«Προχθές την παραμονήν της Πρωτοχρονιάς, τα μπουντρούμια της αστυνομίας εδέχθησαν μέσα εις μολυσμένην ατμόσφαιραν την μικρή δουλίτσαν (υπηρέτρια). Έρημον εντελώς. Πήρε τα μάτια της και έφυγε από του αφεντικού της το σπίτι. Την έδερναν αλύπητα. Την έδερνε ο αφέντης, την εξυλοκόπη η κυρία, τα παιδιά. Όλοι την έδερναν».
Αυτή ήταν η μοίρα χιλιάδων κοριτσιών που λόγω καταστάσεων δεν μπορούσαν να έχουν τον έλεγχο της ζωής τους. Εκείνες που αναγκάστηκαν να αφήσουν το χωριό τους για να βρεθούν στη μεγάλη πόλη με την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή· εργάτριες σε εργοστάσια με μεροκάματα της πείνας· όσες αναγκάστηκαν να αναζητήσουν καταφύγιο στα σπίτια ευκατάστατων οικογενειών είτε ως ψυχοκόρες είτε ως οικιακές βοηθοί (για δεκαετίες ολόκληρες τις αποκαλούσαν δουλικά)· προσφυγοπούλες οι οποίες κατέληξαν σε πορνεία· κορίτσια που βασανίστηκαν σωματικά, κακοποιήθηκαν σεξουαλικά και στο τέλος κατέληξαν σε ιδρύματα ως παραβατικές.
Η Μαρία Φαφαλιού στα πέντε κεφάλαια του βιβλίου «Κορίτσια στο περιθώριο – Μαρτυρίες» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια) ανθολογεί σπάνιο υλικό για τη ζωή γυναικών που δεν είχαν δικαίωμα στην αυτοδιάθεση καλύπτοντας περιπτώσεις από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα. Πρόκειται για το τρίτο βιβλίο της με θέμα τις γυναίκες, προηγήθηκαν τα «Κορίτσια σε περίκλειστους χώρους» και «Γυναίκες στη φυλακή». Όπως σε εκείνα τα βιβλία, έτσι και σε αυτό η κοινωνική ψυχολόγος συγκεντρώνει υλικό που προέρχεται από μαρτυρίες που έχει πάρει η ίδια, δημοσιεύματα από τον Τύπο, επιστημονικές μελέτες, επίσημα έγγραφα, ημερολόγια, φωτογραφίες και σκίτσα.
Κάποιες από τις περιπτώσεις που καταγράφονται είναι σοκαριστικές, ειδικά εκείνες που αφορούν τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα και τη σεξουαλική κακοποίηση που πολλά από αυτά υπέστησαν. Η Μαρία Φαφαλιού παραθέτει ντοκουμέντα που αφορούν τη ζωή των κοριτσιών, τις συνθήκες που ώθησαν κάποιες από αυτές σε παραβατικές συμπεριφορές καθώς και η εμπειρία τους στα ιδρύματα μεταξύ των οποίων και το Εμπειρίκειο για το οποίο έχει σημασία να αναφερθεί ότι για δεκαετίες χαρακτηριζόταν επισήμως «Άσυλον Αλητών – Ίδρυμα Ανώμαλων Παίδων» – ενδεικτικό του κλίματος που καλλιεργήθηκε για τα παιδιά που δεν είχαν καμία προστασία.
