Το ποδήλατο είχε συνδεθεί, αν θυμάστε, με τον πολιτικά αείμνηστο –κατά τα άλλα να είναι καλά ο άνθρωπος– Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος μας πήγε εκόντες άκοντες στην ορθοπεταλιά μνημονίων και ΔΝΤ.
Πρωταγωνιστεί επίσης σε πολιτικές μεταφορές, όπως την κλασική ότι μας κάνουν τη ζωή ποδήλατο. Αποτελεί, τέλος, μέσο άσκησης πολλών αγνών φίλων του fitness. Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη όμως, για πρώτη φορά στην ιστορία, το ποδήλατο συνδέθηκε με το βασιλικό μεγαλείο. Διότι μετά τις ομορφιές της Πάρνηθας –πού βρήκε ο άξεστος Βαξεβάνης τις αποκαλυπτικές φωτογραφίες παραμένει μυστήριο– έχουμε πειστεί όλοι πλέον ότι αυτό που υποπτευόμασταν είναι αλήθεια: κεφαλή του θεοφιλούς μας κράτους είναι ένας Λουδοβίκος με ποδήλατο.
Δεν υπήρξε καθόλου απλή η αναρρίχηση από τα βάθη του Κούλη στα ύψη του Λουδοβίκου. Ή για να συνδέσουμε το παρελθόν με το παρόν, στα ύψη του ΛουδοβιΚούλη. Με ποδήλατο! Απαιτούσε σκληρές δοκιμασίες στο Κολάμπια, σκληρές συγκρούσεις με άλλους μνηστήρες, σκληρή καταβρόχθιση της Ντόρας, σκληρή προσπάθεια να τιθασευτεί η ατίθαση Μαρέβα. Το αποτέλεσμα όμως αυτής της επίπονης σπουδής στην αριστεία το είδαμε στην Πάρνηθα σε όλο του το τρισδιάστατο και έγχρωμο μεγαλείο. Μπορούμε να καμαρώνουμε διότι: αν χωρίς καμιά ντροπή ο Λουδοβίκος των Βερσαλλιών αφόδευε μπροστά στους αυλικούς του, ο δικός μας τον ξεπέρασε. Αυτός αφοδεύει μπροστά σε όλους μας χωρίς καμιά ντροπή. Και φωτογραφίζεται κι από πάνω!
Για να το πούμε λαϊκά, η Πάρνηθα απέδειξε ότι ο Λουδοβίκος του ποδηλάτου μάς έχει όλους χεσμένους. Είναι από πάνω κι ακόμη παραπάνω και δεν έχει καμιά ανάγκη να υποτάσσεται σε κανόνες και νόμους. Ούτε σε κανόνες και νόμους που ο ίδιος επέβαλε και απαιτεί έναντι αυστηρών ποινών να τηρούνται. Μπορεί εν μέσω πανδημίας να κυκλοφορεί χωρίς μάσκα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του. Να μην τηρεί τις αποστάσεις. Να χασκογελάει με την επίδειξη motocross της συμβίας του σε εθνικό δρυμό, πράγμα που απαγορεύεται, χωρίς το κατάλληλο κράνος, που επίσης απαγορεύεται. Και να περιφέρει σε συνέχεια –μέσα σε λουδοβίκειο καθίκι– τα αποτελέσματα των πράξεών του στο πανελλήνιο. Και διεθνώς. Με βίντεο και φωτογραφίες. Χωρίς καμιά ντροπή.
Αυτό το τελευταίο, χωρίς καμιά ντροπή, βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές. Εχουμε τον δικό μας Λουδοβίκο. Διότι ίδιον των Λουδοβίκων είναι πάντα να μην ντρέπονται για τίποτε από όσα κάνουν. Είτε αναθέτουν απευθείας είτε ψεύδονται απευθείας είτε εξαπατούν απευθείας είτε προκαλούν απευθείας είτε αφοδεύουν απευθείας, το αβράκωτο αίσθημα της ντροπής τούς είναι άγνωστο. Ενας εκ των αυλικών δήλωσε ότι όσα είδαμε στην Πάρνηθα είναι μια ανθρώπινη στιγμή του πρωθυπουργού. Το κατανοούμε. Ολοι έχουμε παρόμοιες στιγμές αλλά στην τουαλέτα μας. Οχι στα μούτρα ενός λαού που φοβάται, πεινάει και αγωνιά.
