Η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και οι πολιτικές ίντριγκες πίσω από τη συνδικαλιστική σύγκρουση
Πολιτική και συνδικαλιστική θύελλα προοιωνίζονται οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί, μετά την απόφαση της προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, να προχωρήσει στη διεξαγωγή του 37ου συνεδρίου της, χωρίς διαδικασίες για νομιμοποίηση συνέδρων, χωρίς συζήτηση, και μέσα σε συνθήκες έντασης και αμφισβήτησης. Είναι πλέον τόσο εμφανές το τέλμα πάνω στο οποίο χτίζει την επόμενη μέρα του το τριτοβάθμιο όργανο εκπροσώπησης των εργαζομένων στον Ιδιωτικό τομέα, που η ηγεσία της , επιρρίπτοντας ευθύνες «στους τραμπουκισμούς του ΠΑΜΕ» για την αναβολή δυο φορές το 2019, στην Καλαμάτα και στην Ρόδο, έφτασε στο σημείο να ζητά από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, προστασία από τα ΜΑΤ.
Την ίδια ώρα πυκνώνουν οι καταγγελίες για συνέδρους-εργοδότες ή «μαϊμού»-μη υπαρκτά πρόσωπα. Στις κινητοποιήσεις με αίτημα να γίνει «γνήσιο συνέδριο της ΓΣΕΕ, με βάση το καταστατικό της, χωρίς νόθους αντιπροσώπους, εργοδότες, ΜΑΤ και κρατική βία» πρωτοστατούν τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ (στηρίζεται από το ΚΚΕ). Όμως την αντίθεσή τους στην απόφαση για συνέδριο της ΓΣΕΕ στις 25 Φεβρουαρίου 2020 εξέφρασαν και συνδικαλιστικοί φορείς και στελέχη που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τη ΛΑΕ και άλλες αριστερές συσπειρώσεις, εκ παραλλήλου-αν και με διαφορετικό σκεπτικό- με συνδικαλιστικούς παράγοντες που προέρχονται αλλά έχουν διαφοροποιηθεί από την επίσημη ΔΑΚΕ/ΝΔ και την ΠΑΣΚΕ/ΚΙΝΑΛ.
Σε ένα ξενοδοχείο στο Καβούρι, η απερχόμενη διοίκηση, υπό τον Γιάννη Παναγόπουλο, συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ και πρόεδρο της ΓΣΕΕ από τον Μάρτιο του 2011, σε συμπόρευση με τον «γαλάζιο» Γιάννη Κουτσιούκη, περιμένει να χαιρετίσει τις εργασίες του συνεδρίου και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Κι αυτό λίγες μέρες μετά την προώθηση του νέου ασφαλιστικού από την κυβέρνηση της ΝΔ που κατήγγειλε τις απεργίες και τους απεργούς ενώ σύντομα θα φέρει νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και εν ευθέτω θα αλλάξει και τον συνδικαλιστικό νόμο.
Πίσω από την πρεμούρα για το συνέδριο υπό όρους αφερεγγυότητας, πολλοί βλέπουν την προσπάθεια των διοργανωτών του να εκλεγεί νέα διοίκηση ίδιας γραμμής πλεύσης, ώστε η ΓΣΕΕ αντί να λειτουργεί ως μαζική οργάνωση της εργατικής τάξης, να γίνεται το μακρύ χέρι των κυβερνήσεων σε αντιλαϊκά μέτρα, είτε με κινητοποιήσεις-πυροτεχνήματα , είτε σε ρόλο τροχονόμου αντεργατικών νόμων του …εφικτού.
Από την άλλη, οι οργανωτές του συνεδρίου προβάλλουν την ανάγκη να υπάρξει οπωσδήποτε διοίκηση στην ΓΣΕΕ, για να υπογράφονται συμβάσεις εργασίας, να προκηρύσσονται απεργιακές κινητοποιήσεις .
Πάντως, είναι αξιοσημείωτο ότι η υπόθεση της ΓΣΕΕ ανέδειξε τις εσωτερικές κομματικές διαφοροποιήσεις που διαπερνούν τις πολιτικές δυνάμεις από την κεντρική σκηνή έως τα συνδικάτα. Οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ (ΝΔ) είναι από καιρό σε πορεία εσωκομματικής σύγκρουσης-«σαμαρικοί», μητσοτακικοί και γαλάζιες καραβάνες παντός καιρού- ενώ διεργασίες υπάρχουν και στον χώρο του ΚΙΝΑΛ. Τριβές υπάρχουν ανάμεσα σε στελέχη της ΝΔ όπως ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και γαλάζιος συνδικαλιστής (υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ στις τελευταίες εκλογές) Γιάννης Πάιδας που κινείται σε άλλη ρότα από τον Γιάννη Κουτσιούκη της ΓΣΕΕ, συνδικαλιστή προερχόμενο από τον ΟΣΕ της ΓΣΕΕ. Μάλιστα, διόλου τυχαίο ήταν ότι εξέφρασαν πολύ χλιαρά την αντίθεσή τους , οι παρατάξεις τόσο της ΔΑΚΕ Δημοσίου Τομέα (ΝΔ), όσο και της ΔΗΣΥΠ (πρόσκειται στο ΚΙΝΑΛ), στη θέση που εξέφρασε η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ για το συνέδριο της ΓΣΕΕ, με στάση εργασίας για συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Μάλιστα η παράταξη «Ενότητα» που προέρχεται από διάσπαση της ΔΑΚΕ (Τάσος Γκιάτης κ.ά.) μιλά για «ψευτοσυνέδριο», για «νόθους αντιπροσώπους», για αόρατα σωματεία .
Διαφοροποιήσεις στην τακτική υπάρχουν και μεταξύ πράσινων στελεχών, όπως ο Δημήτρης Μπράτης και ο Σταύρος Κουμπιουμπέλης που κρατούν πιο μετριοπαθή στάση απέναντι στην αριστερά σε σχέση με τον Γιάννη Παναγόπουλο και άλλους της ΓΣΕΕ που θεωρούνται της «δεξιάς πτέρυγας» του ΚΙΝΑΛ. Είναι αμφίβολο αν απευθύνει χαιρετισμό στο συνέδριο η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά.
Η παράταξη ΕΑΚ, που στηρίζεται από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ, με επικεφαλής τον Θάνο Βασιλόπουλο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ζητούσε ήδη από τον Μάρτιο του 2019, στην Καλαμάτα, να γίνει το συνέδριο ενώ συνεχώς μιλά για «τη βία και την τρομοκράτηση από το ΠΑΜΕ», οι δυνάμεις του οποίου «στοχεύουν στη διάλυση των συνδικάτων που δεν ελέγχουν». Όμως, στην πρόσφατη κρίση οι συνδικαλιστές της στην ΑΔΕΔΥ τάχθηκαν κατά της διεξαγωγής του συνεδρίου, το οποίο χαρακτήρισαν παρωδία. Μάλιστα, ψήφισαν μαζί με το ΠΑΜΕ το κείμενο που εξόργισε την ηγεσία της ΓΣΕΕ, το οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε: «Κανένα συνδικάτο της χώρας να μη νομιμοποιήσει συνέδρια με ΜΑΤ και κρατική βία! Τα συνέδρια των Συνδικάτων είναι υπόθεση των εργατών κι όχι των εισαγγελέων και των αφεντικών».
Όπως επεσήμαναν στο Documento συνδικαλιστές που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, «το συνέδριο αυτό γίνεται εν μέσω αντιθέσεων, πόλωσης και αμφισβήτησης από δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Η κατάσταση, έτσι όπως διαμορφώνεται, δεν διασφαλίζει τη διεξαγωγή ενός γνήσιου και δημοκρατικού συνεδρίου, δημιουργεί συνθήκες αντιπαλότητας και διάσπασης στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος και δεν ευνοεί την ενότητα των εργαζομένων, την ανάπτυξη αγώνων ενάντια στις αντεργατικές κυβερνητικές πολιτικές για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων».
Παράλληλα, έχει ενδιαφέρον και η στάση που κρατά ο γνωστός συνδικαλιστής Νίκος Φωτόπουλος, Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΓΣΕΕ, εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο ΕΑΚ (πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ). Σε δημόσια παρέμβασή του, επιτέθηκε στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο ενώ μίλησε για συνθήκες πλήρους απαξίωσης υπό τις οποίες διοργανώνεται «ένα συνέδριο παρωδία, ένα συνέδριο φαστ τρακ, ένα συνέδριο-μαϊμού».
