Το μπαμ στην οικονομία της Βρετανίας ακούστηκε μέχρι την Αθήνα αλλά μάλλον στο Μέγαρο Μαξίμου είχαν βουλωμένα τα αφτιά τους με μπαμπάκι αλλά Αστερίξ και δεν κατάλαβαν τίποτα.
Τι έγινε στη Βρετανία; Το υπουργείο Οικονομικών στο Λονδίνο ανακοίνωσε μια γενναία μείωση φόρων στους πλούσιους και βρέθηκε εν μια νυκτί στο στόχαστρο όχι τόσο του εργατικού κόμματος αλλά των αγορών. Η συνέχεια εκπαραθυρώθηκε ο υπουργός Οικονομικών, παραιτήθηκε η πρόεδρος των Συντηρητικών που ψάχνουν πλέον για νέο, η χώρα δεν έχει πλέον πρωθυπουργό εισερχόμενη σε μια από τις χειρότερες οικονομικές κρίσης της μεταπολεμικής ιστορίας της.
Ας αφήσουμε το Λονδίνο και ας μεταφερθούμε στην Αθήνα όπου συζητείται το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2023, το οποίο είναι από χέρι καμένο καθώς τα δεδομένα πάνω στα οποία κτίστηκε απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Αρκεί να αναφερθεί ότι προβλέπει πληθωρισμό 3% για την επόμενη χρονιά όταν οι εκτιμήσεις τον διεθνών οίκων τον βλέπουν διψήφιο και την ανάπτυξη από μηδενική έως αρνητική.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αψηφώντας τη διεθνή και ελληνική πραγματικότητα, συνεχίζοντας την σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική της και μη θέλοντας να δυσαρεστήσει τους φίλους της μεγαλοεπιχειρηματίες, συνεχίζει την πολιτική της περικοπής φόρων από τους πλούσιους με τη δικαιολογία της ενίσχυσης της ανάπτυξης.
Ο πρωθυπουργός μη έχοντας διαβάσει τις αναλύσεις μη μαρξιστών οικονομολόγων οι οποίοι κοινά συμπεραίνουν ότι «οι μεγάλες μειώσεις φόρων δεν οδηγούν σε μεγαλύτερη ανάπτυξη» αλλά και μη ακούγοντας τις αγορές που έριξαν τη συντηρητική κυβέρνηση της Βρετανίας εξακολουθούν τον δικό τους δρόμο.
Με σαφές πρόσημο επιλογών τον πτωχευτικό νόμο, την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, τον εξωδικαστικό μηχανισμό χωρίς καμία δεσμευτικότητα για τις τράπεζες οδηγούν την ελληνική κοινωνία στην πτώχευση.
Το ζήτημα πότε η αντίδραση της κοινωνίας στην Ελλάδα θα κλειδώσει και την πτώση τους.
