«Μα µπορούµε να έχουµε περισσότερα εναέρια µέσα;» αναρωτήθηκε ρητορικά ο πρωθυπουργός από το βήµα της Βουλής για να καταλήξει: «Αυτά έχουµε, µε αυτά πρέπει να δουλέψουµε και είναι ήδη πολλά». ∆ύο χρόνια νωρίτερα, από την ίδια θέση, είχε επιχειρηµατολογήσει: «Το θέµα δεν είναι να δηµιουργούµε περισσότερες ΜΕΘ από αυτές που έχουµε τη δυνατότητα να φτιάξουµε, αλλά να µη φτάνουν στο νοσοκοµείο οι άνθρωποι». Στο ίδιο µήκος κύµατος συντονισµένα τα εξαπτέρυγα του Μαξίµου υποστήριζαν: είναι πεταµένα λεφτά οι ΜΕΘ, «άχρηστες» µετά την πανδηµία, περισσότερες µονάδες ισούνται µε περισσότερους θανάτους. Οπου ΜΕΘ βάλτε πυροσβέστες.
Οι προτάσεις του πρωθυπουργού αποτελούν ένα άψογο εγχειρίδιο για µπίζνες µε τον δηµόσιο τοµέα. Είναι ιδεολογική επιλογή και στρατηγικός στόχος που έχουν κοινωνικό υποστήριγµα στα ανώτατα στρώµατα και διαχέονται στα κατώτερα µέσω ιδεολογικών µηχανισµών αποχαύνωσης και αποσιώπησης οποιωνδήποτε επιπτώσεων ή εναλλακτικής λύσης. Η δε αντιπολίτευση «αρµενίζει» στη γραµµή πεπατηµένων και τετριµµένων. Ακόµη κι όταν η κυβέρνηση πιαστεί εξαπίνης σε έκτακτες και ακραίες συνθήκες. ∆εν έχει απαντήσεις στη γενικόλογα θολή, µα µε καθαρό στρατηγικό όραµα κυβερνητική απόκριση. Σε ακραίες και έκτακτες περιστάσεις το αφήγηµα της Ν∆ κινείται στις ράγες του «Μωυσή» και του «πάµε κι όπου βγει» όσον αφορά την προστασία των πολιτών, βάζοντας φρένο στην οποιαδήποτε ανάπτυξη της κοινωνικής πρόνοιας.
Νέα ∆ηµοκρατία και κοινωνικό κράτος αποτελούν ασύµβατες έννοιες, ωστόσο διαφηµίζονται ως ταιριαστά από τα ΜΜΕ-βαστάζους. Εχει «λύσεις». Επιδόµατα, vouchers και pass επιλέγονται σαν τσιρότα στις βαθιές πληγές που ανοίγει η κυβερνητική πολιτική. Τα κουτσοκατάφεραν η βόρεια Εύβοια και η Σάµος µε τα Εvia – Samos Pass, ανακουφίστηκαν αναλογικά εργαζόµενοι και επιχειρήσεις εν µέσω εγκλεισµών, παρέχονται vouchers για παιδικούς σταθµούς και ετοιµάζονται για σχολεία και ιδιωτικά πανεπιστήµια, εκβιάζονται µε «τετράωρα» οι άνεργοι. Παροχολογία στοχευµένη καθώς κάθε τοπική οργάνωση της Ν∆ έχει χαρτογραφήσει τις ανάγκες ενός εκάστου «δωροδοκώντας» τον µε κάθε είδους ρουσφέτι, από θέση αποθηκάριου σε φίλια επιχείρηση ως µετακλητό πόστο.
Η αντιπολίτευση σύσσωµη αδυνατεί να απαντήσει. Στην πανδηµία χάθηκαν πάνω από 37.000 ζωές άδικα· στα Τέµπη εξαερώθηκαν 57 νέοι ως επί το πλείστον. Αποτέλεσµα; Γράφτηκαν στο χιόνι και στην άµµο. Το αρχικό σοκ διαδέχτηκε αµέσως το «πάλι καλά που ζούµε». Η κοσµογονία δηλώσεων για αποτελεσµατική διαχείριση χάνεται στην εφήµερη µάχη για επιβίωση. Η κυβέρνηση δεν είναι ανίκανη. Πολύ ικανή και µεθοδική είναι κάνοντας το άσπρο µαύρο. Ετσι χωρίς αντίπαλο, όµως, διατρέχει τον κίνδυνο να σκοντάψει λόγω έπαρσης. Οχι όµως στις φλόγες που καίνε ακατάπαυστα δύο εβδοµάδες όλη τη χώρα. Το καλοκαίρι δεν υπάρχουν ειδήσεις…
