Στην κλασική συνταγή όλων των δεξιών κυβερνήσεων καταφεύγει το Μέγαρο Μαξίμου: όσο πιο άσχημα πηγαίνει στην αντιμετώπιση των ουσιαστικών προβλημάτων της χώρας τόσο πιο πολύ χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς και τους αρμούς της εξουσίας για να διώκει τους αντιπάλους του, ποινικοποιώντας δίχως κανέναν ενδοιασμό την πολιτική ζωή και αποχαλινώνοντας την αστυνομική καταστολή.
Στο πλαίσιο αυτό, μετά το πόρισμα της προανακριτικής στο οποίο συμπεριέλαβε κατά παγκόσμια πρωτοτυπία και δημοσιογράφους (σε μια εμφανή όσο και εκδικητική προσπάθεια να κλείσει το Documento), σχεδιάζει εξεταστική για τον Νίκο Παππά με απώτερο στόχο να σπιλώσει τον Αλέξη Τσίπρα. Το ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία ούτε για τον Παππά δεν είναι πρόβλημα, θα τα κατασκευάσουν με παράνομη χρήση υποκλοπών, στημένους μάρτυρες και πλαστές ομολογίες.
Καθώς η αποδοχή και η ανοχή των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση υποχωρούν και η δυσφορία αυξάνεται –παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν εισπράττει– ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυξάνει με αθέμιτα μέσα την πίεση στην αντιπολίτευση, διατηρώντας παράλληλα ανοικτό και το ενδεχόμενο των εκλογών το φθινόπωρο, όσο κι αν το διαψεύδει.
Ο εφιάλτης και το ναυάγιο
Το Μέγαρο Μαξίμου βλέπει να επιστρέφει ο εφιάλτης του κορονοϊού και να εξανεμίζονται τα όποια θετικά εξασφάλισε με την καραντίνα. Τα κρούσματα, οι παλινωδίες στον τουρισμό και η αυξομείωση των απαγορεύσεων γκρεμίζουν το αφήγημα της διαχειριστικής επάρκειας της πρώτης φάσης που βασίστηκε απλώς στην απόλυτη απαγόρευση και στον γενικευμένο φόβο. Οταν χρειάστηκαν θετικές ενέργειες φάνηκαν η ανεπάρκεια και η ανικανότητα του «επιτελικού κράτους».
Εκεί όμως που η κυβέρνηση έχει αποτύχει πλήρως είναι στην οικονομία – υποτίθεται ότι ήταν το δυνατό της χαρτί. Το πλέον χαρακτηριστικό είναι ότι, ενώ μέχρι τώρα έχει διαθέσει 17 δισ. ευρώ για τις συνέπειες της δευτερογενούς κρίσης στην οικονομία, δεν έχει πετύχει κυριολεκτικά κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Τα στοιχεία του εξαμήνου επιβεβαιώνουν τις χειρότερες προβλέψεις από την αρχή της κρίσης. Αυτό οφείλεται στη λάθος επιλογή και ιεράρχηση των μέτρων, τα οποία όμως το «επιτελικό κράτος» αρνείται να αναθεωρήσει, αφού έτσι εξυπηρετεί τις πελατείες του και τους κρυφούς σχεδιασμούς του.
Για το 2020 η ύφεση αναμένεται, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομικών, να κινηθεί γύρω στο 10%. Οπως ανακοίνωσε ο Θεόδωρος Σκυλακάκης, αυτό μεταφράζεται σε δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξης του 5%, δηλαδή 9 δισ. ευρώ, αντί για πλεόνασμα της τάξης του 3% –περί τα 6 δισ.– όπως προβλεπόταν. Συνολικά στο τέλος του χρόνου η κυβέρνηση θα βρεθεί με ένα κενό της τάξης των 16 δισ. ευρώ. Το ερώτημα είναι από πού θα καλύψει τις υποχρεώσεις που έχει υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση και με τις οποίες έχει συμφωνήσει. Η μόνη διέξοδος είναι να καταφύγει στον ESM, ενδεχόμενο όμως που σημαίνει μνημονιακούς όρους.
Παρομοίως για να αντιμετωπίσει τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της ύφεσης ελπίζει στα ποσά του Ταμείου Ανασυγκρότησης από την ΕΕ. Μόνο που ακόμη και στην καλύτερη εκδοχή τα χρήματα θα εισρεύσουν από το 2021 και θα συνδέονται με αιρεσιμότητες, δηλαδή επιπλέον προϋποθέσεις που θα επιβάλουν
οι Γερμανοί φίλοι του Μαξίμου προκειμένου να πάρουν τα φιλέτα της μελλοντικής εκμετάλλευσης της χώρας. Μέχρι το τέλος του χρόνου όμως η ανεργία αναμένεται να σκαρφαλώσει στο 25%, ενώ άγνωστη είναι η έκταση της καταστροφής στον χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Φοβική και εθελόδουλη απέναντι στην Τουρκία
Το ίδιο άσχημα για την κυβέρνηση είναι τα πράγματα στα ελληνοτουρκικά λόγω της φοβικής και εθελόδουλης στάσης του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών έναντι της Αγκυρας. Είναι εμφανές ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης αντιμετωπίζει τα εθνικά θέματα με όρους εσωτερικής πολιτικής και εσωκομματικών συσχετισμών, όπως άλλωστε αντιμετώπιζε το μακεδονικό όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Ο Αντώνης Σαμαράς προειδοποιεί ότι «δεν κάνεις διάλογο με πειρατές», την ώρα που ο Κυρ. Μητσοτάκης ήδη συζητά με την Αγκυρα με τη διαμεσολάβηση και την πίεση των Γερμανών. Παράλληλα, ενώ ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει ότι το θέμα της Αγια-Σοφιάς δεν είναι ελληνοτουρκικό, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Αδωνης Γεωργιάδης δηλώνει το αντίθετο. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Μάκης Βορίδης ζητά να μετατραπεί το σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη σε μουσείο για τη γενοκτονία του ελληνισμού και τον αδειάζει ο Στέλιος Πέτσας. Τελικά όλοι αυτοί είναι στο ίδιο κόμμα και ποιος αποφασίζει;
Στο εσωτερικό της ΝΔ γίνεται παζάρι: ο Αντ. Σαμαράς αφήνει να επικρέμεται απειλή για διαφοροποίηση στα εθνικά, ενώ ζητά από τον Κυρ. Μητσοτάκη την πολιτική δίωξη Τσίπρα. Πολύ απλά, αν ο Μητσοτάκης του κάνει τη χάρη, ο Σαμαράς δεν θα έχει καμία ένσταση όταν ο πρωθυπουργός θα αρχίσει να συζητά τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Τα εθνικά θέματα όμως αγγίζουν τον σκληρό ιδεολογικό και πολιτικό πυρήνα της δεξιάς παράταξης και μπορεί να προκαλέσουν μεγάλο κόστος. Ηδη κάποιοι μιλούν για προοπτική διάσπασης της ΝΔ.
Διέξοδο στον ανασχηματισμό
Η μόνη κίνηση που έχει μπροστά του ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι ο ανασχηματισμός, ειδικά αν, όπως όλα δείχνουν, η απόφαση της ΕΕ για το Ταμείο Ανασυγκρότησης δεν είναι αυτή που περιμένει.
Ηδη οι υπουργοί του έχουν κατεβάσει τα μολύβια και ασχολούνται με το πώς θα παραμείνουν στην κυβέρνηση. Μόνο που όσο περνούν οι μέρες δεν θα είναι μερικές διορθωτικές παρεμβάσεις αλλά σαρωτικός ανασχηματισμός με δομικές αλλαγές σε κρίσιμα υπουργεία.