Ο άνθρωπος, κατά τον Μαρξ, είναι το σύνολο των εμπειριών του.
Ο πολιτικός, κατά την κοινή λογική, είναι το σύνολο του έργου και του λόγου του. Κι εκείνος που σπάει όλους τους κανόνες είναι ο Κώστας Καραμανλής. Ο οποίος, ως πολιτικός και ως άνθρωπος, είναι το σύνολο των φημών που τον περιβάλλουν. Για να αναζωπυρώσουν το ενδιαφέρον ενός κοινού που κάποτε τον πίστεψε και τώρα φθίνει τόσο αριθμητικά όσο και ποιοτικά. Αϊ σιχτίρ κι αυτός, είναι η όλο και πιο συνηθισμένη επωδός που συνοδεύει τη φήμη μετά τη φήμη, τις διαρροές μετά τις διαρροές, τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μετά τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που αφορούν τον πρώην πρωθυπουργό. Και ανεψιό του εθνάρχη, αυτό μην το ξεχνάμε.
Η τελευταία φήμη ήταν ότι πρόκειται να παραιτηθεί από την πολιτική! Το είδαμε, το διαβάσαμε, το ακούσαμε και αναρωτηθήκαμε: δηλαδή τώρα ο Καραμανλής είναι στην πολιτική; Είναι στην πολιτική ο άνθρωπος που έχει ουκ ολίγες ευθύνες για την κρίση και τα μνημόνια και πέρασε όλα αυτά τα χρόνια στη ραστώνη της Ραφήνας, χωρίς να ξοδέψει ούτε μια λέξη παρηγοριάς για τα θύματα της πολιτικής γοητείας και της πολιτικής του; Είναι στην πολιτική ο άνθρωπος που χειροκρότησε τον Σαμαρά, και ύστερα τον Κυριάκο, προσχηματικά εν ονόματι της ενότητας της παράταξης αλλά επί της ουσίας για να μη χαλάσει τη ζαχαρένια του; Είναι στην πολιτική ο άνθρωπος που ενώ η χώρα του καίγεται, αυτός ψήνει στη φωτιά τσιπούρες;
Και όμως είναι. Ετσι λέει το βιβλίο με τους βίους των αγίων της ΝΔ. Ζωσμένος με φήμες. Τη μια γιατί δεν θέλει υποψήφιο πρόεδρο από τους σημιτικούς. Την άλλη με απειλές ότι θα παραιτηθεί αν προταθεί για την προεδρία η Διαμαντοπούλου. Την τρίτη ότι είναι δυσαρεστημένος με την υπονόμευση του Παυλόπουλου από τον Μητσοτάκη. Με φήμες πάντα. Χωρίς κόστος, χωρίς κόπο, χωρίς όνομα και επώνυμο. Όταν μιλάει με όνομα και επώνυμο είναι να σε πιάνει ζαλάδα από τις κωλοτούμπες του. Οπως στη ΔΕΘ πέρυσι, όταν το μακεδονικό έκαιγε, που βγήκε να ανατρέψει όλα όσα ο ίδιος έκανε ως πρωθυπουργός και να καβαλήσει τον Βουκεφάλα του Κυριάκου. Με τακτ, βέβαια, με καραμανλική μετριοπάθεια. Αλλά τον Βουκεφάλα.
Ο Καραμανλής είναι ο μόνος πρώην πρωθυπουργός ο οποίος ξοδεύει το όποιο πολιτικό του κεφάλαιο σε τσιπούρες και φήμες. Τώρα όλοι έχουν πειστεί ότι η απουσία του δεν είναι άποψη, πολιτική στάση ή κάποιου είδους σιωπηρή αναγνώριση λαθών που διέπραξε. Μπα. Ο άνθρωπος βαριέται. Την πολιτική, το κόμμα του, εμάς όλους και φυσικά τον εαυτό του. Μας έλειπε από το κάδρο ένας πολιτικός της εύφορης κοιλάδας; Ε, τον αποκτήσαμε.
