Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας γάτος …πρόσφυγας. Κάπως έτσι θα μπορούσε να αρχίζει ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τις δεκάδες ιστορίες προσφύγων που κάνουν το μακρύ ταξίδι για μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη, παρέα με τους πιστούς τετράποδους φίλους τους.
Μόνο που στην περίπτωση του Κουνκούς (Kunkush) -του λευκού χνουδωτού γάτου που η κοινή πορεία με την οικογένειά του (μια γυναίκα από το Ιράκ και τα παιδιά της) προς τη «γη της (ευρωπαϊκής) επαγγελίας» διακόπηκε βίαια στις ακτές της Λέσβου και χρειάστηκε να διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα, ώσπου να ξαναβρεθεί στην αγκαλιά των δικών του ανθρώπων- η ιστορία είναι πέρα ως πέρα αληθινή…
Το βιβλίο με τίτλο “Lost and Found Cat: The True Story of Kunkush’s Incredible Journey” του Αμερικανού φωτορεπόρτερ Doug Kuntz και της Amy Shrodes, σε εικονογράφηση της Sue Cornelison, που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τον εκδοτικό οίκο Crown Books for Young Readers (Random House), αφηγείται την ιστορία του Κούνκους, που έναν χρόνο πριν έφερνε στην επικαιρότητα μια άλλη πτυχή του προσφυγικού.
Ο μίτος της ιστορίας, όπως αφηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ (μέσω skype) ο Doug Knuz, άρχισε να ξετυλίγεται, όταν μια γυναίκα από το Ιράκ με τα παιδιά της αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη “φλεγόμενη” Μοσούλη για να διεκδικήσουν το δικαίωμα στο όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Και παρά το γεγονός ότι το ταξίδι προμηνύονταν δύσκολο, δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή ν’ αφήσουν πίσω το τετράποδο μέλος της οικογένειάς τους, τον γάτο τους. Στις 10 ημέρες που διήρκεσε το ταξίδι (ένα μεγάλο μέρος του οποίου ήταν με τα πόδια) από το Ιράκ στην Τουρκία, κουβαλούσαν τον Κουνκούς μέσα σε καλάθι, ενώ για να περάσουν από τις τουρκικές ακτές στις ελληνικές πάνω σε μια πλαστική βάρκα χρειάστηκε να πληρώσουν επιπλέον 1.000 ευρώ στους διακινητές για τον γάτο τους.
Όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν βάσει σχεδίου, όταν σε μια άτυχη στιγμή, με το που έφτασε η βάρκα στη Λέσβο, το καλάθι άνοιξε και ο λευκός γάτος εξαφανίστηκε πανικόβλητος, αφήνοντας τη μητέρα και τα παιδιά της σε απόγνωση να τον αναζητούν -μάταια- με τη βοήθεια εθελοντών. Η οικογένεια συνέχισε τελικά το ταξίδι της χωρίς τον αγαπημένο της γάτο, που τρεις ημέρες αργότερα βρέθηκε από μία Αμερικανίδα εθελόντρια, την Amy Shrodes, η οποία τον ονόμασε Δία, μη γνωρίζοντας το όνομά του. Κάποιοι που είχαν δει τη σκηνή του βίαιου αποχωρισμού του Κουνκούς από την οικογένειά του ενημέρωσαν τη νεαρή Αμερικανίδα που μαζί με την επίσης εθελόντρια Ashley Anderson έστησαν μια ολόκληρη …ηλεκτρονική επιχείρηση (μέσω Facebook και Twitter) προκειμένου ο Δίας, όπως τον ονόμαζαν, να βρει την οικογένειά του. Στο μεταξύ και όσο διαρκούσε η αναζήτηση, ο γάτος ταξίδεψε στο Βερολίνο, όπου βρήκε τη θετή του οικογένεια. «Επελέγη η Γερμανία καθώς εκεί κατέληγαν τότε οι περισσότεροι πρόσφυγες» σημειώνει ο Doug Knuz και μας θυμίζει ότι η ιστορία είχε τελικά “happy end” αφού η οικογένεια του γάτου τον αναγνώρισε σε μια από τις πολλές αναρτήσεις για την ιστορία του στο διαδίκτυο.
«Ήταν ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου πέρυσι, όταν σε μια επικοινωνία μέσω skype της οικογένειας με τη γυναίκα που είχε υιοθετήσει τον γάτο, ο Κουνκούς άκουσε το όνομά του και άρχισε να αναζητεί στην οθόνη τα πρόσωπά τους» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αμερικανός φωτορεπόρτερ, ο οποίος έχοντας βρεθεί τέσσερις φορές στη Λέσβο, από τον Σεπτέμβριο του 2015 έως σήμερα, για να καλύψει την προσφυγική κρίση, θεώρησε “καθήκον” του να ταξιδέψει ως τη Νορβηγία προκειμένου να μεταφέρει τον Κουνκούς στους δικούς του.
«Ήταν ένα ταξίδι μακρύ, πολυδάπανο και δύσκολο, αλλά άξιζε κάθε βήμα. Αυτό ήταν το σωστό κι έπρεπε να γίνει» λέει ο Doug Knuz, ο οποίος μαζί με την Amy Shrodes “έκλεισαν” στις σελίδες ενός παιδικού παραμυθιού την περιπέτεια του γάτου από το Ιράκ, οι σκηνές επανένωσης του οποίου με την οικογένειά του θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στην ψυχή του.
«Είδα αποτυπωμένη τη λαχτάρα κάποιου που ξανασμίγει με κάποιο δικό του πρόσωπο» λέει ο Αμερικανός φωτορεπόρτερ, που εύχεται να έχουν …”happy end” όλες οι ιστορίες των προσφύγων, που ο ίδιος συνεχίζει να αποτυπώνει με τον φωτογραφικό του φακό.
