Η οικογένειά του βλέπει τη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης να προχωρά με ρυθμούς χελώνας, με την εισαγγελική πρόσταση για τους έξι κατηγορούμενους να έρχεται πέντε μήνες μετά το πέρας των ανακρίσεων.
Τις πρώτες ώρες μετά το «συμβάν» ήταν ο… ανώνυμος ληστής. Ο «κατά πληροφορίες τοξικομανής». Είχε εισβάλει με μαχαίρι σε κοσμηματοπωλείο της οδού Γλάδστωνος την ώρα που ο ιδιοκτήτης είχε πάει στο περίπτερο. Κι όταν εγκλωβίστηκε μέσα, έσπασε με πυροσβεστήρα την τζαμαρία και κατά την προσπάθειά του να ξεφύγει από το πλήθος τραυματίστηκε σοβαρά από τα σπασμένα τζάμια.
«Ο δράστης κατέληξε κατά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο» ήταν η κατακλείδα του «ρεπορτάζ» των σάιτ. Ενα μονόστηλο προορισμένο να χαθεί στη λήθη των εφησυχασμένων αστικών συνειδήσεων… αφού ήταν ληστής, αφού κρατούσε μαχαίρι, αφού ήταν πρεζάκι, αφού, βρε αδερφέ, πήγε να κάνει ζημιά σε έναν φιλήσυχο νοικοκύρη. Αφού, αφού, αφού…
Και κανείς δεν θα είχε ασχοληθεί ποτέ ξανά με το «πρεζάκι χωρίς όνομα» αν μόλις ελάχιστες ώρες μετά «το συμβάν» δεν έβλεπε το φως της δημοσιότητας ένα βίντεο από το σημείο. Ενα βίντεο που παρέσυρε σαν τσουνάμι όποια βρομιά ή ανακρίβεια είχε γραφεί ή ειπωθεί, κάθε άθλιο τερτίπι, αστυνομικό ή δημοσιογραφικό. Ενα βίντεο που «μαχαίρωνε» στήθη κόβοντας την ανάσα και πλημμύριζε θυμικό και λογική με κύματα πόνου, οργής, τρόμου…
Πόνου επειδή κατέγραφε αυτό που πραγματικά είχε συμβεί. Τον άγριο βασανισμό του. Το λιντσάρισμα. Οργής και τρόμου γιατί κατέγραφε με τον πιο ωμό, με τον πιο άγριο τρόπο τη διάπραξη ενός αποτρόπαιου εγκλήματος, όχι από έναν αλλά από πολλούς θύτες. Ενας εσμός ευυπόληπτων πολιτών συνασπίστηκε σε όχλο και παρακολουθούσε δύο άντρες να ξεσπούν ό,τι χειρότερο θρέφεται μέσα τους πάνω στο κορμί ενός ανυπεράσπιστου ανθρώπου. Οι «αξιότιμοι κανονικοί» και ο «διαφορετικός». Ηταν χαμένος από χέρι…
Παράδοξα και παραλείψεις
Ο a priori επικίνδυνος ήταν ο Ζακ Κωστόπουλος και ήταν μόλις 33 ετών. Ο ακτιβιστής της LBGTQ κοινότητας, ο αρθρογράφος, ο ευαισθητοποιημένος άνθρωπος, με τη μεγάλη αγάπη για τα ζώα. Σε μια «προφητική» συνέντευξή του στο 3pointmagazine είχε αναρωτηθεί: «Οταν βλέπεις να επιτίθενται σε κάποιον, γιατί κοιτάς από την άλλη;». Στη δική του τραγική περίπτωση βρέθηκε ένας και μοναδικός άνθρωπος να διαμαρτυρηθεί για το έγκλημα που διαδραματιζόταν μπροστά στα μάτια δεκάδων αμέτοχων περαστικών.
Από τότε έχει περάσει ένας χρόνος… Οι δράστες, στους οποίους αποδόθηκε το αδίκημα της θανατηφόρου σωματικής βλάβης, οι δύο νοικοκυραίοι (Σπ. Δημόπουλος, ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου, και Αθαν. Χορταριάς, ο περιβόητος μεσίτης) και τέσσερις εκ των αστυνομικών που έβαλαν χειροπέδες με κλοτσιές στον ετοιμοθάνατο ζουν ελεύθεροι την κανονικότητά τους. Η οικογένειά του, οι φίλοι του, το υγιές κομμάτι της κοινωνίας, η Διεθνής Αμνηστία που έχει συγκεντρώσει χιλιάδες υπογραφές περιμένουν ακόμη να ολοκληρωθούν οι ράθυμες διαδικασίες και να απονεμηθεί δικαιοσύνη.
Η ανάκριση ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο αλλά ο εισαγγελέας που έχει στα χέρια του τη δικογραφία από τον Ιούνιο δεν είχε υποβάλει την πρότασή του προς το δικαστικό συμβούλιο. Η οικογένεια αναγκάστηκε να καταθέσει αίτηση επίσπευσης της διαδικασίας την περασμένη Τετάρτη. «…Επειδή η απόδοση δικαιοσύνης σύμφωνα με τις αρχές της έννομης τάξης, είναι αίτημα που αποκτά σημασία και ουσία όταν εξελίσσεται σε εύλογο χρόνο από την αξιόποινη πράξη έτσι ώστε η δικαιοδοτική κρίση να αποτελεί πράγματι απάντηση σε πράξεις ακραίας και αδικαιολόγητης βίας…».
Για κακούργημα οι έξι
Μόλις μία ημέρα μετά η συνήγορος έλαβε μήνυμα ότι η πρόταση είναι έτοιμη και να πάει την επομένη να την παραλάβει. Εντέλει ο αρμόδιος εισαγγελέας κατέθεσε την εισήγησή του προς το δικαστικό συμβούλιο με την οποία ζητά να παραπεμφθούν σε δίκη για το κακούργημα της θανατηφόρου σωματικής βλάβης ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου, ο μεσίτης και οι τέσσερις αστυνομικοί.
Την ίδια ώρα, με έναν παράδοξο, στρεβλό τρόπο, επιβίωνε σε βάρος του νεκρού η κατηγορία της ληστείας! Επιζεί, όπως χαρακτηριστικά μας είπε η νομική παραστάτης της οικογένειας Αννυ Παπαρρούσου, η κατηγορία της ληστείας που ουδέποτε αποδόθηκε γιατί, όπως έχει πλέον αποδειχθεί, δεν ήταν ληστεία… Ο Ζακ ήταν μόνο ένας τρομαγμένος άνθρωπος που μπήκε στο πρώτο μαγαζί που βρήκε ανοιχτό μπροστά του για να κρυφτεί.
Ας δούμε μερικά από τα τραγικά λάθη και τις παραλείψεις που σημειώθηκαν από αστυνομία και Δικαιοσύνη στην υπόθεση, καθώς και γιατί τα στοιχεία του αστυνομικού δελτίου που συνόδευαν αρχικά την είδηση κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.
Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018. Στις 2.30 το μεσημέρι ο «ληστής του κοσμηματοπωλείου» εξέπνεε στο λερωμένο από το αίμα του πεζοδρόμιο στην οδό Γλάδστωνος.
Δύο βίντεο κατέδειξαν ότι ο Ζακ, ύστερα από τραμπουκισμό που είχε δεχτεί, επιχειρεί αρχικά να μπει σε ένα αρτοποιείο. Κάποιοι τον σταματούν και τελικά βρίσκει καταφύγιο στο διπλανό κοσμηματοπωλείο, όπου δυστυχώς κλειδώθηκε μέσα, την ίδια ώρα που ένα έξαλλο πλήθος είχε συγκεντρωθεί απέξω. Στην προσπάθειά του να απεγκλωβιστεί χρησιμοποίησε έναν πυροσβεστήρα για να σπάσει την πόρτα. Δύο άντρες κλοτσούν και σπάνε την τζαμαρία της προθήκης του κοσμηματοπωλείου από την οποία επιχειρούσε να απεγκλωβιστεί. Ο Ζακ έρποντας πάνω στα σπασμένα κρύσταλλα της βιτρίνας δέχεται επίθεση με κλοτσιές στο κεφάλι από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος και τον περιβόητο μεσίτη. Οταν έφτασε το ΕΚΑΒ, κατατρομαγμένος και αιμόφυρτος την ώρα που δεχόταν τις πρώτες βοήθειες επιχείρησε και πάλι να ξεφύγει αρπάζοντας ένα κομμάτι γυαλί. Επεσε στο έδαφος ύστερα από χτύπημα αστυνομικού που τον κυνηγούσε, του πέρασαν χειροπέδες και τον έβαλαν στο ασθενοφόρο όπου και ξεψύχησε προτού φτάσει στο νοσοκομείο.
Στα έγγραφα της δικογραφίας που σχηματίστηκε αρχικά δεν καταγραφόταν πουθενά το περιστατικό της κτηνώδους επίθεσης ούτε εμπεριεχόταν το σχετικό βίντεο. Αναφερόταν μόνο η κατάσχεση μαχαιριού, που φέρεται να εντόπισε η αστυνομία μέσα στο κοσμηματοπωλείο, ενώ δεν υπήρχε έκθεση έρευνας μέσα στο μαγαζί.
Ηταν μια δικογραφία στοχευμένη αποκλειστικά πάνω στον νεκρό! Αναφέρονταν δηλαδή σε αυτήν τα… αδικήματα που κατά την αστυνομία είχε διαπράξει ο ίδιος ο νεκρός. Ακόμη και στο δελτίο του ασθενοφόρου του ΕΚΑΒ που κλήθηκε στο σημείο γινόταν λόγος για… μαχαίρωμα!
Στο περιβόητο μαχαίρι που υποτίθεται ότι κρατούσε δεν βρέθηκαν αποτυπώματα ούτε και σε άλλα σημεία μέσα στο κατάστημα που να δείχνουν ότι επιχειρήθηκε ληστεία. Οι τοξικολογικές εξετάσεις στη σορό του βγήκαν αρνητικές και για τις πέντε κατηγορίες ναρκωτικών ουσιών καθώς και για αλκοόλ, απομακρύνοντας και το σενάριο του θανάτου από ναρκωτικά.
Μάρτυρας του περιστατικού, τον οποίο η αστυνομία δεν μπορούσε να… ταυτοποιήσει από το βίντεο, εντοπίστηκε με τη βοήθεια διεπιστημονικής ερευνητικής ομάδας. Ο πρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων Αθήνας Δημοσθένης Πάκος είχε πει τότε για τον ρόλο των αστυνομικών: «Αυτή είναι η πρακτική. Σε όποιον αρέσει…». Ο γενικός γραμματέας των Ειδικών Φρουρών Στράτος Μαυροειδάκος είχε αναφέρει «δεν θα πάει ο αστυνομικός με τριαντάφυλλο για να χειροπεδήσει κάποιον».
Εψαχναν συνεργούς!
Γροθιά στο στομάχι το ιατροδικαστικό πόρισμα για τις αιτίες θανάτου. Ο Ζακ πέθανε από το στρες που τον κατέβαλε από τα χτυπήματα. Οι «αλλοιώσεις μυοκαρδίου σε έδαφος πολλαπλών τραυμάτων σώματος από τις οποίες επήλθε ο θάνατος συνδέονται αιτιωδώς με τα πολλαπλά τραύματα που έφερε ο θανών σε διάφορα σημεία του σώματος». Αυτά τα χτυπήματα του «προκάλεσαν έντονη στρεσογόνα κατάσταση που απέβη μοιραία για τη ζωή του».
Η μήνυση της οικογένειάς του για ανθρωποκτονία από πρόθεση μπήκε στο αρχείο λόγω εκκρεμοδικίας. Το αίτημά τους για άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των Δημόπουλου και Χορταριά δεν απαντήθηκε ποτέ, αντιθέτως το δικαστικό συμβούλιο ήρε το απόρρητο του τηλεφώνου του νεκρού. Προκειμένου να διερευνηθεί εάν υπήρχαν συνεργοί στη… ληστεία!
Μέχρι στιγμής δεν έχουν καμία ενημέρωση για την πορεία της ένορκης διοικητικής εξέτασης σε βάρος των αστυνομικών, δικηγόρος των οποίων είναι ο βουλευτής της ΝΔ Θανάσης Πλεύρης, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες προεκλογικά είχε αιτηθεί αναβολή των σχετικών διαδικασιών λόγω κωλύματος στο πρόσωπό του.
Την ώρα που οι δράστες της άγριας δολοφονίας κυκλοφορούν ελεύθεροι, με έναν παράδοξο, στρεβλό τρόπο επιβιώνει ακόμη σε βάρος του νεκρού η κατηγορία της ληστείας…
«Οι αρχές αρνούνται να δεχτούν τα πραγματικά περιστατικά»
Με αφορμή τον έναν χρόνο από το δολοφονικό λιντσάρισμα του Ζακ, μιλήσαμε με τον αδερφό του Ζακ Νίκο Κωστόπουλο και τη συνήγορο της οικογένειας Αννυ Παπαρρούσου. Τα λόγια του αδελφού για το «καθεστώς πένθους και πόνου» που βιώνουν είναι συγκλονιστικά. «Ζούμε και θα ζούμε» μας είπε «υπό ένα καθεστώς πένθους και πόνου. Αλλοτε ελαφρύτερο, άλλοτε βαρύτερο.
Ελαφρύτερο όταν νιώθεις και βιώνεις τη στήριξη τόσων ανθρώπων που είναι εκεί κοντά σου να σε βοηθήσουν και να απαιτήσουν ισότητα και δικαιοσύνη. Βαρύτερο όταν έρχονται μέρες σαν την 21η που σου φέρνει πίσω όλες αυτές τις μνήμες που προσπαθείς να διαχειριστείς.
Ο Ζαχαρίας ήταν ένα λαμπρό πλάσμα, όμορφο και ελεύθερο. Μαχητής σε όλη του τη ζωή και όλα αυτά που άφησε πίσω και που ζουν μέσα από τα γραπτά του, τις εικόνες του, τους ανθρώπους του δεν θα τα σκοτώσουν ποτέ. Οι ατάκες του, το χιούμορ και το γέλιο του πάντα θα ηχούν στα αυτιά μου και θα με ηρεμούν. Και η ζωή του θα μου δίνει δύναμη για όλες τις μάχες που έπονται». Οσο για το δικαστικό σκέλος της υπόθεσης, ο Ν. Κωστόπουλος δήλωσε: «Ενας χρόνος πέρασε από την ημέρα εκείνη που ο χρόνος πάγωσε κι ακόμη να λογοδοτήσουν οι υπαίτιοι. Κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητοι και μάλιστα σπέρνοντας μίσος και δηλητήριο. Οι αρχές και η πολιτεία κωλυσιεργούν και οι διαδικασίες φαίνεται πως κυλούν βασανιστικά αργά. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε η διάθεσή τους να μη συμβάλουν τα πρέποντα στην έρευνα και στις πολλαπλές εκκλήσεις της οικογένειας, της πολιτικής αγωγής και της κοινωνίας. Εναν χρόνο μετά και η απαίτηση είναι ακόμη πιο ισχυρή. Και θα ασκήσουμε κάθε νόμιμη πίεση για μια δίκαιη δίκη. Η στήριξη του κόσμου στον αγώνα αυτόν είναι σημαντική. Για τον Ζαχαρία και για κάθε Ζακ».
Από την πλευρά της η Αννυ Παπαρρούσου (φωτογραφία) επισημαίνει ότι «η υπόθεση παραμένει στάσιμη σε δικαστικό επίπεδο, η μνήμη του αδικαίωτη και οι δράστες ελεύθεροι». «Είναι προφανές» συνεχίζει «πως οι κοινωνικές προεκτάσεις του αποτρόπαιου αυτού συμβάντος λειτουργούν αποτρεπτικά για την ομαλή κίνηση των δικαστικών διαδικασιών, με άμεση συνέπεια την παράταση της οδύνης του οικογενειακού και φιλικού του περιβάλλοντος και την πρόκληση του κοινού περί δικαίου αισθήματος. Η βραδύτητα με την οποία κινείται η σχετική δικογραφία είναι ευθέως ανάλογη με την άρνηση των αρχών να αποδεχθούν τα πραγματικά περιστατικά και να τιμωρήσουν τους ενόχους, αποτελεί δε χαρακτηριστικό που προσδιόρισε από την αρχή την κίνηση της ποινικής υπόθεσης. Παράλληλα εκκρεμεί και δεν έχει εκδοθεί ακόμη πόρισμα για την ένορκη διοικητική εξέταση κατά των ήδη κατηγορουμένων στην ποινική υπόθεση αστυνομικών. Με τα δεδομένα αυτά, το αίτημα για απόδοση δικαιοσύνης σε εύλογο χρόνο γίνεται όλο και πιο επιτακτικό».
