Από όταν η «Μητσοτάκης ΑΕ» έφερε στη Βουλή την τροπολογία με την οποία η ΛΑΡΚΟ περνούσε σε εκκαθάριση εν λειτουργία, με σκοπό να ετοιμαστεί το ξεπούλημά της σε ιδιώτες, οι εργαζόμενοι και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης είχαμε μιλήσει για ένα έγκλημα έναντι του δημόσιου συμφέροντος. Η εταιρεία αυτή έχει ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως προς τη μοναδικότητα των μεταλλευμάτων που της ανήκουν: μιλάμε για κοιτάσματα που περιέχουν νικέλιο και κοβάλτιο, που αποτελούν, σύμφωνα με εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το χρυσάφι της τέταρτης, πράσινης βιομηχανικής επανάστασης.
Η δε Ευρωπαϊκή Ενωση έχει από το 2020 εξαγγείλει τεράστια πακέτα χρηματοδότησης για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες. Πακέτα με τα οποία θα μπορέσουν εταιρείες όπως η ΛΑΡΚΟ να υλοποιήσουν τις επενδύσεις που χρειάζoνται για να αντιμετωπιστεί το υψηλό ενεργειακό τους κόστος. Αυτά από πλευράς χρηματοδότησης. Από πλευράς τεχνογνωσίας η κατάσταση θα μπορούσε να είναι ακόμη καλύτερη. Από την πρώτη στιγμή εμείς στο ΜέΡΑ25 είχαμε αναδείξει τις μελέτες υδρομεταλλουργίας του ΕΜΠ, που από το 2007 αναπαύονται, χωρίς να αξιοποιούνται, στα υπουργικά συρτάρια και οι οποίες αν εφαρμόζονταν θα έριχναν το ενεργειακό κόστος λειτουργίας κατά τουλάχιστον 80%.
Η προοπτική ανάπτυξης λοιπόν θα υπήρχε ακόμη και χωρίς το ράλι ανόδου των τιμών του νικελίου που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό. Αυτό το ράλι ανόδου όμως καθιστά τις ευθύνες της κυβέρνησης και του εκκαθαριστή κυριολεκτικά εγκληματικές. Η μειωμένη έως σταματημένη παραγωγή μιας εταιρείας που θα μπορούσε αν λειτουργούσε κανονικά να βγάζει εκατομμύρια τεκμηριώνει διαφυγόντα κέρδη για το ελληνικό δημόσιο.
Το πώς φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση, αντί να έχουμε μια εταιρεία που θα στηρίζει το εθνικό και τοπικό εισόδημα, να μιλάμε για πλέον των χιλίων απολύσεων και ένα επικείμενο ξεπούλημα στους ίδιους γνωστούς ολιγάρχες (ΤΕΡΝΑ κ.λπ.), έχει αναλυθεί αρκετά τα τελευταία δύο χρόνια.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον και πρέπει να αποτελέσει μάθημα για όλες και όλους όσοι αντιστέκονται στη λαίλαπα της «Μητσοτάκης ΑΕ» είναι το εξής:
Σε ρεπορτάζ του Εuro2day με τίτλο «Η ΛΑΡΚΟ άνοιξε τον δρόμο για έξοδο από την ενισχυμένη επιτήρηση» μαθαίνουμε ότι στη συνάντηση Λίντνερ – Σταϊκούρα ο πρώτος εξέφρασε την ικανοποίησή του για το προχώρημα του ξεπουλήματος της ΛΑΡΚΟ. Μαθαίνουμε επίσης ότι το συγκεκριμένο ξεπούλημα αποτελούσε (μετα)μνημονιακό προαπαιτούμενο. Αλλα τέτοια προαπαιτούμενα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είναι οι εκκρεμότητες με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (οι πλειστηριασμοί και το ξεσπίτωμα στα τροϊκανά δηλαδή), οι μεταρρυθμίσεις στην υγεία (ξήλωμα του ΕΣΥ και αντικατάσταση με ΣΔΙΤ παντού δηλαδή) κ.ά.
Το μάθημα που πρέπει να πάρουμε
01 Η εγχώρια παρασιτική ολιγαρχία όποτε χρειάζεται λειτουργεί σε αγαστή συνεργασία με το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ φαίνεται ότι θα αποτελέσει τον μεσίτη της βαριάς ευρωπαϊκής βιομηχανίας που θα εκμεταλλευτεί τον εθνικό μας πλούτο, χωρίς ο λαός να έχει κανένα όφελος.
02 Πρέπει να σταματήσουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Μνημόνιο, μετα-μνημόνιο, ενισχυμένη επιτήρηση/εποπτεία: όπως και να το ονομάσουμε, η εξάρτηση και η υποτέλεια παραμένουν όσο οι κάθε λογής κύριοι Λίντνερ υπαγορεύουν όρους ξεπουλήματος στη χώρα. Τα μνημόνια δεν έφυγαν ποτέ στ’ αλήθεια και δεν θα φύγουν όσο αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια: ότι η ρήξη είναι η μόνη απάντηση στην κρίση. Οτι η ρήξη με την τρόικα και με την εγχώρια ολιγαρχία είναι ουσιαστικά ένας κοινός, δύσκολος, αλλά αναγκαίος αγώνας. Και ότι δεν έχει νόημα να μιλάμε για πρώτη, δεύτερη, τρίτη φορά Αριστερά όσο δεν αποφασίζουμε την Πρώτη Φορά Ρήξη.
Ο Κώστας Ντάσκας είναι συντονιστής Κεντρικής Επιτροπής ΜέΡΑ25
