Τον είδαμε στην εμφάνισή του προ δύο εβδομάδων στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, και η παρουσία του στην ομιλία και στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε «βοούσε». Καμία φρεσκάδα, καμία όρεξη, καμιά ανάληψη ευθύνης. «Παραλάβαμε χάος», μιλώντας για την πρώτη συνέντευξή του. Τη Δευτέρα το ομολόγησε ο ίδιος και στον Σρόιτερ.
«Εκατό μέρες που φάνηκαν και σε μένα σαν χίλιες, κ. Σρόιτερ, και νομίζω ότι το αντιλαμβάνεστε και εσείς και οι τηλεθεατές σας» ήταν η πρώτη ατάκα που επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να περιγράψει τις πρώτες 100 ημέρες του στην εξουσία.
100 πρώτες ημέρες που μοιάζουν με 1000.
Μοιάζουν με χίλιες μέρες για τους κατοίκους του Βόλου, για ολόκληρη τη Θεσσαλία, για τον Έβρο, για το δάσος της Δαδιάς, για τη Ρόδο. Για την οικογένεια του Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά, για την οικογένεια του Μιχάλη Κατσούρη στη Νέα Φιλαδέλφεια, για όσους είδαν εμβρόντητοι την κάθοδο των ναζί από την Κροατία στη χώρα. Για την ακρίβεια, για την κοροϊδία των market pass, για τους απλήρωτους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος. Για τους ανεύθυνους υπουργούς, για τις προσωπικές ατζέντες και τις bussiness του υπουργικού συμβουλίου.
100 πρώτες ημέρες που μοιάζουν με 1000.
Ότι τους πολίτες τους κούρασε ο Μητσοτάκης είναι κάτι που μπορεί κανείς να το δει με γυμνό μάτι σε κάθε έκφανση της δημόσιας ζωής.
Ότι ο Μητσοτάκης θα δήλωνε ευθαρσώς πως κουράστηκε στο πρώτο τρίμηνο της νέας του κυβέρνησης, παρότι σε κάθε πιθανή και απίθανη κρίση κάθεται και παρακολουθεί αμέτοχος, ποιος να το περίμενε.
Δεν είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που τον κούρασε η εξουσία. Είναι πρώτος όμως που αντί η εξουσία του να γερνά τον ίδιο, γερνάει τους πολίτες.
