Κύριε Δένδια «σας αρέσει το κλειδοκύμβαλον; Να σας βαρέσω κάτι;»

Αμετροέπεια και κάκιστο χιούμορ διακρίνει την εξυπνακίστικη ατάκα του Νίκου Δένδια, που για να… πικάρει τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, σε σχέση με τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης και ενθυμούμενος τα περί Σκάρλετ Γιοχάνσον του υπουργού Οικονομικών, του είπε εντός Κοινοβουλίου ότι και η Γεωργία Βασιλειάδου πολύ του πέφτει!

Η αλήθεια, κύριε κοινοβουλευτικέ εκπρόσωπε της ΝΔ, είναι ότι πολύ απλά… δεν σας παίρνει! Δεν σας παίρνει, εσάς και τους περισσότερους συναδέλφους σας, να πιάνετε στο στόμα σας την Γεωργία Βασιλειάδου! Δεν σας παίρνει, να χαριτολογείτε για την εξωτερική εμφάνιση μιας γυναίκας, που διακρίθηκε όχι μόνο στις ελληνικές κωμωδίες του παλιού κινηματογράφου, αλλά και ως ηθοποιός η οποία εισέπραξε ρατσισμό και απόρριψη, επειδή εκείνες τις δύσκολες εποχές μεγάλωνε μόνη της, όντας χωρισμένη, ένα παιδί!

Δεν σας παίρνει, να κάνετε φθηνό χιούμορ με μία γυναίκα που διακρίθηκε επίσης για την αντιστασιακή της δράση, όταν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του ‘40 ψυχαγωγούσε τους φαντάρους στο μέτωπο και στη Γερμανική Κατοχή έκρυβε Άγγλους στο υπόγειο του σπιτιού της, βοηθώντας την Αντίσταση! Δεν σας παίρνει, όταν εισπράττετε τις παχυλές βουλευτικές σας αμοιβές, να σχολιάζετε μια γυναίκα, η οποία περιφερόταν ακόμα και ξυπόλητη από το θεατρικό σανίδι στα συσσίτια των ηθοποιών, για να τους στηρίξει ενεργά από το υστέρημά της, λέγοντας συχνά «εγώ δίνω κι ο Θεός, μου τα δίνει απ’ αλλού»!

Και σίγουρα δεν σας παίρνει, να κάνετε κάτι που νομίζετε ότι αποτελεί χιούμορ, αναφερόμενος σε μία ηθοποιό, για την οποία το γνήσιο, το πηγαίο χιούμορ ήταν στάση ζωής. «Βρε Γεωργία, το σκέφτηκες να πας να κάνεις πλαστική στο πρόσωπο;», την είχε ρωτήσει κάποτε ο Νίκος Τσιφόρος. Και εκείνη του απάντησε: «κι εσύ σκέφτηκες ότι τότε οι κωμωδίες σου θα πήγαιναν στράφι, άμα τις έπαιζα;»!

Για την ιστορία, να σημειωθεί ότι η Γεωργία Βασιλειάδου, που ήταν μία γοητευτική κοπέλα στα νιάτα της και συνήθιζε να λέει ότι γεννήθηκε… 13 ετών, επειδή τότε αγάπησε το Θέατρο, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κυψέλη σε συνθήκες φτώχειας. Έμεινε πολύ νωρίς ορφανή από πατέρα και είχε εννιά αδέλφια. Σε ηλικία επτά ετών δούλευε στο κορνιζάδικο του θείου της και στις ελεύθερες ώρες της έβρισκε διέξοδο στο τραγούδι. Και επειδή δεν είναι ευρύτερα γνωστό, να πούμε ότι η Βασιλειάδου ξεκίνησε την καλλιτεχνική της καριέρα ως μέτζο σοπράνο στη Λυρική Σκηνή! Παρά την αντίρρηση της οικογένειάς της για το επάγγελμα που διάλεξε, συνέχισε και συμμετείχε σε διάφορες όπερες, ενώ στη συνέχεια εντάχθηκε στη χορωδία του μελοδράματος και στην οπερέτα και στα μέσα της δεκαετίας του ‘20 αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική.

Η Γεωργία Βασιλειάδου σταμάτησε την καριέρα της το 1975, όταν ακόμα βρισκόταν στις δόξες της, λέγοντας χαρακτηριστικά: «θέλω να φύγω με ζήτω κι όχι με γιούχα»! Τώρα, βέβαια, αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους πολιτικούς, αφού στο «γιούχα» δεν… ιδρώνει το αυτί τους, χρόνια τώρα!

Ετικέτες