Όταν ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνης Γεωργιάδης πανηγυρίζει λέγοντας πως η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στις επενδύσεις και το επαναλαμβάνει και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, ώστε να γεμίσει τις σελίδες των επιχειρηματικών και εφοπλιστικών ΜΜΕ με «κυβερνητικές επιτυχίες» ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποιεί πως πιάσαμε πάτο, όχι απλά κάτι δεν πάει καλά, αλλά απλά… πάμε προς τα βράχια.
Γιατί δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει δύο εκθέσεις ή μάλλον δύο εκτιμήσεις παντελώς αντίθετες, ούτε με ωραιοποίηση των στοιχείων ούτε με δείκτες-λάστιχο.
Η αλήθεια είναι, πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει καμία επιτυχία στο ενεργητικό της. Σε κανέναν τομέα. Επιτυχίες βλέπουν μόνον όσοι επωφελούνται ατομικά ή επιχειρηματικά τρώγοντας από απευθείας αναθέσεις ή αγοράζοντας μπιτ παρά τη δημόσια περιουσία.
Σε κανέναν απολύτως τομέα η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει επιδείξει επιτυχία: Ούτε στην πανδημία, ούτε στην οικονομία, ούτε στην Υγεία, ούτε στην Παιδεία ούτε στην κοινωνική συνοχή, ούτε στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών. Δεν μιλάμε καν για την ιδεολογική στροφή προς την άκρα δεξιά…
Τρέφεται με τα ψέματα που αναπαράγονται από τα κυβερνητικά χείλη είτε ως δηλώσεις στα υπουργεία είτε, όταν πιάνοντας στασίδι στα κανάλια, υποτίθεται απαντούν σε δημοσιογράφους, ο ένας υπουργός μετά τον άλλον συμμετέχοντας στην ωραιοποίηση μια εικόνας που ωστόσο ο πολίτης δεν πιστεύει πλέον αφού η πραγματικότητα είναι μέσα στο σπίτι του, στη δουλειά του, στη γειτονιά του.
Την ώρα που το ΔΝΤ εκτιμά πως το πραγματικό ποσοστό επενδύσεων στην Ελλάδα θα σταθεροποιηθεί μεταξύ 15% και 17% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα, από 11,6% στο τέλος του 2020, αλλά αυτή η επίδοση θα υπολείπεται του επιπέδου των επενδύσεων στην Ελλάδα προ της κρίσης χρέους που ήταν στο 24% του ΑΕΠ. Η κυβέρνηση βλέπει μόνον… επιτυχίες ( οι «επενδύσεις επιβεβαιώνονται όταν γίνονται, όχι όταν εξαγγέλλονται).
«Μέχρι το τέλος του 2019, ο λόγος επενδύσεων προς το ΑΕΠ της Ελλάδας κατατάσσονταν στο χαμηλότερο στην ΕΕ και μεταξύ των χαμηλότερων στον κόσμο, στο 10% του ΑΕΠ» λέει το ΔΝΤ αλλά η κυβέρνηση πανηγυρίζει μια δική της εκτίμηση που «θα», «ίσως» και «εφόσον».
Αν συμπληρώσουμε και έναν διαφορετικό παράγοντα που γονατίζει ωστόσο την οικονομία, την τεράστια αύξηση των επιτοκίων δανεισμού που παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες τότε η κυβέρνηση μπορεί να πανηγυρίζει στα τηλεπαράθυρα αλλά μπορεί να κλαίει κατ οίκον…
Είναι κοινό μυστικό πλέον πως ελάχιστοι «επιχειρηματίες» ή «εφοπλιστές» εμπιστεύονται την πορεία που χαράζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εμπιστοσύνη που χάνεται ακόμα περισσότερο όσο απομακρυνόμαστε από την Αθήνα προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Έτσι οι μέρες της ή οι μήνες της μάλλον είναι δύσκολοι γιατί εννοείται άλλο προπαγάνδα μέσα από τα ΜΜΕ που «ελέγχει» και άλλο η πραγματικότητα της διαπλοκής και της διαφθοράς που βλέπουν και οι εντός και οι εκτός…
