Ο ρώσος πρόεδρος είχε προειδοποιήσει το γάλλο ομόλογό του και το γερμανό καγκελάριο τη Δευτέρα ότι είχε στα σχέδιά του την αναγνώριση των δύο περιοχών στο Ντονμπάς. Διεθνείς αναλυτές επισημαίνουν ότι η αναγνώριση αυτή είναι ένα πρελούδιο μιας εισβολής, σταδιακής ή ολοκληρωτικής, στην Ουκρανία. Σύμφωνα με τους αναλυτές, ο Πούτιν θέλει να δώσει στην εισβολή μια τυπική νομική κάλυψη από το διεθνές δίκαιο.
Δείτε επίσης: Τύμπανα πολέμου στην Ουκρανία και ρωσικά στρατεύματα στο Ντονμπάς – Μόσχα: «Δεν θα επιτρέψουμε μακελειό» (Photos – Video)
Η Ρωσία, όπως αναφέρεται από διεθνή Μέσα, έχει ήδη ξεκινήσει τις επιχειρήσεις «διατήρησης της ειρήνης» στις δύο περιοχές, τις επονομαζόμενες Λαϊκές Δημοκρατίες του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ.
President Putin orders peacekeeping operation in eastern Ukraine's two breakaway regions- Reuters (unclear what a "peacekeeping operation" means)
— Idrees Ali (@idreesali114) February 21, 2022
ISW's update on Putin's recognition of the DNR/LNR and likely Russian actions over coming days – immediate deployment of forces to Donbas, likely air/missile campaign and drive to take the whole of Donetsk and Luhansk Oblasts https://t.co/h27bgQW1au pic.twitter.com/QIG2St7s4s
— Mason Clark (@Mason_R_Clark) February 21, 2022
Η Ρωσία παρεμβαίνει ως σύμμαχος των δύο περιοχών, ώστε να τις βοηθήσει στην άμυνα εναντίον επιθέσεων ή απειλής επίθεσης από τρίτη χώρα, όπως προβλέπεται από το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Οι δύο περιοχές μπορούν να επικαλεστούν το δικαίωμά τους στην συλλογική αυτο-άμυνα και να καλέσουν τη σύμμαχό τους για να τους βοηθήσει στην προσπάθεια αυτή. Έτσι, η είσοδος της Ρωσίας σε τυπικά ουκρανικό έδαφος δεν θα αποκληθεί εισβολή, ενώ μια στρατιωτική απάντηση από την Ουκρανία θα αντιμετωπιστεί ως επίθεση στις ρωσικές δυνάμεις.
Ωστόσο, η αναγνώριση αυτή μπορεί να βάλει εμπόδια σε ενδεχόμενες βλέψεις του Πούτιν καθώς θα είναι δύσκολο να πείσει πώς η αυτοάμυνα στο Ντονμπάς μπορεί να βοηθηθεί από μια προέλαση στο Κίεβο.
Ιστορικό αναγνωρίσεων αυτόνομων περιοχών
Η Ρωσία στο παρελθόν αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, δύο αποσχισμένων γεωργιανών περιοχών, μετά από έναν σύντομο πόλεμο με τη Γεωργία το 2008. Τους παρείχε εκτεταμένη δημοσιονομική στήριξη, επέκτεινε τη ρωσική υπηκοότητα στους πληθυσμούς τους και τοποθέτησε εκεί χιλιάδες στρατεύματα.
Τα υπέρ και τα κατά της αναγνώρισης
Στην περίπτωση της Γεωργίας, η Ρωσία χρησιμοποίησε την αναγνώριση των αποσχισμένων περιοχών για να δικαιολογήσει μια απεριόριστη στρατιωτική παρουσία σε μια γειτονική πρώην Σοβιετική δημοκρατία, σε μια προσπάθεια να ματαιώσει επ’ αόριστον τις φιλοδοξίες της Γεωργίας να μπει στο ΝΑΤΟ. Οι ίδιες σκέψεις θα ισχύουν και για την Ουκρανία.
Από την άλλη πλευρά, η Μόσχα αντιμετωπίζει κυρώσεις και διεθνή καταδίκη για την εγκατάλειψη της διαδικασίας του Μινσκ μετά από πολύ καιρό που υποστήριξε ότι είχε δεσμευτεί σε αυτήν. Θα φέρει επίσης επ’ αόριστον την ευθύνη για δύο εδάφη που ερημώθηκαν από οκτώ χρόνια πολέμου και χρειάζονται τεράστια οικονομική υποστήριξη.
