Είναι σοβαρός άνθρωπος, υπήρξε αξιοπρεπής πολιτικός, πήρε όσα μπορεί να επιδιώξει κάποιος που μπαίνει στην πολιτική και σήμερα στα 88 του θεωρείται από αρκετούς αξιοσέβαστος βετεράνος. Αλλά η εμφάνιση του Κώστα Σημίτη στο Ζάππειο, έδειξε ότι το χούι δεν φεύγει: παραμένει αμετανόητος.
Μίλησε για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και δεν ανέφερε το σημαντικότερο: το όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου. Αντίθετα επανέλαβε: «υπήρξα συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ». Μόνο που συνιδρυτές του ΠΑΣΟΚ ούτε υπήρχαν, ούτε αναγνωρίζει η Ιστορία.
Εκατοντάδες στελέχη του ΠΑΚ ακολούθησαν τον Ανδρέα Παπανδρέου στον μετασχηματισμό του από αντιστασιακή οργάνωση σε πολιτικό φορέα, καμιά 200ριά, παρέστησαν στη ιδρυτική πράξη στο «Κινγκ Παλλάς» και χιλιάδες υλοποίησαν το σύνθημα της αυτοοργάνωσης.
Ανάμεσά τους ήταν και ο Σημίτης – με ρόλους που αποφάσιζε κάθε φορά ο ιδρυτής. Αλλά όχι για πολύ: το 1979 εγκατέλειψε το ΠΑΣΟΚ – για να εμφανιστεί μετά το θρίαμβο της Αλλαγής το 1981 και να διοριστεί εξωκοινοβουλευτικός, υπουργός. Τόσο συνιδρυτής.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Με αφορμή το «βρόμικο ΄89» Μητσοτάκη και παραδοσιακής Αριστεράς, πήρε μέρος στο γιουρούσι να εξοντωθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ήταν ο αρχιτέκτονας του εκβιασμού του Παπανδρέου στο «Πεντελικό» – κατά τη δική του καταγγελία. Με «μπροστινό» έναν μικρόψυχο ευεργετηθέντα – που συνέχισε και στην 50η επέτειο, την αθλιότητα ότι ο Παπανδρέου ήταν… σχιζοφρενής. Όπως είχε συμπεριλάβει μαζί με άλλες απρέπειες και σε βιβλίο.
Με τέτοιες παρέες – να μην ξεχάσουμε και τον Πάγκαλο – ως πολιτικός ο Σημίτης ενσάρκωσε το πρώτο ολοκληρωμένο εγχείρημα δυνάμεων εκτός πολιτικής, να θέσουν υπό έλεγχο το δημόσιο βίο και τον … μπεζαχτά.
Το 1996 κόντρα, στη βούληση του Ανδρέα Παπανδρέου, αναδείχθηκε πρωθυπουργός, αλλά όχι με λαϊκή ετυμηγορία: παρέλαβε απλώς το κόμμα και το κράτος , που κέρδισε με την πλειοψηφία του ο Παπανδρεου το 1993, παρά τις δικές του προσπάθειες να μην το καταφέρει.
Επικράτησε συμπράττοντας με τη οικογένεια Παπανδρέου, από την οποία στο τέλος και αποπέμφθηκε: ο Γ. Παπανδρέου, αφού τον υποχρέωσε το 2004 να του παραδώσει το ΠΑΣΟΚ σε ένα… διαμέρισμα στο Κολωνάκι, το 2008 τον απομάκρυνε ταπεινωτικά από την Κοινοβουλευτική Ομαδα και τη Βουλή.
Δεν τον υπερασπίσθηκε κανείς. Πλην της κουμπάρας του Σούλας Μερεντίτη και μιας δήλωσης που έκανε, για λόγους αρχής, ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Ποιος συνιδρυτής;
Ωστόσο πρόλαβε να «δοξαστεί» – από τους μιντιακούς υμνητές του – με το νεφέλωμα του «εκσυγχρονισμού», που ρευστοποιήθηκε σε αλλεπάλληλα επεισόδια διαφθοράς – με κορυφαίο το κόλπο του Χρηματιστηριου – που έστειλαν υπουργούς του στη φυλακή.
Όπως και με την υφαρπαγή της ιδέας για ένταξη στην Ευρωζώνη, που υπήρξε στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου, το 1993.
Άφησε πίσω τη «γκριζοποίηση» στα ΄Ιμια, ελληνοτουρκικές συμφωνίες που νομιμοποίησαν τις διεκδικήσεις της Αγκύρας στο Αιγαίο και το ΠΑΣΟΚ στο έλεος εργολάβων, μιντιαρχων, εισαγγελέων και της ΝΔ. Χωρίς να αρθρώσει ποτέ μια λέξη αυτοκριτικής, για τίποτε.
Στο Ζάππειο εμφανίσθηκε ως «πατερούλης», με το πολυφορεμένο σλόγκαν «Προχωράμε μπροστά». Ποιοι ακριβώς; Όσοι υπέγραψαν την υποταγή στο ΔΝΤ με το Μνημόνιο και ευθύνονται για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, τη διάσπασή του, την υποβάθμισή του σε ουρά του Σαμαρά και την εξαφάνισή του, με την «Ελιά» και το ΚΙΝΑΛ;
«Προχωρούν μπροστά», όσοι βαρύνονται με σφετερισμό του ονόματος του ιδρυτή, ανακάλυψαν το ΠΑΣΟΚ 15 χρόνια μετά την ίδρυσή του, προέκυψαν από τον κομματικό σωλήνα, βουλιάξαν στο 4,6%, ή αφού το εκμεταλλευτήκαν με διορισμούς αξιώματα το εγκατέλειψαν, για να πάρουν τον αέρα του στην αυλή του Μητσοτακέικου; Δεν ήταν και τόσο ωραία παρέα.
Στην 50η επέτειο, ανάμεσα σε αγνούς νοσταλγούς του ιδρυτικού ΠΑΣΟΚ και παλιούς αγωνιστές, βρέθηκαν, πρώτο τραπέζι πίστα, όσοι το χαντάκωσαν, το καταχρέωσαν, το διέφθειραν, το διέλυσαν, το έκαναν συμπλήρωμα της Δεξιάς, το εκμεταλλευτήκαν για να σταδιοδρομήσουν – και ορισμένοι για να πλουτίσουν.
Όσοι παραβίασαν τις παρακαταθήκες του ιδρυτή του, εμφανίσθηκαν ως… συνεχιστές του. Στις 3 Σεπτέμβρη 2024 στο Ζάππειο, ακούστηκαν κόκκαλα να τρίζουν.
Πηγή: ieidiseis.gr
