Οταν ο εκλιπών τέως ήταν νυν, σκότος βασιλικό καταπλάκωνε τη δημοκρατία και τη χώρα. Βασιλικά κτήματα, Βασιλική Χωροφυλακή, Αεροπορία, Ναυτικό. Βασιλική Ελλάδα. Είχαμε ιδιοκτήτη πάντων και πασών που αποφάσιζε και διέταζε ποιος ανακτορικός κηπουρός θα γίνει πρωθυπουργός. Διαβούλια για το ποιος ζει και ποιος πεθαίνει με προεδρεύουσα τη βασιλομήτορα, κάποτε μέλος της ναζιστικής νεολαίας, ανώτατη κηδεμόνα του ανώτατου άρχοντα. Μέχρι τον γενάρχη των Καραμανλήδων έδιωξαν με τις κλοτσιές με ηθικό αυτουργό τη Φρειδερίκη –επιλεγόμενη και Φρίκη– και φυσικό αυτουργό τον Κωνσταντίνο. Επιλεγόμενο και Κοκό. Και το τι έκαναν με τον γενάρχη των Παπανδρέου τα ξέρουν ακόμη και τα ποντίκια του Τατοΐου. Για τους αριστερούς της εποχής τον λόγο έχει ο ιατροδικαστής.
That’s history, είπαμε. Η δημοκρατία ενίκησε. Οριστικά. Αλλά εκεί που ετοιμαζόμασταν να κλείσουμε την πόρτα, η σκιά του εκλιπόντος και του καθεστώτος του εμφανίστηκε ξαφνικά πάλι πάνω από τη χώρα και τη ζωή μας. Βαριά κι ασήκωτη, όσο ο Σαμαράς που με αναφιλητά μάς ενημέρωσε ότι ο τέως δεδικαίωται. Και ο Μητσοτάκης που μας είπε ότι θα τον κρίνει η Ιστορία – δεν τον έκρινε ακόμη. Κι ο Πέτσας, που τον αποκατέστησε στον θρόνο νεκρό, κάτι σαν Ελ Σιντ σε ελληνική έκδοση. Και οι γοερά θρηνούντες φρουροί της δημοκρατίας μας, όπως ο Πλεύρης και ο Βορίδης, που τον περιέβαλαν με το φωτοστέφανο του μάρτυρα. Και ο λόχος βουλευτών και υπουργών που πετάχτηκαν ένας ένας στη σκηνή με κορόνα και ματσούκι – τα σύμβολα του εκλιπόντος. Οι νεκρόφιλοι της Δεξιάς σε πλήρη δράση, με τα μαχαίρια κρυμμένα πίσω από το πένθος.
Δεν είναι βασιλόφρονες της κατάψυξης και της θλίψης. Νοσταλγοί είναι ενός καθεστώτος που αφού χώρισε τους Ελληνες σε εθνικόφρονες και μιάσματα, επιφύλαξε για τους μεν τα οφίκια και το ματσούκι στο χέρι. Και για τους δε τα καζίκια και το ματσούκι στην πλάτη. Ε αυτό το καθεστώς τούς εμπνέει και τους δονεί και σήμερα. Μυξοκλαίνε πάνω από το φέρετρο του τέως, αλλά τα νυν έχουν στο μυαλό τους. Ενα καθεστώς που θα επιτρέπει στον κάθε Πάτση να μακροημερεύει, στον κάθε Κουτούπη να μας κοροϊδεύει – και στον Μητσοτάκη να βασιλεύει. Χωρίς στέμμα, αλλά με την ίδια νοοτροπία του ιδιοκτήτη της χώρας, των ταμείων της και των ψυχών μας. Πρίγκιψ εκ καταγωγής και άρπαγας εξ αγωγής, διαθέτει όχι μόνο πλεόνασμα διάθεσης αλλά και έλλειμμα φραγμών. Η εξουσία υπεράνω νόμων και υποκάτω αστυνόμων.
Ως εκ τούτου, ας το έχουμε υπόψη. Αυτό που βλέπουμε είναι ο πρόλογος. Ο σεπτός νεκρός εμπνέει και δονεί τα δεξιά ζόμπι, που έλκονται από το παλιό σκοτάδι και θέλουν να μας το φορέσουν. Κρατάτε σκόρδα…
