Μετά από ένα τρίμηνο πρωτόγνωρων καταστροφών που δείχνουν την κοινωνική αναλγησία κεφαλαίου και κυβέρνησης, η Ν.Δ. νομίζει ότι μπορεί να βάψει τον χάρτη της Αθήνας πάλι μπλε για να ξεπεράσει τις ευθύνες της και να ενισχύσει την πολιτική της οικονομικής λεηλασίας και της περιστολής των κοινωνικών δικαιωμάτων. Ενώ μέσα από την καθημερινή επίδειξη κυβερνητικού ρατσισμού ενάντια στους πρόσφυγες και λατρείας της εξουσίας της αστυνομικής και όχι μόνο βίας, οι φασίστες ενθαρρύνονται, αρχίζουν να εγκληματούν ξανά και για μια ακόμα φορά επιχειρούν την εκλογική τους νομιμοποίηση.
Οι δημοτικές εκλογές ετοιμάζονται μέσα στη μιντιακή και δημοσκοπική σιωπή, με τα κανάλια ανοιχτά μόνο για τους κ.κ. Μπακογιάννη και Μπέο και χωρίς κανένα διάλογο, με την ευχή η σιωπή να ευνοήσει τους εκλεκτούς των συστημικών μέσων και τις επίσης εκλεκτές τους «αντιπολιτεύσεις».
Τα προβλήματα της Αθήνας είναι γνωστά. Η παράδοση της πόλης στο τουριστικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο και η πολεοδομική αλλοτρίωση του κέντρου και των δημόσιων χώρων της της για τη διαμόρφωση χώρων ντεκόρ και εξυπηρέτησής του αντιστρατεύεται τις ανάγκες των κατοίκων και εργαζομένων και την καθιστά αβίωτη για αυτούς : Πρωτόγνωρη στεγαστική κρίση και ανεξέλεγκτη εκτόξευση των τιμών ενοικίων κατοικίας, απεριόριστη διάθεση κατοικιών για Airbnb αντί για μακρόχρονη μίσθωση κύριων κατοικιών, ιδιωτικοποίηση χώρων πρασίνου και αναψυχής, καταστροφή ελεύθερων χώρων, υποβάθμιση κοινωνικών δομών, υπηρεσιών πρόνοιας και φροντίδας παιδιών, ηλικιωμένων και ευάλωτων ομάδων, υπηρεσιών καθαριότητας και πρασίνου και ξεπούλημά τους σε κάθε είδους ιδιώτες, χορηγούς και ΜΚΟ, διάλυση κοινωνικού ιστού και παράδοση της πόλης στην τουριστικοποίηση και τις βιτρίνες που καλούνται να λειτουργούν όλο και περισσότερες μέρες και ώρες.
Ακόμα, οι δρόμοι της Αθήνας είναι με την ευλογία του Δήμου ένα καθημερινό πεδίο απαγορεύσεων και καταστολής, περιορισμών, ξύλου, χημικών και αστυνομικής βίας διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων, τσαμπουκά απέναντι σε νεολαίους και απεργούς, αστυνομικά τμήματα κολαστήρια και εστίες παραβίασης δικαιωμάτων κρατουμένων, κακοποιήσεων, ακόμα και βιασμών. . Η προτεραιότητα της αστυνομικής καταστολής αναπτύσσεται εμφατικά στους κοινωνικούς αγώνες, ενώ δίπλα της το ρατσιστικό, σεξιστικό, ενδοοικογενειακό, αλλά και κοινό ακόμα έγκλημα οργιάζει, ενώ η ρατσιστική και ναζιστική βία αρχίζει να επανέρχεται.
Η δημαρχία Μπακογιάννη προσέθεσε εκτός από το πολλαπλό σκάνδαλο του «Μεγάλου Περίπατου» σειρά υλοποιούμενων η σχεδιαζόμενων έργων βιτρίνας (πχ συντριβάνι Ομόνοιας) και καταστροφικών και βίαιων παρεμβάσεων σε ελεύθερους χώρους πρασίνου στις γειτονιές της Αθήνας (Πάρκα Δρακοπούλου, Ιακωβάτων, Ακαδημίας Πλάτωνος, Μετρό Αμπελοκήπων, πάρκο Γουδή, Λόφοι Στρέφη και Φιλοππάπου, Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων κ.α.). Ενώ αντιπλημμυρικά έργα δεν υπάρχουν πουθενά.
Τα έσοδα του προϋπολογισμού κατευθύνονται κύρια σε επενδυτικά προγράμματα την ώρα που ο Δήμος αρνείται να μονιμοποιήσει χιλιάδες συμβασιούχους που η εργασία τους δίνει ανάσα σε σχολεία, ιατρεία, καθαριότητα, δομές υποδοχής κακοποιημένων γυναικών.
Το δίλημμα των δημοτικών εκλογών είναι αν τα προβλήματα της Αθήνας θα λυθούν σύμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου με προτεραιότητα την κερδοφορία του ή σύμφωνα με τις ανάγκες των κατοίκων και εργαζομένων της.
Η «Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα» υπηρετεί το δεύτερο. Συγκροτήθηκε μετά από ομόφωνη ενωτική πρωτοβουλία τριών αυτοδιοικητικών παρατάξεων για να απευθυνθεί στη συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών και να ζητήσει την εκλογική τους έκφραση. Θα είναι ένα βήμα αντίστασης στην καταστροφή της πόλης από τη διοίκηση Μπακογιάννη, τη φασιστική απειλή και τις αδρανείς αντιπολιτεύσεις που είτε είναι ενεργά δίπλα της σε μικρές και μεγάλες επιλογές, είτε είναι απούσες από τους αγώνες και τις αγωνίες των πολλών.
Αγωνιζόμαστε για μια πόλη αντιφασιστική, αντιρατσιστική, κοινωνική, ανθρώπινη, βιώσιμη, αλληλέγγυα, πολιτιστική, πράσινη, για τις ανάγκες των κατοίκων και εργαζομένων της.
Ο Κώστας Παπαδάκης είναι υποψήφιος Δήμαρχος με την «Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα»
Διαβάστε επίσης
Κώστας Παπαδάκης: Αίτημα για πειθαρχικές κυρώσεις στον Μπέο μετά τη χειροδικία κατά πλημμυροπαθή
