Κτήνη. Δεν νομίζω πως υπάρχει καλύτερη λέξη για να περιγράψει όσους συγκεντρώθηκαν έξω από το δικαστικό μέγαρο στην Άμφισσα και πλήρως νηφάλιοι, χειροκροτούσαν τον δολοφόνο ενός 13χρονου παιδιού.
Προτάσσοντας εθνική υπερηφάνεια και ξερνώντας ρατσιστικό μίσος, οι κάτοικοι της Άμφισσας έβγαλαν ασπροπρόσωπη την αθάνατη ελληνική επαρχία, θυμίζοντας σε όλη τη χώρα, πως η σκατοψυχιά του Έλληνα – του γνήσιου – είναι ικανή να επικροτήσει τη δολοφονία μίας 13χρονης, μόνο και μόνο επειδή ήταν Ρομά – Ελληνίδα μεν, Ρομά δε.
Ο εκφυλισμός της κοινωνίας είναι τέτοιος που «επιτρέπει», συνειδησιακά, κραυγές επευφημίας από μία μερίδα κόσμου που μετατρέπει σε λαϊκό ήρωα έναν δολοφόνο, στη λογική του «έξω οι ξένοι» και της καθαρότητας της φυλής.
Το καμπανάκι βέβαια, δεν χτύπησε σήμερα για πρώτη φορά. Όσο κι αν εθελοτυφλούμε μαζικά ως πολίτες αυτής της χώρας, το πρώτο χαστούκι – χωρίς αποτέλεσμα φυσικά – το φάγαμε στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2012 όταν και εισήλθε για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο, παίρνοντας ποσοστό σχεδόν 7%, η ναζιστική Χρυσή Αυγή.
Η άνοδος της ακροδεξιάς γίνεται συνεχώς η αόρατη ασπίδα για όλους τους περήφανους πατριώτες, με αποτέλεσμα να τους «προστατεύει» μονίμως από τη δημόσια κατακραυγή, η οποία ωστόσο, πλέον, δεν υφίσταται καν.
Ο φόβος του Μάνου Χατζιδάκι επιβεβαιώθηκε. Συνηθίσαμε το πρόσωπο του τέρατος. Το στοίχημα πια, είναι να μην του μοιάσουμε.
Υ.γ. Τον 34χρονο δολοφόνο ανέλαβε εξ’ αρχής ο δικηγόρος και πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Πέτρος Μαντούβαλος, το οποίο είναι αξιοσημείωτο καθώς τη Δευτέρα ανακοινώθηκε η παύση του από το Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο Δικηγόρων.
