Ο Μητσοτάκης δεν δίστασε να περάσει τα εθνικά θέματα από επικοινωνιακό φίλτρο στη συνάντηση με Ερντογάν
Κάθε φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης περνάει τον Ατλαντικό ξεχνάει τρεις λέξεις: Κύπρος, Τουρκία, Ερντογάν. Η επιστροφή Μητσοτάκη από τη Νέα Υόρκη συνοδεύεται από σειρά βαρυσήμαντων ερωτημάτων για όσα διημείφθησαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ερωτήματα που είναι αδύνατον να καλυφθούν από το «θετικό κλίμα» το οποίο προτάσσει το Μέγαρο Μαξίμου και την αναφορά του πρωθυπουργού ότι κοιτάζουμε το μέλλον και όχι το παρελθόν με την Τουρκία.
Συνοψίζοντας την παρουσία του Κυρ. Μητσοτάκη στην 78η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ προκύπτει ότι το όποιο βάρος του επέλεξε να το ρίξει στην προώθηση του εαυτού του ως «οραματιστή» πολιτικού. Κάτω από την πρόφαση της διεκδίκησης της υποψηφιότητας της Ελλάδας για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την περίοδο 2025-26 και της επίμονης προσπάθειάς του να κρατήσει με νύχια και με δόντια μια έξωθεν καλή μαρτυρία για την Τουρκία, ο Ελληνας πρωθυπουργός έθαψε σειρά προκλητικών γεγονότων και τουρκικές πιέσεις ετών, χρησιμοποιώντας ως κύρια εργαλεία του την κλιματική αλλαγή και τη μετανάστευση.
Αλληθωρίζοντας στο… μέλλον
Ακόμη και η πολυδιαφημισμένη –από τις κυβερνητικές πηγές– αναφορά του πρωθυπουργού από βήματος της 78ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την Κύπρο, ως «απάντηση» στις αιτιάσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την αναγνώριση των κατεχομένων, περιορίστηκε σε ακόμη μία επανάληψη των πάγιων θέσεων της χώρας. Συνοδεύτηκε δε από τη σιωπή των δηλώσεων και των ανακοινώσεων μετά τη συνάντησή του με τον Τούρκο πρόεδρο. Οπως και στην ομιλία του στο Κογκρέσο, έτσι και στον ΟΗΕ οι όποιες αναφορές σε σημαντικά εθνικά θέματα καλύφθηκαν κάτω από ένα φίλτρο… θετικότητας, αποδυναμώνοντας τη δημόσια ελληνική παρουσία.
«Αντί να κοιτάζω στο παρελθόν, θέλω σήμερα να κοιτάξω στο μέλλον» ήταν η φράση που χρησιμοποίησε για να… πετάξει εκτός κειμένου όλα τα παραπάνω επικίνδυνα ζητήματα που τίθενται, αναγνωρίζοντας ακόμη και εξομάλυνση στις σχέσεις με τη γείτονα, την ώρα μάλιστα που ο Ερντογάν επέμενε σε δηλώσεις του για την «αναγνώρισης της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου ως ανεξάρτητου κράτους» ακόμη και μετά τη συνάντησή του με τον Ελληνα πρωθυπουργό.
Στην πράξη επιβεβαίωσε αυτό που προέκυψε από την επίσκεψη Γεραπετρίτη στην Κύπρο τις πρώτες εβδομάδες μετά την επανεκλογή της ΝΔ: «απένταξη» ουσιαστικά του ζητήματος του κυπριακού από την ελληνική ατζέντα στο όνομα της «λύσης» των ελληνοτουρκικών ζητημάτων. Ομως η Κύπρος δεν είναι το μόνο ζήτημα που παραμερίζεται, αφού σειρά αναφορών του Κυρ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ προϊδεάζουν για ζοφερές εξελίξεις. Η αναφορά του σε «εδαφικά θέματα» στο δίκτυο του CNN βάζει στο τραπέζι πολύ περισσότερα ζητήματα από τη «μία και μόνη διαφορά». Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το επιβεβαίωσε και από βήματος ΟΗΕ, όταν αυτήν τη «μία και μόνη διαφορά» της οριοθέτησης των «θαλασσίων ζωνών σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο» τη βάφτισε «κύρια διαφορά», προκαλώντας ερωτήματα για τις δευτερεύουσες που συζητούνται.
Δίχτυ σιωπής και μυστικότητας
Την ώρα που εμμέσως, σκιωδώς και διά της πλαγίας οδού τίθενται σοβαρότατα και επικίνδυνα ζητήματα για τα συμφέροντα της χώρας, οι ανακοινώσεις μετά τη συνάντηση με τον Ερντογάν αλλά και η δήλωση του πρωθυπουργού εξαντλήθηκαν σε ανώδυνα ζητήματα. Προφανώς, η κλιματική αλλαγή, η πολιτική προστασία και το μεταναστευτικό αφορούν τις ατζέντες των σχέσεων των δύο κρατών, όμως η συνάντηση της Νέας Υόρκης και οι προεργασίες της αφορούν κατά βάση τη διεξαγωγή της ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης. Τον «οδικό χάρτη» που θα ακολουθήσουν οι δύο πλευρές, με τις μέχρι στιγμής δηλώσεις και ανακοινώσεις να δείχνουν μόνο μερικούς… παράδρομους, αποκρύπτοντας τον δρόμο μέσα από τον οποίο θα περάσει η όλη διαδικασία.
Δίπλα στα παραπάνω δεν πρέπει κανείς να παραλείψει να προσθέσει και τη συνέχιση των εξωφρενικών πρακτικών της μυστικής διπλωματίας που και την πρώτη τετραετία εφάρμοζε το Μαξίμου του Κυρ. Μητσοτάκη, και ο Νίκος Δένδιας ως πρώην ΥΠΕΞ το γεύτηκε προσωπικά. Από τους Τούρκους μάθαμε ότι ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης συνάντησε για «προπαρασκευαστική συνομιλία» τον ομόλογό του Χακάν Φιντάν, χωρίς καν να γνωρίζουμε πόσες τέτοιες επαφές και συνομιλίες έχουν προηγηθεί.
Αντιμέτωπος με την πραγματικότητα
Το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ εργαλειοποιήθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου την εβδομάδα που προηγήθηκε αυτού, με στόχο να πέσουν οι εντάσεις και η κριτική για τα κυβερνητικά πεπραγμένα. Η επιστροφή του πρωθυπουργού στην Ελλάδα θα τον φέρει και πάλι αντιμέτωπο με τα σοβαρά ενδοκυβερνητικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, τα οποία όσο περνά ο καιρός φουσκώνουν και πιέζουν, πλέον και με δυνάμεις εντός της παράταξης.
Μετρώντας μόλις δύο εβδομάδες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, η «διορία» που κέρδισε με τα επικοινωνιακά παιχνίδια και τις διαρροές περί ανασχηματισμού αναμένεται να εκπνεύσει στα μέσα Οκτωβρίου. Προς το παρόν, ο Κυρ. Μητσοτάκης «αμύνεται» με διαρροές, μια νέα… έκδοση της «ομιλίας στο Κογκρέσο» και με εντολές να βγουν οι «γαλάζιοι» σε δήμους και περιφέρειες για να στηρίξουν τους υποψήφιους του Μοσχάτου. Η «γαλάζια» γκρίνια για πρόσωπα όπως ο Βασίλης Κικίλιας, που τον κρατά πλέον δέσμιο, αλλά και για άλλα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, ακόμη και εάν κοπάσει ενόψει των εκλογών της 8ης Οκτωβρίου, την επόμενη ημέρα απειλεί να ανακάμψει δριμύτερη.
