Το ζήτημα της τύχης της περιουσίας των Γλύξμπουργκ προκαλούσε ανέκαθεν σάλο στην κοινή γνώμη. Μάλιστα το 1992, όταν στην πρωθυπουργία βρισκόταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τη ΝΔ, συνάφθηκε σύμβαση ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και τη λαομίσητη οικογένεια, η οποία κατέβηκε ως νομοσχέδιο ενώπιον του κοινοβουλίου (2086/1992). Το ελληνικό δημόσιο έχανε πολλά από αυτήν τη συμφωνία, μιας και δεχόταν ότι η βασιλική περιουσία ανήκει στον τέως άνακτα και σε μέλη της οικογένειάς του. Ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ όμως είχε αδράξει τη μοναδική ιστορική ευκαιρία της ανόδου του Μητσοτάκη στον πρωθυπουργικό θώκο όταν στις 19 Φεβρουαρίου 1991 εκδόθηκε άδεια εξαγωγής της κινητής περιουσίας στο εξωτερικό παρόλο που συμπεριλάμβανε πλήθος μοναδικών έργων τέχνης, η έξοδος των οποίων από τη χώρα είχε απαγορευτεί. Στα κρυφά, το βράδυ, εν μέσω Απόκρεων που αποσπούσαν την προσοχή της κοινής γνώμης και ενώ ελάχιστα άτομα έκαναν βάρδια στις ελεγκτικές υπηρεσίες, η «βασιλική οικοσκευή» φορτώθηκε σε εννέα κοντέινερ και φυγαδεύτηκε στο Λονδίνο, όπου είχε καταφύγει ο πρώην μονάρχης μετά το απορριπτικό προς τη δυναστεία του δημοψήφισμα του 1974.
Η κινητή βασιλική περιουσία έμεινε έτσι στην ιστορία ως «οικοσκευή» και ο σάλος που προκάλεσε το γεγονός αυτό μαζί με τη γενικότερη συμπεριφορά του τέως και του Μητσοτάκη ήταν αρκετά για να πείσουν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου να δημεύσει επί της ουσίας την ακίνητη περιουσία της βασιλικής οικογένειας, ψηφίζοντας τον νόμο 2215/1994. Ο νόμος αυτός ανέσυρε τη διευθέτηση του δικτάτορα Παπαδόπουλου
(1973) περί δήμευσης περιουσίας του εκδιωχθέντος βασιλιά και ταυτόχρονα επικαλέστηκε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου του ’74 ώστε να λυθεί το ζήτημα τυχόν αποζημίωσης σε σύνδεση με το πολιτειακό – δεν θα αφορούσε δηλαδή ιδιώτη αλλά πρώην αρχηγό κράτους. Ο ελληνικός λαός συντριπτικά (69,18%) αποφάσισε τότε την απόρριψη της ενδεχομένως πιο μισητής οικογένειας στην Ελλάδα, ως εκ τούτου άνοιξε ο δρόμος για τη δημοκρατία και δόθηκε οριστικό τέλος στις μηχανορραφίες του παλατιού. Το παρακράτος, οι «παιδουπόλεις» και οι ίντριγκες της Φρειδερίκης, οι δυσβάστακτες για τους πολίτες προίκες, τα πανάκριβα γούστα της οικογενείας και οι αλλεπάλληλες παραβιάσεις του συντάγματος από τη μοναρχία έσβησαν μαζί με το αποτέλεσμα εκείνη τη μοιραία για τη μοναρχική δυναστεία βραδιά.
Η αποζημίωση στη δυναστεία
Η βασιλική περιουσία συσσωρεύτηκε εξαιτίας των συναπτών φοροαπαλλαγών και των κρατικών επιδοτήσεων που απολάμβανε η «ιερά οικογένεια» από τη στιγμή που πάτησε το πόδι της στη χώρα (30.03.1863). Ο ελληνικός λαός πλήρωνε για αυτά τα προνόμια ενώ οι εν λόγω δαπάνες προορίζονταν για τον αρχηγό του κράτους, όχι για τους ιδιώτες Γλύξμπουργκ. Ωστόσο η χούντα και στη συνέχεια οι επόμενες κυβερνήσεις μέχρι και την κυβέρνηση Μητσοτάκη και το 1994 αναγνώριζαν την αξίωση για την απόδοση ενός ποσού αποζημίωσης, στο οποίο πάτησαν οι νομικοί της δυναστείας. Το ποσό προσδιορίστηκε στα 12 εκατ. ευρώ προς τον τέως και 900.000 ευρώ προς την αδερφή του Ειρήνη, αφού εκδικάστηκε η υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου το 2002 έπειτα από προσφυγή του Κων. Γλύξμπουργκ, χωρίς όμως να καταδικάζεται η χώρα για τη δήμευση της περιουσίας.
Δεν ήταν το μόνο κακό. Τον Ιανουάριο του 2007 ο οίκος Christie’s στο Λονδίνο δημοπράτησε 440 από τα 882 κειμήλια της οικογένειας Γλύξμπουργκ αντί 10,6 εκατ. ευρώ, παρά το εξώδικο-παρωδία που είχε αποστείλει η ελληνική κυβέρνηση διά του Γιώργου Βουλγαράκη μόλις δύο μέρες πριν από τη διαδικασία. Μάλιστα δεν βρέθηκε καν ο κατάλογος με το περιεχόμενο των «λαθραίων» κοντέινερ των Γλύξμπουργκ, παρά μόνο η λίστα που είχε συνταχτεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού, η οποία κατέγραφε τα αντικείμενα του Τατοΐου που είχαν χαρακτηριστεί έργα αρχαιολογικής και ιστορικής αξίας. Μερικά από αυτά που βρέθηκαν «λάθρα» στη βασιλική «οικοσκευή» και πιθανότατα στον πλειστηριασμό στο Λονδίνο ήταν δύο ορειχάλκινοι αμφορείς, μια αρχαία μικρή κεφαλή, ένας ορειχάλκινος ταύρος, πέντε αρχαία αγαλματίδια, ένα αρχαίο μεταλλικό δελφίνι, τρεις αυγοθήκες από χρυσό διακοσμημένες με πολύτιμους λίθους κ.λπ. Περιουσία που δεν ανήκε στους βασιλείς αλλά στο δημόσιο – κατά το σκεπτικό του συλλέκτη Κων. Μητσοτάκη τα… διέσωσαν από τους ξένους.
Η οικογένεια Μητσοτάκη και το Τατόι
Τόσο η τύχη του πολιτειακού καθεστώτος όσο και η ιστορία της βασιλικής περιουσίας για το ελληνικό δημόσιο έχουν κλείσει οριστικά και αμετάκλητα, όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ που ηγείται φέρνουν τους Γλύξμπουργκ από την πίσω πόρτα. Οχι πολιτειακά αλλά πολιτικά και κυρίως συμβολικά. Πάντως οι Γλύξμπουργκ πολιτικά, νομικά, οικονομικά βρίσκονται εκτός κάδρου από τη χώρα και κυρίως από το Τατόι. Εντούτοις, οι σχέσεις της οικογένειας Μητσοτάκη με τον τέως δεν είναι κρυφές. Αλλωστε ο Κων. Γλύξμπουργκ ήταν εκείνος που πήγε συντετριμμένος, κλαίγοντας με λυγμούς, στην κηδεία του Κων. Μητσοτάκη.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης, μη θέλοντας να αφήσει καμία ευκαιρία ανεκμετάλλευτη, από καιρό σχεδιάζει την εκμετάλλευση του πρώην βασιλικού κτήματος στο Τατόι, αποφασίζοντας μάλιστα να δεσμεύσει 75 εκατ. ευρώ έως τις 25 Δεκεμβρίου 2025. Τα κονδύλια αυτά θα προέρχονται από το ΕΣΠΑ, το Ταμείο Ανάκαμψης και χορηγίες μέχρι στιγμής ανώνυμων ιδιωτών. Το ελληνικό δημόσιο θα αποκαταστήσει και θα διαχειρίζεται 32 κτίρια ενώ οι ιδιώτες θα λάβουν 22.
Απορίας άξιον είναι ποιοι ιδιώτες
θα επενδύσουν στο συγκεκριμένο εγχείρημα, καθώς επίσης αν θα συγκαταλέγεται σε αυτούς με κάποιον τρόπο η οικογένεια Γλύξμπουργκ. Πάντως από την επίσκεψη Κυρ. Μητσοτάκη στον πρίγκιπα Κάρολο –και μακρινό συγγενή του Γλύξμπουργκ– και στο Dumfries House παρατηρεί κανείς ότι η τεχνογνωσία των Βρετανών, πέραν της ματαιόδοξης χλιδής, προσφέρει τόσο μια μέθοδο συντήρησης δυναστειών όσο και μια σίγουρη συνταγή για ανάπτυξη φαινομένων διαφθοράς.
Τα «unfair» των Ελλήνων!
Για την οικογένεια Μητσοτάκη το ζήτημα της «unfair» συμπεριφοράς του ελληνικού κράτους προς τους Γλύξμπουργκ πρέπει να επιλυθεί με κάθε τρόπο. Πρώτο «unfair» ήταν το δημοψήφισμα του 1974, που δεν επιτράπηκε στον βασιλιά να πραγματοποιήσει προεκλογική εκστρατεία υπέρ του, όπως σημείωνε και ο Κων. Μητσοτάκης σε συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο, νέα «πατρίδα» του Γλύξμπουργκ, τον Φεβρουάριο του 1988. Δηλώσεις που προφανώς ανασκευάστηκαν άρον άρον αφού ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ζούσε ακόμη, συνεπώς η κρίση στο εσωτερικό της ΝΔ ήταν μεγάλη.
Το δεύτερο «unfair» κατά την οικογένεια Μητσοτάκη ήταν ο νόμος του ΠΑΣΟΚ το 1994 επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος επέστρεψε την περιουσία εκεί που ανήκε, δηλαδή στο ελληνικό δημόσιο. Μάλιστα την ημέρα της ψήφισης του νόμου η τότε ΝΔ αποχώρησε από την αίθουσα.
Το πολιτειακό «unfair» προφανώς δεν μπορεί να διορθωθεί, αν και ο Κων. Μητσοτάκης από το 1973 πίεζε για την επαναφορά της μοναρχίας, βρισκόμενος εξόριστος μαζί με τον νεογέννητο πολιτικό κρατούμενο Κυριάκο στο Παρίσι. Το συμβολικό «unfair» βέβαια μπορεί πάντοτε να διορθωθεί. Ο Γλύξμπουργκ πάντοτε επιζητούσε την επιστροφή του στο Τατόι ακόμη και ως έκπτωτος, αφού, όπως λέει και ο ίδιος, ο χώρος αποτελεί το «σπίτι του».
Η «τεχνογνωσία» του Dumfries House
Ο χώρος του Τατοΐου όπου δέσποζε παλιά η μοναρχία σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί στα πρότυπα του Dumfries House – άλλωστε αυτός ήταν και ο σκοπός της προ ημερών επίσκεψης Μητσοτάκη στη Σκωτία. Το Dumfries House αποκομίζει κέρδη από τη διεξαγωγή εκδηλώσεων, πολυτελών γαμήλιων τελετών, εταιρικών συνεδρίων, διαμονή κ.λπ. Εντός του εταιρικού σχήματος η διαφθορά και κάθε λογής παρανομία μεγαλούργησαν. Χαρακτηριστικά, τον Σεπτέμβριο του 2021 η βρετανική εφημερίδα «Sunday Times» αποκάλυπτε ότι ο Σαουδάραβας επιχειρηματίας Μαχφούζ Μαρέι Μουμπάρακ μπιν Μαχφούζ δώριζε μεγάλα ποσά για την αποκατάσταση του εν λόγω κτιρίου με αντάλλαγμα έναν τίτλο ιπποτισμού και τη βρετανική υπηκοότητα. Ως αποτέλεσμα της αποκάλυψης, ο Μίχαελ Φόσετ, ανώτερος υπηρέτης του Καρόλου, παραιτήθηκε από τη θέση του εκτελεστικού διευθυντή του ιδρύματος του διαδόχου του βρετανικού θρόνου.
Συν τοις άλλοις, ένα μήνα νωρίτερα η «Daily Mail» αποκάλυπτε πως πλούσιοι δωρητές έκλειναν πριβέ δείπνο με τον διάδοχο και ένα βράδυ διαμονής στο Dumfries House στην προνομιακή τιμή των 100.000 στερλινών. Τα χρήματα θεωρητικά κατέληγαν σε αγαθοεργίες, αλλά το 25% του ποσού παρακρατούνταν από τους διαμεσολαβητές. Φυσικά, ο Κάρολος διά στόματος του εκπροσώπου του δήλωσε άγνοια για την κατάληξη των χρημάτων και η υπόθεση έκλεισε –«αδιευκρίνιστα»– εκεί. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι η υπόθεση του Dumfries House είναι μόνο αυτή.
Τον Μάρτιο του 2019 διεθνής έρευνα που διενεργήθηκε από τη διεθνή δημοσιογραφική οργάνωση OCCRP και δημοσιεύτηκε στη βρετανική εφημερίδα «Guardian» ανέφερε ότι το Φιλανθρωπικό Ταμείο του πρίγκιπα της Ουαλίας Καρόλου δεχόταν δωρεές από μια υπεράκτια εταιρεία-κέλυφος. Η εταιρεία αυτή ελεγχόταν από τον χρηματιστή Ρούμπεν Βαρντανιάν, ο οποίος πλούτισε στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της προεδρίας Πούτιν. Ο Βαρντανιάν χρησιμοποιούσε την εταιρεία του και το ταμείο του Καρόλου για να ξεπλένει μαύρο χρήμα από τη Ρωσία. Υπολογίζεται ότι ο Βαρντανιάν μετέφερε συνολικά 4,6 δισ. δολάρια στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ μέσω 70 offshore εταιρειών. Τη διετία 2009-11 ο Ρώσος «επενδυτής» μεταμφιέστηκε σε δωρητή και έδωσε 200.000 δολάρια στο ίδρυμα του Καρόλου ώστε να διατηρηθεί η «αρχιτεκτονική κληρονομιά της Αγγλίας», όπως σημείωνε ο Βαρντανιάν, εννοώντας βέβαια και το Dumfries House. Στη συνέχεια ο Ρώσος βοήθησε τον Βρετανό διάδοχο να συγκεντρώσει επιπλέον 1,5 εκατ. στερλίνες από άλλους Ρώσους επιχειρηματίες.
Τα ερωτήματα προς τον πρωθυπουργό
Η ιστορία τόσο του Dumfries House όσο και της περιουσίας στο Τατόι προϊδεάζουν για το τι είδους μπίζνες θα στηθούν στους πρόποδες της Πάρνηθας. Αν έμαθε κάτι ο Κυρ. Μητσοτάκης από την επίσκεψή του στη Σκωτία, είναι η τέχνη της «αριστοκρατικής εξαπάτησης». Οπου οι πλούσιοι πληρώνουν για να νιώσουν μέρος της παρακμάζουσας αριστοκρατίας, ξεπλένοντας παράλληλα μαύρο χρήμα ή κερδίζοντας μια υπηκοότητα.
Αραγε τι θα συμβεί με την εταιρεία ειδικού σκοπού που δημιουργεί το Μαξίμου και μετά το πέρας του διαγωνισμού θα διαχειρίζεται 22 κτίρια της πρώην βασιλικής ακίνητης περιουσίας στο Τατόι; Τι θα γίνει με τα 32 κτίρια που θα διαχειρίζεται το δημόσιο; Θα πραγματοποιούνται πολυτελείς γάμοι και βαπτίσεις και εταιρικά συνέδρια όπως αυτά που έκανε η Novartis για να χρηματίσει γιατρούς και πολιτικούς; Μήπως στο νέο σχήμα θα έχει χώρο και η τέως βασιλική οικογένεια; Ετσι κι αλλιώς δεν είναι κρυφές οι σχέσεις του οίκου των Ουίνδσορ με τον οίκο των Γλύξμπουργκ. Μια σειρά από «κουμπαριές» και συγγενικές σχέσεις έχουν σφυρηλατήσει την εξάρτηση του έκπτωτου οίκου με τον ισχυρότερο οίκο στην Ευρώπη. Ο Κάρολος ως «σύμβουλος» θα εισηγηθεί την επιστροφή του Κωνσταντίνου στο «σπίτι» του;
