρομοκρατών» και να δεσμεύουν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των τελευταίων, ακόμη κι αν δεν μπορούν να αποδείξουν κάποια σχέση τους με τρομοκρατικές ενέργειες!
Αποκλείουν ακόμη τη συμμετοχή τους σε οποιαδήποτε επαγγελματική ένωση ή κυβερνητική οργάνωση καθώς και πολιτική δραστηριότητα. Η λίστα τρομοκρατίας του Αλ Σίσι είναι λίστα τρομοκράτησης των πολιτών. Υπό τη βαριά σκιά της πανδημίας οι δικτάτορες του κόσμου σπεύδουν να εδραιώσουν ακόμη περισσότερο την εξουσία τους, να αποδυναμώσουν τους αντιπάλους τους, να σιγήσουν κάθε φωνή που τολμά –ή υποψιάζονται ότι ίσως στο μέλλον τολμήσει– να ασκήσει κριτική. Ναι, η αντιμετώπιση της Covid-19 πρέπει να είναι προτεραιότητα όλων. Αμέσως μετά πρέπει να ακολουθεί η επαγρύπνηση για τα πολλά κακώς πραττόμενα από τις αυταρχικές κυβερνήσεις που εργαλειοποιούν την κρίση για να ισχυροποιήσουν ακόμη περισσότερο τη θέση τους.
