Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Ούτε λέξη για την ταμπακιέρα

Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Ούτε λέξη για την ταμπακιέρα

Κουνάνε το δάχτυλο για το τσουνάμι που φέρνουν στα εργασιακά και κρύβουν ρυθμίσεις.

Χωρίς να έχει ακόμη γνωστοποιήσει το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ασκείται στα προσφιλή της επικοινωνιακά παιχνίδια. Μετά τις 17 ερωταπαντήσεις του πρώην υπαλλήλου του ΣΕΒ και νυν υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ Άκη Σκέρτσου έρχεται ο «σούπερμαν» της νεοφιλελεύθερης καταστροφής Κωστής Χατζηδάκης να μιλήσει για δήθεν ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις επερχόμενες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Ο υπουργός Εργασίας ισχυρίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συκοφαντεί το εργασιακό νομοσχέδιο και μιλά για βιομηχανία ψεμάτων και fake news. Έτσι τουλάχιστον διατείνεται μέσα από επτά τον αριθμό διαφάνειες που ξεχωρίζουν για τη γραφιστική τους προσέγγιση και τα ωραία χρώματα. Προφανώς αυτό γίνεται για να καλυφθεί η ουσία, που δεν υπάρχει. Πρόκειται για μια ακόμη «ανέμελη» κυβερνητική ενέργεια που στερείται σοβαρότητας.

Ο ηλίθιος επικρατεί

Υπάρχει μια φράση που αποδίδεται στον Μαρκ Τουέιν: «Ποτέ μην τα βάζεις μ’ έναν ηλίθιο. Είναι βέβαιο ότι θα σε ρίξει στο επίπεδό του και θα σε νικήσει εκ πείρας». Αυτό κάνει και ο Κ. Χατζηδάκης. Χωρίς να έχει δώσει τις διατάξεις του νομοσχεδίου, σέρνει την πολιτική σκηνή στο επίπεδο της επικοινωνιακής πομφόλυγας.

Ουδείς μπορεί να μπει σε σοβαρή συζήτηση για το τι γράφει ο «σούπερμαν» υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη στις επτά γραφιστικές και με ωραία χρώματα διαφάνειες για τα δήθεν fake news του ΣΥΡΙΖΑ, αφού κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς τις διατάξεις του νομοσχεδίου για να απαντήσει σοβαρά.

Προς ατομικές συμβάσεις

Μπορεί να κρύψει τον ελέφαντα που βρίσκεται στο δωμάτιο; Και ποιος είναι αυτός; Ο ελέφαντας είναι αυτό που κανείς δεν ομολογεί στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πλέον πάνε στην άκρη οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και όλα θα κρίνονται με απευθείας συμφωνία του δυνατού εργοδότη και του αδύναμου εργαζόμενου. Αυτή είναι η ταμπακιέρα για την οποία ουδείς ομιλεί στην κυβέρνηση. Για τον Κ, Χατζηδάκη το ελαστικό δεκάωρο θα ισχύει μόνο αν το ζητήσει ο εργαζόμενος.

Είναι προφανές ότι ο ευρισκόμενος σε ισχυρή θέση εργοδότης θα μπορεί να επιβάλει στον εργαζόμενο να καταθέτει αίτημα για να μην πληρώνεται τις υπερωρίες και να λαμβάνει ελεύθερο χρόνο, ώστε –όπως ο ίδιος ο ανεπάγγελτος «σούπερμαν» είχε δηλώσει– να μπορεί να τον χρησιμοποιεί για να μαζεύει τις ελιές του.

Άρα αυτό που η κυβέρνηση ονομάζει «με αίτημα του εργαζόμενου» σημαίνει στην πράξη ατομική σύμβαση εργασίας. Είναι βέβαιο ότι ουδείς εργαζόμενος μπορεί να παραβεί, υπό τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης, την εν είδει εντολής πρόταση του εργοδότη να συμφωνήσει σε ελαστικό δεκάωρο. Έτσι ο ελέφαντας της ατομικής σύμβασης εργασίας μπαίνει από το παράθυρο του ελαστικού δεκάωρου.

Όμως έτσι γυρνάμε στον 19ο αιώνα. Έτσι καταλύονται το εργατικό δίκαιο και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Αυτό το περιεχόμενο είχαν οι εργατικές κινητοποιήσεις τότε. Να εξαφανιστεί η ατομική διαπραγμάτευση για τη σύμβαση εργασίας και να αντικατασταθεί από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες έδωσαν δύναμη στην εργατική πλευρά να πετύχει καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Τώρα έρχεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη να στείλει το εργατικό δίκαιο και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας στον κάλαθο των αχρήστων.

Documento Newsletter