Θέλω πρωτίστως να ξεκαθαρίσω κάτι. Η επιμονή μου για το θέμα που αφορά στον τρόπο που αντιμετώπισε δημόσια το Υπουργείο Υγείας και ο Βασίλης Κικίλιας κατ επέκταση, τη δημοσιοποίηση πως νοσώ από κορονοϊό σχετίζεται με δύο πράγματα.
Το πρώτο είναι πως το υπουργείο, καταφέρθηκε εναντίον μου με αθλιότητες και υπονοούμενα, χωρίς να σεβαστεί ούτε το γεγονός της αρρώστιας μου, ούτε τα ίδια τα γεγονότα που παραχάραξε σκόπιμα. Το δεύτερο είναι πως ειδικά όταν βρίσκεσαι σε ένα κρεβάτι και δεν γνωρίζεις αν θα ζήσεις ή θα πεθάνεις (αυτό ισχύει για όποιον μπει σε αυτή την περιπέτεια), και δεν έχεις επιβαρύνει το δημόσιο ποτέ ούτε με ένα ευρώ για νοσηλεία σου, έχεις την απαίτηση να σε σέβονται όσοι πληρώνονται από τους φόρους σου. Και τα δύο με θύμωσαν αφάνταστα και αποφάσισα να κάνω αυτό που πρέπει να κάνει κάθε πολίτης. Να βρω δικαίωση και να πληρώσουν οι επαγγελματίες του κυνισμού και της σκοπιμότητας που κάνουν ό,τι κάνουν , επειδή δεν χρειάστηκε να πληρώσουν ποτέ.
Στις 5 Δεκεμβρίου, ανακοίνωσα πως έχω προσβληθεί από κορονοϊό. Πέρα από την προσωπική μου αγωνία που εξέφραζα στο κείμενο, υπήρχε μια άλλη πλευρά που εξέθετα από την πλευρά του δημοσιογράφου θύματος πλέον. Καταλάβαινα πως ενώ μιλάμε για τους θανάτους από τον covid και για όσους νοσούν στο σπίτι τα πράγματα είναι δραματικά. Δεν υπάρχουν πρωτόκολλα για το τι θα κάνουν για να αποφύγουν λοιμώξεις , ενώ πουθενά δεν συστήνεται η μέτρηση του κορεσμού οξυγόνου με οξύμετρο που μπορεί να οδηγήσει κάποιον έγκαιρα στο νοσοκομείο. Πρόσθετα επίσης πως σε ό,τι αφορά εμένα, ο ΕΟΔΥ δεν ήρθε ποτέ σε επαφή μαζί μου, είτε για οδηγίες, είτε για ιχνηλάτηση.
Την επόμενη ημέρα το Υπουργείο Υγείας, αποφάσισε να απαντήσει σε ένα νοσούντα πολίτη που εξέφραζε την αγωνία του, δηλαδή σε εμένα, με ένα κείμενο όπου με εμφάνιζε να είμαι υπεύθυνος γιατί το Διαγνωστικό Εργαστήριο, καθυστέρησε εννιά μέρες όπως έλεγε, να στείλει το αποτέλεσμα από το τεστ που έκανα στο Εθνικό Μητρώο καταγραφής. Με εμφάνισε επίσης ως επικίνδυνο να έχω διασπείρει τον ιό. Με στοχοποίησαν δηλαδή για κάτι που και να συνέβαινε δεν είχα καμία ευθύνη καθότι ούτε τυγχάνω ιδιοκτήτης του Διαγνωστικού, ούτε έχει ευθύνη ο πολίτης να δημοσιοποιήσει το αποτέλεμσα του τεστ κάπου .
Αντέδρασα αμέσως με ένα οργισμένο κείμενο. Την επόμενη ημέρα, απέστειλα στο Διαγνωστικό Κέντρο όπου έκανα το τεστ, ένα mail, με το οποίο ζητούσα να μου πουν πότε ενημέρωσαν το Εθνικό Μητρώο για το δικό μου τεστ. Το Διαγνωστικό Κέντρο μου απάντησε πως όλα είχαν γίνει εντός των νόμιμων προθεσμιών. Επανήλθα με νέο mail, ζητώντας να μου απαντήσουν συγκεκριμένα, πότε έστειλαν το αποτέλεσμα του τεστ μου στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Σήμερα, 10 Δεκεμβρίου, το Διαγνωστικό απάντησε εκ νέου. Η απάντηση αποδεικνύει πως το Υπουργείο Υγείας και ο υπουργός Βασίλης Κικίλιας , είπαν ψέματα αναφορικά με το τεστ μου , με πραγματικό σκοπό να καταστήσουν εμένα αναξιόπιστο και κατ επέκταση όσα έγραφα. Την τακτική αυτή δεν τη συναντώ πρώτη φορά, αλλά πρώτη φορά είχε αυτή την ξεδιάντροπη και μικροπρεπή έκφραση του αδίστακτου απέναντι σε κάποιον ασθενή.
Γράφει επί λέξη το Διαγνωστικό Κέντρο:
“Κατόπιν των από 7 και 8 Δεκεμβρίου 2020 γραπτών αιτημάτων που μας υποβάλλατε, σαν ενημερώνουμε ότι, όπως γνωρίζετε, πραγματοποιήσατε την εξέταση του rapid test για ανίχνευση αντιγόνου SARS-CoV2 (COVID 19) στις 27 Νοεμβρίου 2020, στο Κέντρο στην Κηφισιά. Το αποτέλεσμα της εξέτασής σας καταχωρήθηκε την ίδια μέρα (27-11-2020) στην ηλεκτρονική πλατφόρμα που λειτουργεί στο Εθνικό Μητρώο Aσθενών COVID 19. Επομένως δεν κοινοποιείται κάποιο έγγραφο σε κάποιον φορέα, αλλά όπως ανωτέρω σας αναγράφουμε, η καταχώρηση είναι ηλεκτρονική και συμπληρώνονται τα στοιχεία ταυτοποίησης σας (π.χ ονοματεπώνυμο, ΑΜΚΑ, τηλέφωνο κλπ), το αποτέλεσμα της εξέτασής σας, η ημερομηνία συλλογής δείγματος και εξαγωγής αποτελέσματος.»
Το Υπουργείο Υγείας με ευθύνη του Υπουργού, είπε ψέματα λοιπόν. Πρέπει να απαντήσει γιατί το έκανε; Ποιος πήρε την ευθύνη αυτής της απάντησης με τέτοιες αθλιότητες;
Τις απαντήσεις θα κληθούν να τις δώσουν στα δικαστήρια αφού θα υποβάλλω μήνυση και αγωγή όχι μόνο για συκοφαντική δυσφήμιση αλλά και για επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών μου δεδομένων.
Η αντιπαράθεση δεν είναι πολιτική ή δημοσιογραφική. Πρόκειται για την αγανάκτηση ενός πολίτη που πληρώνει και αντί να έχει βοήθεια όταν τη χρειάζεται, τον συκοφαντούν και τον απαξιώνουν. Από τον Χάρο ξέφυγα, από αυτούς είναι αδύνατο.
