Κυβέρνηση-ντίλερ

Κυβέρνηση-ντίλερ

Οι «άριστοι» Μητσοτάκη σοκάρουν με τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος και την εξυπηρέτηση των «ημετέρων» συμφερόντων

Αν υπάρχει μία λέξη με την οποία ο ιστορικός του μέλλοντος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτή σίγουρα θα πρέπει να είναι η διαφθορά. Πρόκειται για μια κυβέρνηση η οποία σχεδόν καθημερινά εκτίθεται από δεκάδες αποκαλύψεις που αφορούν σωρεία οικονομικών σκανδάλων, απευθείας αναθέσεις ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ, αμνηστεύσεις «φίλων» της από ποινικά κολάσιμες πράξεις, απροκάλυπτη προσπάθεια να μην ελεγχθεί το κρυφό χρήμα που έχει τοποθετηθεί σε offshore εταιρείες. Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν απασχολεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που έχει εκτεθεί ποικιλοτρόπως και στο εξωτερικό, καθιστώντας την Ελλάδα μια από τις χειρότερες χώρες από άποψη διαφθοράς. Μια κυβέρνηση που δεν έχει σταματήσει να σοκάρει την κοινωνία με την απροκάλυπτη διασπάθιση δημόσιου χρήματος και την εξυπηρέτηση των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Μια κυβέρνηση-ντίλερ.

Ντροπιαστικά ευρήματα

Σύμφωνα με το Ειδικό Ευρωβαρόμετρο για τη Διαφθορά που δόθηκε στη δημοσιότητα από την Κομισιόν τον περασμένο Ιούλιο, η Ελλάδα κατατάχτηκε 17η στην ΕΕ και 58η παγκοσμίως. Είναι αξιοσημείωτο ότι το 98% των ερωτηθέντων δήλωσε πως θεωρεί τη διαφθορά διαδεδομένη στην Ελλάδα (το αντίστοιχο ποσοστό στην ΕΕ είναι 68%), ενώ το 59% των ερωτηθέντων απάντησε πως αισθάνεται ότι επηρεάζεται προσωπικά από τη διαφθορά στην καθημερινότητά του (25% ο αντίστοιχος μέσος όρος της ΕΕ).

Στην έκθεση δίνεται πληθώρα συστάσεων στη χώρα μας, που αφορούν μεταξύ άλλων την ανάγκη διασφάλισης και επαλήθευσης της ακρίβειας των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης των δημόσιων λειτουργών καθώς και τη δημιουργία ενός ισχυρού ιστορικού διώξεων και τελεσίδικων αποφάσεων σε υποθέσεις διαφθοράς. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η χώρα στερείται ολοκληρωμένου νομοθετικού πλαισίου για την προστασία των πληροφοριοδοτών και παρά τις πιέσεις δεν έχει ακόμη μεταφέρει την ευρωπαϊκή οδηγία για την προστασία τους! Η έκθεση θα είχε οδηγήσει οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στη λήψη μέτρων προκειμένου να αντιστρέψει τη δυσφήμηση της χώρας. Οχι όμως την κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη.

Aπευθείας αναθέσεις

Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ενδιαφερθεί για την εικόνα της στο εξωτερικό η συγκεκριμένη κυβέρνηση, η οποία σύμφωνα με στοιχεία της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημόσιων Συμβάσεων έχει δαπανήσει απ’ όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση έως και τον περασμένο Ιούνιο περισσότερα από 7,5 δισ. ευρώ; Πρόκειται για ποσό εξοργιστικό, που είχε οδηγήσει τον επίτροπο για την Εσωτερική Αγορά Τιερί Μπρετόν να δηλώσει σχετικά: «Οι συχνές μεταρρυθμίσεις στη νομοθεσία για τις δημόσιες συμβάσεις έχουν αποτέλεσμα την έκδοση διάσπαρτων νομοθετικών πράξεων και προκαλούν αστάθεια».

Φυσικά, ουδόλως απασχόλησε αυτή η δήλωση την κυβέρνηση. Ούτε φυσικά το ότι, όπως αποκάλυψε η «Ναυτεμπορική» τον περασμένο Οκτώβριο, το 65% του συνόλου των δημόσιων συμβάσεων που έχει συνάψει η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατά το τελευταίο δεκαοκτάμηνο έχει πραγματοποιηθεί μέσω απευθείας αναθέσεων. Ο ορισμός της διαφθοράς.

Η κυβέρνηση συνδέθηκε από την αρχή της διακυβέρνησής της με διασπάθιση δημόσιου χρήματος μέσω απευθείας αναθέσεων (ακόμη και με άσχετα με το αντικείμενο… βουλκανιζατέρ) εξαιτίας της πρώην γενικής γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφίας Νικολάου. Κι αυτό επειδή, όπως έχει αναδείξει με σειρά δημοσιευμάτων του το Documento, η Σ. Νικολάου υπέγραψε δεκάδες απευθείας αναθέσεις –συμβάσεις υπηρεσιών και προμήθειας ιατρικών μασκών και αντισηπτικών για τις φυλακές της χώρας επί πανδημίας– συνολικής αξίας πάνω από 2 εκατ. ευρώ, οι οποίες υπερέβαιναν κατά πολύ τις τιμές με τις οποίες άλλοι δημόσιοι φορείς προμηθεύονταν τα ίδια είδη κατά την ίδια χρονική περίοδο αλλά και τις εκάστοτε τιμές λιανικής πώλησης. Η ιστορία όμως απέδειξε πως η Σ. Νικολάου ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου.

Ακαταδίωκτο για… ημετέρους

Δεν είναι όμως μόνο ο πακτωλός δημόσιου χρήματος που η κυβέρνηση έχει δώσει μέσω απευθείας αναθέσεων, σε αρκετές περιπτώσεις με εντελώς αδιαφανείς όρους. Είναι και ότι έχει επιδιώξει να δωρίσει ουκ ολίγα νομοθετικά ευεργετήματα στους «φίλους» της. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι στα τέλη του 2020 ψηφίστηκε τροπολογία βάσει της οποίας δόθηκε αμνηστία σε χιλιάδες φοροφυγάδες με χρέη προς το δημόσιο που ξεπερνούν τις 150.000 ευρώ έκαστος κι ενώ είχε ήδη τροποποιήσει τον Ποινικό Κώδικα, με αποτέλεσμα την αμνήστευση φίλων της τραπεζικών που διώκονταν για τα θαλασσοδάνεια των εκατομμυρίων.

Το ακαταδίωκτο όμως η κυβέρνηση δεν το επιθυμούσε μόνο για τους τραπεζίτες. Στο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που ψηφίστηκε το 2021 προβλέπεται ότι οι υπεύθυνοι του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης –θα έχει αρμοδιότητα να τζογάρει στις διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές τις εισφορές που οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν κάθε μήνα– θα έχουν το ακαταδίωκτο. Καμόρα.

Αντίστοιχα, προκειμένου να καλύψει τις εγκληματικές της ευθύνες εξαιτίας της διαχείρισης της πανδημίας, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε τροπολογία τον Απρίλιο του 2021 βάσει της οποίας θεσμοθέτησε το ακαταδίωκτο για τα μέλη των τριών επιτροπών των ειδικών για την Covid-19. Με αυτό τον τρόπο αμνήστευσε όχι μόνο τους λοιμωξιολόγους αλλά και τα κυβερνητικά στελέχη που συμμετείχαν στις επιτροπές, προκειμένου να μη διερευνηθούν ποτέ οι δικές της ευθύνες.

«Λευκό» για τις offshore

Φυσικά, ο μακρύς κατάλογος… διαφθοράς της κυβέρνησης δεν τελειώνει εκεί. Είναι ενδεικτικό ότι τον Νοέμβριο του 2020 παρείχε κρατική στήριξη 120 εκατ. ευρώ στην Aegean χωρίς καν να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων, έδωσε βορά τη ΔΕΗ και τον ΔΕΔΔΗΕ σε πολυεθνικές εταιρείες με βεβαρυμένο παρελθόν, ενώ υπό πλήρες καθεστώς αδιαφάνειας δρα και το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, που τα τελευταία χρόνια έχει υπογράψει συμβάσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα πάντως στο πώς η κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη αντιμετωπίζει τη διαφθορά είναι ότι οι ευρωβουλευτές της ΝΔ ψήφισαν «λευκό» στο αίτημα που κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να γίνει ενδελεχής έλεγχος για τις αποκαλύψεις των Pandora Papers. Λογικό. Ξεχνιέται η offshore της Μαρέβας Γκραμπόφσκι;

Documento Newsletter