Με αφορμή το φιάσκο του ΥΠΠΟ με την επιτροπή αξιολόγησης του ποια ελληνική ταινία θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στα Όσκαρ, ο σκηνοθέτης της ταινίας «Καπετάν Μιχάλης», Κώστας Χαραλάμπους, ο οποίος δεν έχει ακόμα αποφασίσει εάν η ταινία του θα παραμείνει στην διαδικασία -μια απόφαση που, όπως μας λέει, θα πάρει μαζί με τους παραγωγούς του- καταγγέλλει την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για «κλειστές πόρτες» και προτείνει ως λύση «να αναγνωρίσει ο κ. Φωτήλας το «λάθος» που έκανε η υφιστάμενος του τμήματός του και να πράξει ενωτικά». Συγκεκριμένα, δήλωσε στο Documento τα εξής:
«Καταρχάς να διευκρινίσω ότι δεν είμαι μέλος της ΕΑΚ. Θεωρώ ότι κρατάει τις πόρτες τις περίκλειστες. Απευθύνθηκα στην Ακαδημία με την δεύτερη ταινία μου, “Δεμένη κόκκινη κλειστή”, αλλά μου είπαν ότι πρέπει να έχω τρεις μεγάλου μήκους ταινίες για να γίνω μέλος της. Αυτό όμως, δεν ίσχυε για όσους σύστησαν αρχικά την Ακαδημία. Για μένα η λογική αυτή δεν είναι δημοκρατική και τέμνει τον ελληνικό κινηματογράφο στα δύο. Δηλαδή οι βραβευμένοι με τα παλαιότερα κρατικά βραβεία είναι εκτός της Ακαδημίας για κάποιο λόγο που είναι ως σήμερα χωρίς σαφή εξήγηση. Με την άρνηση της αυτή αποφάσισα συνειδητά να απέχω από της διαδικασίες των βραβείων Ίρις και στην τρίτη μου ταινία «Λούγκερ» αλλά και τώρα με την ταινία μου “Καπετάν Μιχάλης”, και αυτό γιατί, σε ότι με αφορά, δεν ντρέπομαι και δεν παρακάλεσα κανένα από τα 50 μέλη της επιτροπή του κρατικού βραβείου που πήρα για την πρώτη μου ταινία “Αγάπη στα 16”.
Τώρα για το θέμα που έχει προκύψει με την ελληνική υποψηφιότητα για τα Όσκαρ διακρίνω μια ουσιαστική και μια τυπική παράμετρο. Η ουσιαστική είναι μια επιλεκτική ευαισθησία που έχουν τα μέλη της ΕΑΚ, καθώς το σύνολο τους σχεδόν (566 υπογραφές) πριν λίγα χρόνια ψήφισε, ένα στραμπουλιγμένο εκτενές κείμενο, γεμάτο ακροβασίες, σε σχέση με σοβαρό θέμα με τις επιτροπές κρίσης στο ΕΚΚ που είχε δημιουργηθεί. Υπέγραψε πως δεν υπάρχει θέμα εν κάποιος είναι κριτής και κρινόμενος και πως αν όλα έχουν γίνει νομότυπα είναι και νόμιμα και ηθικά. Τότε είπα σε κάποιους φίλους, οι οποίοι υπέγραψαν, πως την υπογραφή τους αυτή θα την βρίσκουν εφεξής μπροστά τους. Και να τώρα! Γιατί τους πειράζει αφού νομότυπα ενήργησε ο υπουργός και στην συγκεκριμένη περίπτωση; Δεν κατάλαβαν τότε τι υπέγραφαν ή μήπως πρέπει να θυσιάζεται η συνέπεια των λόγων στην εκάστοτε συγκυριακή σκοπιμότητα;
Η τυπική παράμετρος τώρα: Αρνούμαι να πιστέψω ότι μια επιτροπή (η πρώτη) είχε στοιχηθεί με την υποψηφιότητα μιας ταινίας και τώρα μια άλλη επιτροπή (η δεύτερη) έχει στοιχηθεί με μια άλλη ταινία. Δηλαδή τόσα αξιόλογα μέλη, και στις δύο επιτροπές, δεν έχουν δική τους προσωπικότητα και είναι φερέφωνα εξωτερικών επιλογών; Και εμείς οι υπόλοιποι που συμμετέχουμε στην διαδικασία τι είμαστε; Οι χειροκροτητές;
Η λύση κατά την άποψή μου είναι να αναγνωρίσει ο κ. Φωτήλας το “λάθος” που έκανε η υφιστάμενος του τμήματός του και να πράξει ενωτικά. Να καλέσει και τα μέλη της πρώτης επιτροπής, ώστε πλουραλιστικά να εκπροσωπηθούν όλες οι τάσεις και να επιστρέψουν όλοι οι συνάδελφοι στην διαδικασία και να τελειώσει αυτό το θέμα που μας εκθέτει ξανά διεθνώς για τους λάθος λόγους».
