Κάτι σαν το «Slumdog millionaire» από την ανάποδη αλλά χωρίς την σκηνοθετική δεινότητα του Ντάνι Μπόιλ
Το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει ο θεατής από την αρχική κιόλας σεκάνς με το «μεθυσμένο» αυτοκίνητο που διαγράφει μια ξέφρενη νυχτερινή πορεία ανάμεσα σε αστέγους, αρχιτεκτονικά θαύματα και κομμάτια ενός πολιτισμού με μεγαλοπρέπεια αλλά και αντιφάσεις είναι η ηλεκτρισμένη ενέργεια και το βλέμμα αποφασιστικότητας. Σαν αυτό του κεντρικού ήρωα που μας καλεί να γνωρίσουμε τον ίδιο και το success story του, το οποίο για να προλάβει πιθανές συγκρίσεις όπως αυτήν που τονίσαμε στο lead του κειμένου μας, «δεν είναι φτιαγμένο για εκατομμυριούχους από τηλεοπτικά παιχνίδια» επειδή πολύ απλά δεν υπάρχουν τέτοιοι.
Ο Αραβίντ Αντίγκα είναι ο συγγραφέας του βραβευμένου με Booker μυθιστορήματος στο οποίο βασίστηκε το σενάριο της ταινίας του Ραμίν Μπαχρανί («99 Homes»). Μέσα από τις απίστευτες περιπέτειες που ζει ο νεαρός ήρωας από τα εξαθλιωμένα παιδικά του χρόνια μέχρι και το σημείο που γίνεται ο απόλυτος άρχοντας της ινδικής Silicon Valley, το πολιτικό σχόλιο δεν παραλείπεται ούτε στιγμή. Είτε αφορά στον τοπικό νταβατζή της φτωχικής γειτονιάς που αναγκάζει τους πάντες να δουλεύουν για πάρτη του είτε σχετίζεται με τις οικονομικές συμφωνίες Ινδίας- Κίνας («το οικονομικό μέλλον της ανθρωπότητας χτίζεται πάνω σε αυτές αφού οι ΗΠΑ είναι ήδη παρελθόν και ο λευκός πολιτισμός μπαίνει για πρώτη φορά στο περιθώριο πληρώνοντας τις ιστορικές αμαρτίες του» ακούγεται κάποια στιγμή) ο στόχος είναι ξεκάθαρος: το τίμημα της επιτυχία είναι κυρίως υπαρξιακό αλλά έχει βαθιά πολιτικό χαρακτήρα.
Το νευρώδες μοντάζ συναντά ένα εμπνευσμένο και μεγαλοπρεπές σκηνοθετικό σχέδιο που είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να μην βαρεθεί στιγμή ο θεατής. Όμως ο χείμαρρος που επιλέγει ο Μπαχρανί για να συνοδεύσει τις περιπέτειες του ήρωα του μερικές φορές πνίγει τα πάντα στο πέρασμα του. Ακόμη και τις καλές προθέσεις. Η απεικόνιση των δύο κόσμων της Ινδίας και κυρίως το ισχυρό αποτύπωμα της σκηνοθεσίας καθώς το στόρι «ανοίγει» σε δεκάδες συμβολισμούς και μηνύματα είναι τα βασικά ατού του φιλμ. Το μειονέκτημα; Περισσότερο διδακτικό, μελό και προφανές σε κάποια σημεία από όσο θα έπρεπε. Το φιλμ «Λευκός τίγρης» προβάλλεται στο Netflix.
