Τα μικρά κράτη μέλη του ΟΗΕ που αντιμετωπίζουν μακροχρόνιες διενέξεις τις οποίες πραγματεύεται το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως η Κύπρος, στηρίζονται απόλυτα στην αποτελεσματικότητα του σώματος, ανέφερε η Επιτετραμμένη της Κύπρου στον ΟΗΕ Πόλυ Ιωάννου, σημειώνοντας παράλληλα την ανάγκη αποφασιστικής δράσης του Σώματος σε περιπτώσεις παράνομης χρήσης δύναμης, με διασφάλιση της τήρησης του διεθνούς δικαίου.
Η κ. Ιωάννου εκπροσώπησε στις 12 Σεπτεμβρίου την Κυπριακή Δημοκρατία στη συζήτηση της Ολομέλειας της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με θέμα την ετήσια Έκθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας για το 2018.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, η κ. Ιωάννου ανέφερε εξάλλου ότι το Συμβούλιο πρέπει να εστιάζεται αμιγώς στην εντολή του και να δρα αποφασιστικά όταν υπάρχει παράνομη χρήση δύναμης, να διασφαλίζει ότι όλες οι αποφάσεις και ενέργειες του τηρούν το διεθνές δίκαιο, να ενισχύσει τη δράση του για την προστασία των αμάχων σε ένοπλες συγκρούσεις, και να χρησιμοποιεί το εργαλείο των ειρηνευτικών επιχειρήσεων αποκλειστικά στη βάση κριτηρίων που αφορούν την κατάσταση επί του εδάφους και την εξυπηρέτηση της ειρήνης και ασφάλειας.
Ανέφερε εξάλλου ότι είναι απαραίτητη η σε βάθος συζήτηση της έκθεσης του Συμβουλίου Ασφαλείας από τη Γενική Συνέλευση, δεδομένου ότι το Συμβούλιο έχει αναλάβει την ευθύνη της διατήρησης της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας εξ ονόματος όλων των μελών του ΟΗΕ.
Η αποτελεσματικότητα του Οργανισμού και η επικράτηση της διεθνούς πολιτικής και νομικής τάξης που έχει δημιουργήσει, εξαρτώνται από την εκπλήρωση της εντολής του κάθε οργάνου του ξεχωριστά και τη συνέργεια στην εκτέλεση των συμπληρωματικών τους ρόλων, είπε η κ. Ιωάννου.
Σύμφωνα με την Επιτετραμμένη της Κύπρου στον ΟΗΕ, στόχος μιας τέτοιας συζήτησης είναι η αυτοκριτική ως μηχανισμός αυτοσυντήρησης και όχι ένας ανταγωνισμός ισχύος. Κάθε δομή πρέπει να είναι υπόλογη και, δεδομένης της καίριας εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας που αφορά όλη τη διεθνή κοινότητα, η Γενική Συνέλευση πρέπει να αξιολογεί την απόδοση του Συμβουλίου, συμπλήρωσε.
Ανέφερε ακόμη ότι ο αριθμός των διενέξεων ανά το παγκόσμιο καταδεικνύει την ανεπαρκή απόδοση του σώματος, αλλά την ίδια στιγμή η Γενική Συνέλευση δεν χρησιμοποιεί όλες τις εξουσίες που έχει στη διάθεση της για να αναλάβει η ίδια δράση εκεί που αποτυγχάνει το Συμβούλιο, σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη και την πρακτική που έχει διαμορφωθεί στον Οργανισμό.