Ρε Κυριάκο, αλήθεια τώρα? Είσαι καθόλου σοβαρός? Καλά μην μου απαντάς, δεν είσαι, αλλά έτσι το είπα για να σε τρολάρω. Το είπες αυτό που άκουσε (και πάγωσε) όλο το πανελλήνιο? «Λυπάμαι που το ζήτημα αυτό εργαλειοποιείται με τέτοιο τρόπο λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Πιστεύω ότι ο δικαιολογημένος θυμός των συγγενών των θυμάτων δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορές». Αλήθεια τώρα? Αυτή ήταν η απάντησή σου για την μήνυση που κατάθεσαν οι συγγενείς των 57 ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΩΝ παιδιών στα Τέμπη? Εκείνων των παιδιών που είχαν την ατυχία να επιβιβαστούν στο μοιραίο δρομολόγιο γνωστότερο και ως «πάμε κι όπου βγει»? Θυμάσαι τίποτα?
Βέβαια για όποιον έχει αποβάλει διά παντός από την καθημερινή του διατροφή τον… σανό που σερβίρουν αφειδώς τα Πετσοταϊσμένα (σου) ανδρείκελα των media, δεν ήταν και τόσο σοκαριστικό. Είχε προηγηθεί (ακριβώς μια εβδομάδα μετά τον τραγικό χαμό των 57 ψυχών) ένα ευφυολόγημα πως «σε λίγο καιρό η οικονομία θα πάει τρένο». Λίγες μέρες αργότερα, πρότεινες στη διασωθείσα (αλλά τραυματισμένη) Ευδοκία «να βάλει πλάτη» και ολοκλήρωσες το τρίπτυχο πολιτικού αμοραλισμού, λέγοντας «προσωρινή η φθορά από τα Τέμπη, ο κόσμος συσπειρώνεται γύρω από τη ΝΔ». Κυριάκο δεν ξέρω αν η οικονομία θα πάει τρένο, αλλά σίγουρα η μαλακία επί ημερών σου πάει σύννεφο…
Αυτή είναι η εργαλειοποίηση? Οι μηνύσεις των συγγενών? Τι περίμενες δηλαδή? Πως επειδή έδωσες εντολή να εξαφανιστεί κάθε είδηση που αφορά στα Τέμπη (για να μην σου κοστίσει εκλογικά αυτή η μαζική ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ και να μπορεί να θέσει αναίμακτα εκ νέου υποψηφιότητα ο Καραμανλής στις Σέρρες) θα το έκαναν γαργάρα και οι συγγενείς? Και δεν ήταν χυδαία εργαλειοποίηση και τυμβωρυχία οι νεκροί στο Μάτι και ο χορός που στήσατε πάνω σε τάφους, για να βγεις εσύ Πρωθυπουργός? Εκτός συνόρων βέβαια, το χαρακτήρισες «φαινόμενο κλιματικής αλλαγής» γιατί θα σε παίρνανε με τις πέτρες στις Βρυξέλλες, αν έλεγες πως φταίει ο Τσίπρας και η Δούρου… Τουλάχιστον εις την αλλοδαπή δεν αυτοσχεδιάζεις. Λες ό,τι σου γράφει ο Βλαστάρης. Αυστηρά!
Εντός συνόρων όμως το παραμύθι σου Κυριάκο καλά κρατεί. Για όλα τα δεινά της χώρας, φταίει ο Τσίπρας. Ο εφιάλτης σου. Ο Τσίπρας για τους 36.800 νεκρούς από την πανδημία, ο Τσίπρας που προσέλαβε χιλιάδες μπάτσους, αλλά κανέναν γιατρό, ο Τσίπρας που γούσταρες να παρακολουθείς το σύμπαν για να μπορείς να εκβιάζεις μετά, ο Τσίπρας για τις μυστικές συναντήσεις ανώτατων δικαστικών με τον Γεραπετρίτη (όταν είχε αρχίσει να βαριέται τον Φουρθιώτη), ο Τσίπρας μας έφερε στην 107η θέση στην ελευθερία του Τύπου, ο Τσίπρας φταίει που ανέβασες το δημόσιο χρέος στα 400δις, ο Τσίπρας ήθελε να ιδιωτικοποιήσει το νερό, ο Τσίπρας έκανε απαγορευτική την είσοδο στα σούπερ μάρκετ, ο Τσίπρας φταίει που το δάνειο της ΝΔ σκαρφάλωσε (επί αρχηγίας σου) από τα 200 στα 430 εκατομμύρια και πολλά πολλά ακόμα που η ομάδα του Κώστα Βαξεβάνη (ο άλλος εφιάλτης σου), τα συγκέντρωσε και μας τα χάρισε σ’ ένα συλλεκτικό τεύχος (που σας περιμένει στο τέλος του κειμένου), για να μην έχει κανείς ψηφοφόρος ως ελαφρυντικό πως δεν ήξερε, δεν έμαθε, δεν άκουσε. Από ποιον να το ακούσει? Από τον Αυτιά, την Σία, τον Πορτοσάλτε, τον Χατζηνικολάου και τον Ευαγγελάτο? Σας παρακαλώ. Να κάνουμε μια προσπάθεια να σοβαρευτούμε?
Έναν Στουρνάρα που είχε καιρό να φανεί, αλλά τον αμόλησαν πέντε μέρες πριν από τις εκλογές να… γαβγίσει πως η οικονομία μας (ναι αυτή που κατά τον υπανάπτυξης πάει ζβιννν) δεν αντέχει τις προγραμματικές δεσμεύσεις του Τσίπρα, τον πήρε το μάτι σας, ή έστω το αυτί σας? Είναι γνωστό πως για τον κεντρικό μας τραπεζίτη, η ελληνική οικονομία διάγει βίον ανθόσπαρτον, μόνον όταν η ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΑΕ μοιράζει 10 δις σε απευθείας αναθέσεις, χαρίζει ανεξέλεγκτα υπερκέρδη στους παρόχους ενέργειας και σε επιχειρηματίες, θαλασσοδάνεια σε ημέτερους, ή όταν οι γαλάζιοι βουλευτές (γνωστοί κι ως γαλάζιες ακρίδες) κάνουν πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα, τρώγοντας από πόμολα μέχρι σοβατεπί… Τότε όλα πάνε ρολόι για τον Στουρνάρα και η επενδυτική βαθμίδα στάνταρ στο τσεπάκι μας.
Άσχετο. Σας έχουν καλέσει ποτέ σε τραπέζι για φαγητό και να σας ταΐσουν τα ψίχουλα που έχουν πέσει στο τραπεζομάντιλο? Κάντε το λίγο εικόνα. Αυτό ακριβώς κάνει η πολιτική συμμορία που μας κυβερνάει. Μας αντιμετωπίζει ως ζητιάνους. Ποιος ζητιάνος σηκώθηκε να βρίσει για τα λίγα ψιλά ελεημοσύνης? Κανείς. Αυτό το ξέρει καλά ο πολιτικός γόνος του Μαξίμου. Ένας ξεδοντιασμένος και στα γόνατα λαός, υπακούει αδιαμαρτύρητα, αρκείται σε αποφάγια και με την ψήφο του, ανανεώνει την εμπιστοσύνη στον βασανιστή του. Ένα σύνδρομο Στοκχόλμης δηλαδή, σε πιο… ρακένδυτο look.
Έτσι όλος αυτός ο πολιτικός συρφετός, αυτοανακηρύσσεται σε ελεήμων σωτήρας. Και κάποιοι όλη αυτή την εξαθλίωση, την αποδέχεστε. Εθελοντικά. Και κάποιοι τον χειροκροτάτε. Και κάποιοι (ακραίως γλίτσες) του φιλάτε και τα χέρια που δεν σας αφήνει να πεθάνετε, χωρίς την στήριξη των κατά καιρούς pass… Ένα «στο διάολο να πας» δεν σας έρχεται ούτε κατά λάθος στο στόμα ως απάντηση στην προκλητική και ξεδιάντροπη χυδαιότητά τους? Μόνο όταν θα μπουκάρουν ξημερώματα για να σας πετάξουν κλοτσηδόν από το σπίτι σας, θα επαναφέρετε το μυαλό σας στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις και θ’ αρχίσει να στροφάρει? Ελαφρώς αργά… Τα funds δεν φημίζονται για την ευαισθησία τους. Έτσι έχω ακούσει. Γνώμη μου.
Αύριο Κυριακή, κρίνονται όλοι. Καταρχάς τα λεγόμενα (ελπίζω και επί της ουσίας) προοδευτικά κόμματα, γιατί θα πρέπει να αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες, για το αν θα ξαναπέσει η χώρα στα νύχια των αρπακτικών. Και τότε κύριε (ισοαποστάκια) Ανδρουλάκη μου, οι ψηφοφόροι σου (οι παραδοσιακά δημοκράτες, όχι οι παραφυάδες του ΣημιτοΛοβερδέϊκου) θα σε στείλουν σπίτι σου, γιατί αποδείχτηκες κατώτερος των περιστάσεων. Κι εσύ κύριε (αυτοί είστε) Κουτσούμπα μου, (που το τερμάτισες χαρακτηρίζοντας την τετραετία Σύριζα ως την χειρότερη κυβέρνηση που έχει περάσει), θα κριθείς ακόμα πιο αυστηρά (γιατί λες πως μάχεσαι για το δίκιο του εργάτη) για τον εργασιακό όλεθρο που θα ολοκληρώσει με ενδεχόμενη δεύτερη θητεία του, ο ανεπάγγελτος / υπουργός Εργασίας (ναι τόσο κόντρα ρόλος) Χατζηδάκης.
Αύριο Κυριακή όμως κρινόμαστε κυρίως όλοι εμείς. Γιατί με την ψήφο μας, έχουμε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το μέλλον μας. Για τα κατοχυρωμένα (με αίμα δεκαετιών) δικαιώματα κι ελευθερίες μας. Για την αξιοπρέπεια και το σεβασμό, που αξίζει σε όλους μας. Για το χαμόγελο, την ελπίδα, την δικαιοσύνη. Και που είστε? Μην τσιμπάτε πως «όλοι ίδιοι είναι». Αυτό συμφέρει μόνο το επιχειρηματικό κατεστημένο, γιατί η όποια αλλαγή θα τους κόψει τη μάσα από τα δανεικά κι αγύριστα. «Την επανάσταση την κερδίζουν πάντα οι πεινασμένοι», μου είχε πει λίγο πριν φύγει ο Νίκος Κούνδουρος. Πόσο δίκιο είχε. Πριν φύγετε λοιπόν για το εκλογικό κέντρο, κάντε μου μια χάρη. Ανοίξτε και απλά ρίξτε μια ματιά στο ψυγείο σας. Μετά όλα τα υπόλοιπα είναι εύκολα. Είναι μονόδρομος το να ψηφίσετε σωστά…
