Τι θα απαντήσετε, αλήθεια, όσοι δηλώνετε δημοκρατικοί και αισθάνεστε προοδευτικοί αν σας ρωτήσουν τι είναι για σας ο Μπογδάνος; Ακροδεξιός, σεξιστής, ρατσιστής, γλωσσοκοπάνας, συμβολαιογράφος του φόβου, δημαγωγός τρίτης εθνικής, δολοφόνος του στίχου και πρόθυμος μασόνος του τοίχου που προορίζεται να χωρίσει την Ελλάδα στα δύο; Κάτι απ’ όλα αυτά ή και όλα αυτά και άλλα τόσα. Αλλά θα κάνετε ένα μικρό λάθος. Γιατί ο Μπογδάνος μπορεί να είναι κάτι από όλα αυτά ή και όλα αυτά και άλλα τόσα, αλλά πρωτίστως είναι το άλλο. Το πολύ πιο σοβαρό: το πρόσωπο, η φάτσα, η έκφραση, η συμπύκνωση, ο εκπρόσωπος, ο αντιπρόσωπος της δημοκρατίας μας. Της μεταλλαγμένης σε φαλάκρα μίσους πολιτικής εξουσίας επί Μητσοτάκη.
Διότι αν ήταν ένας σκέτος ακροδεξιός παπάρας, ένας Τη Υπερμάχω Ελλην το γένος, ένας έμπορος μίσους, που τσαλαβουτάει όπως άλλοι στη λάσπη του φαιού περιθωρίου, άντε να ήταν από τα κεντρικά πρόσωπα στο Luben ή στο Κουλούρι. Ή και πρωταγωνιστής σε καμιά επιθεώρηση στο Δελφινάριο. Ομως εκείνος καθορίζει πολιτικές. Ορίζει τακτικές. Είναι εκ των πρωτεργατών της κλιματικής αλλαγής και της τρύπας του όζοντος στη δημοκρατία μας. Εντέλλεται παρασημοφορήσεις και ακυρώσεις παρασημοφορήσεων. Κάνει τα δέοντα για να καταντήσουν το Μαξίμου και το Προεδρικό ηχεία της διχαστικής διαταραχής του. Δεν παράγει απλώς και δεν διακινεί μίσος, διχασμό και σκατίλα. Τα διαχέει ως πολιτική και πράξη στη θολή μας καθημερινότητα.
Τα θέλετε πιο λιανά; Ο Μπογδάνος απέναντι στον Ιάσονα. Το Μαξίμου, η Προεδρία, το ΥΠΕΞ, οι άδειες τουαλέτες της δεξίωσης για
τη δημοκρατία, τα ΜΜΕ του ζόφου με τον Μπογδάνο. Με το μίσος που μεταλλάσσεται χύδην σε πολιτική και με την πολιτική που μεταλλάσσεται χύδην σε μίσος. Ενας από τους θιασώτες της το έγραψε καθαρά: το κράτος παρασημοφορεί εκείνους που σκοτώνουν ξένους, όχι εκείνους που σώζουν ξένους. Τι άλλες αποδείξεις θέλετε ότι ο Μπογδάνος είναι η δημοκρατία μας, όπως την έχουν καταντήσει; Κι εκείνος που σώζει ζωές, αδιαφορώντας για χρώμα, θρησκεία και φυλή, και δηλώνοντας τη δική του –τη δική μας, την ανθρώπινη– αλήθεια είναι εχθρός της δημοκρατίας μας; Οπως την έχουν καταντήσει;
Αν επρόκειτο συνεπώς για τον Μπογδάνο ως πρόσωπο, ιδέες, ήθος, ομορφιά απέξω κι από μέσα θα αρκούσε να τραβήξουμε το καζανάκι πιάνοντας τη μύτη μας. Ενας βουλευτής που αξίζει σε όσους τον ψηφίζουν. Αλλά όλοι εκείνοι, οι μαιευτήρες της μετάλλαξης, που χρησιμοποιούν τον Μπογδάνο ως μαμή και εμβρυουλκό του Κακού, και επιβάλλουν τον μπογδανισμό ως κουλτούρα της εξουσίας, έχουν και πρέπει να έχουν την αμέριστη προσοχή μας. Οσων τουλάχιστον αντιστέκονται, επιμένουν, οραματίζονται, θέλουν μια δημοκρατία του Ιάσονα. Και απεχθάνονται τη δυστοπία της δημοκρατίας του Μπογδάνου…