Ο ιδιοκτήτης του Βαρούλκου γράφει για το δεύτερο lockdown και την καταστροφή που θα αφήσει πίσω του στον οικονομικό και τον ψυχολογικό τομέα
Το λουκέτο στην εστίαση µπήκε επειδή λήφθηκε η απόφαση να κλείσει γενικότερα η αγορά της νύχτας. Επειδή εκεί κυρίως εντοπίστηκε το πρόβληµα της διασποράς της επιδηµίας, στους συνωστισµούς και στη µη τήρηση των µέτρων ασφαλείας στα µπαρ και στις µεγάλες πίστες. ∆υστυχώς, µαζί µε τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Το θέµα δεν είναι αν ήταν σωστή ή λανθασµένη απόφαση, αλλά γιατί φτάσαµε ως εδώ.
Προσωπική µου άποψη είναι ότι η κυβέρνηση έχασε τη µάχη µε τον κορονοϊό από τη στιγµή που αποφάσισε το κλείσιµο των µαγαζιών στις 12. Το µέτρο αυτό προξένησε µεγάλη αντίδραση βγάζοντας τον κόσµο στις πλατείες και τότε έγινε ο κακός χαµός µε τις ανεξέλεγκτες συναθροίσεις. Έπρεπε να µείνει ελεύθερο το ωράριο λειτουργίας και απλώς να ελέγχονται όλα τα µαγαζιά που λειτουργούν τη νύχτα µε τον ίδιο τρόπο που ελέγχονταν τα εστιατόρια: µε την τήρηση των αποστάσεων και τη σωστή εφαρµογή των µέτρων ασφαλείας. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. ∆εν ελέγχθηκε όλος ο χώρος της διασκέδασης όπως έπρεπε. Και οι χώροι που αποδειγµένα ήταν ασφαλείς, όπως τα εστιατόρια, οι κινηµατογράφοι, τα θέατρα, την πλήρωσαν επειδή κάπου αλλού κάποιοι άλλοι έκαναν του κεφαλιού τους. Ολέθριο λάθος. Όπως και µε τα ιδιωτικά πάρτι. Είναι δυνατόν να το µαθαίνουν όλοι, να ακούνε τον χαµό που γίνεται σε ταράτσες ή µπαλκόνια σπιτιών ή ξενοδοχείων και η αστυνοµία να µην παίρνει µυρωδιά τι γίνεται; Το µεγάλο και κρίσιµο ερώτηµα είναι γιατί δεν έκαναν από πριν ό,τι έπρεπε για να µη φτάσουµε σήµερα, έναν µήνα σχεδόν πριν από τις γιορτές, σε αυτό το καταστροφικό λουκέτο. Σε εκείνο το κρίσιµο σηµείο στα τέλη Σεπτεµβρίου θεωρώ πως χάθηκε η µάχη και ξέφυγε ο αριθµός των κρουσµάτων και των νοσούντων στις ΜΕΘ, µε συνέπεια να πιεστεί το σύστηµα υγείας.
Ένα άλλο σηµαντικό στοιχείο είναι, πιστεύω, η πολυφωνία. Ως κράτος έχεις υποχρέωση να ακούς τη γνώµη των ανθρώπων που ξέρουν καλά τον τοµέα τους. Προτού κλείσεις την εστίαση κάθισε στο ίδιο τραπέζι µε τους επαγγελµατίες που έχουν την εµπειρία και τη γνώση του χώρου για να εκφράσουν τη γνώµη τους. Κάτι παραπάνω θα ξέρουν αυτοί για τα δικά τους χωράφια. Εσύ ως πολιτεία πράξε µέχρι τότε τα αυτονόητα. ∆ηλαδή αυστηρούς ελέγχους για την εφαρµογή των κανόνων που η ίδια θέσπισες. Αν δεν µπορείς να υποστηρίξεις τους νόµους σου, καλύτερα να µην τους ψηφίζεις. Όχι µόνο δεν θα έχεις τα προσδοκώµενα αποτελέσµατα αλλά επιπλέον θα καταλήξεις ρεζίλι των σκυλιών. Ρεζιλεύεσαι.
Όσον αφορά την επόµενη µέρα, πολύ φοβάµαι ότι από το δεύτερο lockdown οι περισσότεροι θα βγούµε αλκοολικοί και µε βαριά ψυχολογικά προβλήµατα. Το πλήγµα σε κοινωνικό επίπεδο θα είναι τεράστιο. Όπως και το οικονοµικό. Τα πράγµατα είναι ακόµη πιο σοβαρά αυτήν τη φορά καθώς σε σχέση µε άλλες δοκιµασίες που έχουµε υποστεί ως χώρα οι εκτιµήσεις είναι απαισιόδοξες. Στην πρόσφατη κρίση για παράδειγµα είχαµε το ατού του τουριστικού προϊόντος που λειτούργησε σχεδόν ευεργετικά για να αποφευχθεί η καταστροφή. Πλέον δεν υπάρχει κάτι το οποίο θα µπορέσει να λειτουργήσει ως αντιστάθµισµα. Αυτό που µε ανησυχεί περισσότερο –και µε την αποδοχή ότι το κακό έχει γίνει και δεν µπορούµε να το αποφύγουµε– είναι τι πρόκειται να γίνει την επόµενη ηµέρα.
Προσωπικά µε ενοχλεί και το θέµα της κοινωνικοποίησης, όπως φαντάζοµαι και τον περισσότερο κόσµο. Το να µην µπορώ να συναναστραφώ, να έχω την ανθρώπινη επαφή και την ανταλλαγή απόψεων µε τον υπόλοιπο κόσµο δεν είναι κάτι µόνο στενάχωρο, είναι και επιζήµιο για όλους. Εγώ θέλω να αγγίζω τον άλλο, να τον νιώσω. Έτσι λειτουργώ µε τους φίλους και τους συνεργάτες µου. ∆εν θέλω τη χειραψία αλλά την αγκαλιά. Από τη στιγµή όµως που προέχει η υγεία θα πρέπει να το πάρουµε απόφαση πως για µικρό –εύχοµαι να είναι µικρό και όχι µεγάλο– χρονικό διάστηµα θα το στερηθούµε κι αυτό. Θέλω να είµαι αισιόδοξος, αλλά δεν θεωρώ ότι η αγορά θα ανοίξει µόλις λήξουν τα νέα µέτρα. ∆εν θα ανοίξουν τα µαγαζιά της διασκέδασης τον ∆εκέµβριο. Ίσως µόνο τα καταστήµατα του λιανικού εµπορίου, που έχουν υποστεί µεγάλη βλάβη, για να τονωθεί λίγο η αγορά στην εορταστική περίοδο.
Για την εστίαση τα πράγµατα είναι δυσοίωνα. Φυσικά το λουκέτο σ’ εµάς επηρεάζει και τον πρωτογενή τοµέα. Οι πρώτες ύλες βέβαια µπορούν να καταναλωθούν και στα σπίτια, αλλά δεν είναι το ίδιο. Όταν σε γονατίζουν έγνοιες και άγχη δεν έχεις διάθεση να φτιάξεις πλούσια γεύµατα.
