Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης μίλησε στο Eurohoops και τον Νίκο Βαρλά στο πλαίσιο της Media Day του Ολυμπιακού για την Ευρωλίγκα που ξεκινάει σε λιγότερο από μια εβδομάδα!
Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης μίλησε στο Eurohoops για την μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του ως τώρα, για τις ευκαιρίες που πρέπει να… κερδίσει στον Ολυμπιακό και για τον ελληνικό κορμό της ομάδας που ήταν και παραμένει σημείο αναφοράς εντός και εκτός παρκέ.
Το θράσος του, το ζήτημα της αθλητικότητας και η ευχή κάποια στιγμή να πάρει τίτλο με τους ερυθρόλευκους. Τέλος, η ανάλυση και ο… μονόλογος για την ατμόσφαιρα που των social media που έχουν μπει για τα καλά στη καθημερινότητά μας. Μαζί με αυτά, έχει μπει η ζήλια, η κακία, ο φθόνος απέναντι σε οποιονδήποτε πετυχαίνει κάτι κι αυτή τη μιζέρια σχολιάζει ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης που ζητάει από το κόσμο να χαίρεται με την επιτυχία του άλλου και να κάνει από τη πλευρά του ό,τι καλύτερο μπορεί στη δικιά του ζωή.
-Είναι η μεταγραφή σου στον Ολυμπιακό η μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα σου;
“Σίγουρα! Προσπάθησα και δούλεψα αρκετά για να φτάσω σε αυτό το επίπεδο. Θεωρώ πως το έκανα με σωστό τρόπο και βήμα – βήμα. Θέλω να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να αποδείξω σε εμένα κυρίως ότι είμαι παίκτης για αυτό το επίπεδο”.
-Πόσο δύσκολο θεωρείς σε αυτή την πρώτη σου σεζόν στην Ευρωλίγκα, σε αυτό το επίπεδο, να κερδίσεις έναν ρόλο από τον κόουτς Μπαρτζώκα και πόσο αποφασισμένος είσαι να τα καταφέρεις;
“Είναι αρκετά δύσκολο, γιατί το επίπεδο, όπως είπα πριν, είναι υψηλό και οι παίκτες που έχουν έρθει είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Πρέπει να δουλέψω αρκετά, να προσπαθήσω αρκετά και σίγουρα πιστεύω πως αν είμαι σωστός και αυτός που πρέπει, θα μου δοθεί η ευκαιρία”.
-Όταν ο Ολυμπιακός έκανε τις διαδοχικές υπερβάσεις στην Ευρωλίγκα, πολλοί λέγανε πως κλειδί ήταν το δέσιμο του ελληνικού κορμού εντός και εκτός παρκέ. Τώρα που είσαι κι εσύ μέλος αυτής της αλυσίδας και το ζεις από μέσα, βλέπεις κάτι ιδιαίτερο σε αυτή την παρέα ανθρώπων; Δηλαδή καταλαβαίνεις κάποια πράγματα για την επιτυχία του Ολυμπιακού όλα αυτά τα χρόνια;
“Ναι γιατί καλώς η κακώς το κλίμα παίζει σημαντικό ρόλο. Το να παίζεις για τον διπλανό σου είναι κάτι πολύ όμορφο και γιατί εδώ οι Έλληνες είναι πολύ καλά παιδιά, γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας και πριν από τον Ολυμπιακό, πόσο μάλλον όλοι αυτοί που είναι χρόνια μαζί και έχουν δεθεί. Στα δύσκολα ήταν αυτοί που πιστεύω καταφέραν αρκετά πράγματα και έβαλαν και τους ξένους σε αυτή τη νοοτροπία”.
-Ποια πιστεύεις αυτή τη στιγμή πως είναι τα πιο δυνατά και τα πιο αδύναμα σημεία του παιχνιδιού σου;
“Δεν μου αρέσει να απαντάω σε αυτές τις ερωτήσεις, αλλά πιστεύω ότι είναι το θράσος μου, το διάβασμα στο παιχνίδι μου και το σουτ. Πρέπει να βελτιώσω αρκετά πράγματα. Σίγουρα την αθλητικότητά μου και γενικά όλα πρέπει να τα βελτιώσω. Κάθε μέρα πρέπει να βελτιώνομαι”.
–Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο ως παίκτης του Ολυμπιακού;
-Στόχος θέλω να πω, γιατί όνειρο είναι κάτι που απλά το φανταζόμαστε, ενώ τον στόχο θέλω πραγματικά να τον πετύχω. Σίγουρα θέλω να πετύχω με την ομάδα και αν είμαστε υγιείς και πάνε όλα καλά, να πάμε ένα Final Four και να πάρουμε μια Ευρωλίγκα.
-Πολλές φορές ο κόσμος στα social media κρίνει και κατακρίνει ανθρώπους που δεν ξέρει καν. Είσαι ένα δημόσιο πρόσωπο και πλέον παίζεις στον Ολυμπιακό. Είναι κάτι που σε επηρεάζει, ή είναι κάτι που δεν σε αγγίζει;
“Καλώς ή κακώς, τα σόσιαλ έχουν μπει στην καθημερινότητά μας. Μέχρι και η μάνα μου ας πούμε, θα μπορούσε να έχει Facebook και μια δημόσια γνώμη που θα την δούνε 10 άνθρωποι. Εγώ προσπαθώ να μην επηρεάζομαι. Κακά τα ψέματα βλέπω, διαβάζω, μερικές φορές εκνευρίζομαι. Άνθρωπος είμαι. Ειδικά όταν κάποιοι άνθρωποι μιλάνε, λένε κάποια πράγματα και είναι τόσο σίγουροι και τα λένε για έναν άνθρωπο που δεν έχουν ιδέα, επειδή κάποιος είπε κάτι… Σίγουρα κάποια πράγματα με νευριάζουν και προσπαθώ όταν τα διαβάζω να είναι της στιγμής. Και όχι μόνο για εμένα.
Για παράδειγμα, για τον Γιάννη (Αντεντοκούνμπο). Πρέπει να ζήσουμε με αυτό. Είναι φυσιολογικό. Γενικά αυτό που έχω να πω είναι γενικά οκ καλά όλα τα σόσιαλ, αλλά δεν υπάρχει λόγος για ζήλια, δεν υπάρχει λόγος να μειώσουμε κάποιον που έχει φτάσει όπου έχει φτάσει, για να νοιώσουμε εμείς καλύτερα και δεν υπάρχει λόγος να απαξιούμε πράγματα και καταστάσεις, όταν κάποιος κάνει κάτι καλό.
Δηλαδή παίρνω αφορμή για τον Γιάννη και επειδή μιλάω και μαζί σου. Βγήκε δύο φορές Back to Back MVP στο ΝΒΑ! Μπράβο του, είναι μάγκας, συγχαρητήρια. Τώρα μπαίνω και βλέπω κάτι σχόλια που πραγματικά είναι ντροπή. Είναι να μπεις μέσα στο προφίλ τους και να τους… εντάξει δεν είναι τώρα… Αυτό. Δεν υπάρχει ζήλια, δεν υπάρχει να έχουμε κόμπλεξ και πραγματικά είναι όμορφο και να χαιρόμαστε όταν κάποιος πετυχαίνει. Γιατί αυτή τη στιγμή γι’ αυτό έχουμε φτάσει κι έτσι όπως έχουμε φτάσει, γενικά όχι μόνο σαν χώρα, αλλά σαν μιζέρια. Υπάρχει μιζέρια και δεν μου αρέσει αυτό. Ειδικά στα σόσιαλ το βλέπεις αρκετά. Να είμαστε λίγο πιο ανοιχτοί, πιο ευδιάθετοι και να μην κράζουμε την επιτυχία του άλλου για να ανέβουμε εμείς και να νοιώσουμε λίγο καλύτερα. Να προσπαθήσουμε, να δουλέψουμε, ο καθένας στον τομέα του να καταφέρει ότι καλύτερο μπορεί. Θα είμαστε έτσι όλοι πιο ευτυχισμένοι και χαρούμενοι”.
