Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης των Ελλήνων δημοσιογράφων που παρακολουθήθηκαν με το κακόβουλο λογισμικό Predator, Θανάση Κουκάκη και Σταύρου Μαλιχούδη, την Πέμπτη στην εξεταστική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου PEGA, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Στέλιος Κούλογλου, έκανε την ακόλουθη εισήγηση προς τα μέλη της ευρωομάδας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αλλά και τα μέλη της PEGA, της οποίας είναι μέλος.
Αναλυτικά η εισήγηση του Στ. Κούλογλου προς τους ευρωβουλευτές της Left και της PEGA:
Μέχρι στιγμής γνωρίζουμε ότι ένας πολιτικός, δυο δημοσιογράφοι και ακτιβιστές έχουν πέσει θύματα παρακολούθησης από την Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Ο πολιτικός είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, ευρωβουλευτής και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Οι δυο δημοσιογράφοι θα καταθέσουν την Πέμπτη, στην επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, PEGA.
Καμία εξήγηση δεν έχει δοθεί από την κυβέρνηση για τις παρακολουθήσεις των δημοσιογράφων. Για την περίπτωση του Ν. Ανδρουλάκη, η εξήγηση ήταν ότι επρόκειτο για θέμα εθνικής ασφαλείας.
Όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο, ο επικεφαλής της ΕΥΠ και ο ανιψιός του πρωθυπουργού και επικεφαλής του γραφείου του, παραιτήθηκαν. Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι δεν είχε καμία γνώση του τι συνέβαινε.
Αμέσως μετά την εκλογική του νίκη το 2019, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης τροποποίησε τον νόμο ώστε να θέσει την ΕΥΠ υπό τον προσωπικό του έλεγχο, ενώ μέχρι εκείνη την ώρα ήταν υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Εσωτερικών. Τροποποίησε ακόμη, και έναν άλλο νόμο προκειμένου να τοποθετήσει έναν στενό του σύμμαχο ως επικεφαλής της ΕΥΠ, ο οποίος ωστόσο δεν πληρούσε τα ελάχιστα κριτήρια για να αναλάβει αυτό το πόστο. Είναι ένας εξ αυτών που παραιτήθηκαν. Παρότι οι πιο σεβαστοί συνταγματολόγοι της χώρας επιμένουν ότι ο πρωθυπουργός είναι πολιτικά υπεύθυνος, ο κ. Μητσοτάκης αρνείται κάθε πολιτική ευθύνη.
Εν γένει, τα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι σουρεαλιστικά. Είναι σαν να βλέπουμε ταινία των Μόντι Πάιθονς. Σε ένα έκτακτο τηλεοπτικό του διάγγελμα, ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι οι παρακολουθήσεις ήταν νόμιμες. Πράγματι, σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, η παρακολούθηση επιτρέπεται για λόγους «εθνικής ασφαλείας». Μα μέχρι σήμερα, καμία εξήγηση δεν έχει δοθεί όσον αφορά το πως σχετίζονται η εθνική ασφάλεια και η παρακολούθηση ενός αρχηγού της αντιπολίτευσης.
Ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι εάν γνώριζε δεν θα το είχε επιτρέψει. Αλλά, εάν η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη ήταν νόμιμη και αναγκαία για λόγους εθνικής ασφαλείας, πως και γιατί ο πρωθυπουργός θα το εμπόδιζε
Η κυβέρνηση διέρρευσε στον φιλικό Τύπο ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών της Ουκρανίας και της Αρμενίας – σαν να μην είχαν να ασχοληθούν με τίποτε άλλο – αιτήθηκαν την παρακολούθηση από την ΕΥΠ. Οι δυο χώρες έσπευσαν να το διαψεύσουν, αλλά η ερώτηση παραμένει: Παίρνει η ΕΥΠ εντολές από ξένες μυστικές υπηρεσίες;
Η Αρμενία και η Ουκρανία υποτίθεται πως αιτήθηκαν την παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη, γιατί στο παρελθόν ήταν μέλος, μαζί με άλλους 40 και πλέον ευρωβουλευτές, μιας επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αρμόδια για τις εμπορικές σχέσεις με την Κίνα. Αλλά ο Ανδρουλάκης δεν είναι μέλος αυτής της επιτροπής εδώ και τρία χρόνια, μετά τις εκλογές του 2019.
Τα επικριτικά άρθρα στον διεθνή Τύπο, όπως οι NY Times ή το Spiegel, παρουσιάζονται από την κυβέρνηση ως κομμουνιστική προπαγάνδα.
Αυτά είναι μονάχα ένα δείγμα των επιχειρημάτων της κυβέρνησης. Η Ελλάδα γίνεται ένας παράδεισος για σεναριογράφους πολιτικής κωμωδίας.
Παράδοξες ήταν επίσης και οι απαντήσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στο ερώτημα του κατά πόσο, εκτός από τον κ. Ανδρουλάκη η ΕΥΠ παρακολουθούσε και άλλους πολιτικούς ή δημοσιογράφους. Ο εκπρόσωπος δε το αρνήθηκε, αρκούμενος να δηλώσει ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι ενήμερος για κάτι τέτοιο. Γιατί μετά τη ζημιά, δεν ρώτησε τον έμπιστο του επικεφαλής της ΕΥΠ και τον ανιψιό του;
Η κυβέρνηση είναι τρομοκρατημένη με την πιθανότητα να αποκαλυφθεί ότι και άλλοι άνθρωποι παρακολουθούνται. Προσπαθούν να κουκουλώσουν άλλες αποκαλύψεις. Και χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ και τη Δικαιοσύνη, αλλά θα επανέλθω σ’αυτό αργότερα.
Στην πράξη, η ΕΥΠ δεν δουλεύει για το Κίεβο ή το Γιερεβάν, αλλά για οικονομικά συμφέροντα. Στην πραγματικότητα, πριν από δυο δεκαετίες, και ειδικότερα πριν από την εισβολή στο Ιράκ του 2003, η αμερικανική κυβέρνηση έδινε σε μη κυβερνητικούς εργολάβους μέρος της «βρώμικης δουλειάς», που μέχρι πρότινος έκανε η CIA ή το Πεντάγωνο.
Αυτή η μέθοδος παρακάμπτει τον δημόσιο έλεγχο από τα Κοινοβούλια, τις Εξεταστικές Επιτροπές, κλπ. Η «παγκόσμια πρωτιά» της ελληνικής κυβέρνησης ότι το αλισβερίσι αυτό γινόταν και αντίστροφα: Η ΕΥΠ ανέλαβε να κάνει τη «βρώμικη δουλειά», όπως τις παρακολουθήσεις, για λογαριασμό εταιρειών και επιχειρηματιών!
Η περίπτωση του Θανάση Κουκάκη είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα: Ως συνεργάτης των Financial Times, ο Έλληνας δημοσιογράφος ερευνούσε οικονομικές υποθέσεις και περιπτώσεις διαφθοράς στην Ελλάδα. Αλλά οι δυο επιχειρηματίες, τους οποίους ερευνούσε είχαν σχέσεις με την κυβέρνηση. Ένας εξ αυτών είναι στενός φίλος του ανιψιού του κ. Μητσοτάκη. Συνεπώς, χωρίς καμία «εθνική ασφάλεια» να απειλείται, η ΕΥΠ ξεκίνησε να παρακολουθεί τον δημοσιογράφο.
Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι η «νόμιμη» παρακολούθηση της ΕΥΠ, ήταν συγχρονισμένη με αυτή με το Predator, ένα κακόβουλο λογισμικό παρακολούθησης όμοιο με το Pegasus.
Όταν ο κ. Κουκάκης διαπίστωσε ότι ήταν υπό παρακολούθηση, ζήτησε από την αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή να τον ενημερώσει, όπως είχε το δικαίωμα, σύμφωνα με τον νόμο. Αμέσως μετά, με μια τροπολογία που ψηφίστηκε μεσάνυχτα στη Βουλή από την πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος, η κυβέρνηση τροποποίησε το νόμο για να εμποδίσει την Ανεξάρτητη Αρχή να δώσει τις πληροφορίες που ζητήθηκαν. Η ΕΥΠ σταμάτησε την παρακολούθηση και το Predator ανέλαβε δράση.
Σχεδόν το ίδιο μοτίβο βλέπουμε και στην περίπτωση Ανδρουλάκη. Σε αυτή την περίπτωση, ο στόχος δεν ήταν να μάθουν για τις διασυνδέσεις του κ. Ανδρουλάκη με την Κίνα, αλλά να ανακαλύψουν πληροφορίες για την προσωπική του ζωή, με σκοπό να τις διαρρεύσουν στον Τύπο και επίσης να τον εκβιάσουν. Η παρακολούθηση ξεκίνησε τις ίδιες μέρες που ξεκίνησε και η προεκλογική κούρσα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Σταμάτησε τρεις μήνες μετά, λίγες μέρες αφότου ο κ. Ανδρουλάκης εξελέγη. Ο κ. Μητσοτάκης ήταν υπέρ ενός άλλου υποψηφίου φιλικού προς την κυβέρνηση.
Και οι δυο, Ανδρουλάκης και Κουκάκης, έλαβαν ακριβώς το ίδιο γραπτό μήνυμα-παγίδα του Predator.
Το εκτεταμένο κατασκοπευτικό δίκτυο – που είναι ακόμη σε ισχύ – θυμίζει το διαβόητο σύστημα της Στάζι στην Ανατολική Γερμανία, όπου οι πληροφορίες για την προσωπική ζωή χρησιμοποιούνταν για εκβιασμούς και με τη βία συνεργασία.
Η κυβέρνηση επίσης προσπαθεί να αποφύγει την αποκάλυψη ότι χρησιμοποιεί το Predator. Ισχυρίζεται ότι δεν το έχει αγοράσει. Εν τέλει αποκαλύφθηκε ότι δεν υπάρχει κανείς λόγος να αγοράσει κάποιος στην Ελλάδα το Predator για να το χρησιμοποιήσει. Αρκεί να νοικιάσεις υπηρεσίες που το Predator προσφέρει «με το στόχο». Η Intellexa, η εταιρεία που εκπροσωπεί το κακόβουλο λογισμικό στην Ελλάδα, σχετίζεται μέσω τρίτων εταιρειών και προσώπων με μια εταιρεία, που ίδρυσε ο ανιψιός του πρωθυπουργό και επικεφαλής του γραφείου του μετά τις εκλογές του 2019.
Εδώ ολοκληρώνεται ο κύκλος της «παγκόσμιας πρωτιάς» της κυβέρνησης, αυτής της κατασκοπείας ΣΔΙΤ: Η ΕΥΠ παρακολουθεί για να προστατεύσει τα συμφέροντα των επιχειρηματιών. Κάποιοι από αυτούς νοικιάζουν το Predator για να παρακολουθούν τους πολιτικούς στόχους της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση τους ανταμείβει με χρήματα από τα κρυφά ταμεία της ΕΥΠ και με κρατικά συμβόλαια.
Εάν η Δικαιοσύνη δούλευε στην Ελλάδα, το δίκτυο κατασκοπείας και περισσότερα θύματα, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, θα είχαν σίγουρα αποκαλυφθεί. Αλλά δεν είναι έτσι. Η Intellexa, η εταιρεία που εμπορεύεται το Predator στην Ελλάδα και οι οικονομικές της συναλλαγές δεν είναι υπό έλεγχο. Και ο κυβερνητικά διορισμένος εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου διέταξε έρευνα όχι για το σκάνδαλο, αλλά για το πως και από ποιον αυτό αποκαλύφθηκε!
