Έβλαψαν το προφίλ του η υπόθεση Λιγνάδη – Μενδώνη και η σχετική συζήτηση στη Βουλή.
Εάν η πρόσφατη κακοκαιρία έδωσε τη χαριστική βολή, το αφήγημα περί διαχειριστικής αποτελεσματικότητας του «επιτελικού κράτους», η υπόθεση Λιγνάδη – Μενδώνη και η απογοητευτική παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή την προηγούμενη Πέμπτη αποδομούν την προσωπική εικόνα του πρωθυπουργού.
Η επιλογή να προκαλέσει τη συζήτηση σε κορυφαίο επίπεδο στη Βουλή για να μειώσει το πολιτικό κόστος από τις καθυστερήσεις και τους ατυχείς χειρισμούς στην υπόθεση Λιγνάδη – Μενδώνη, που δικαιολογούν την καταγγελία της αντιπολίτευσης για συγκάλυψη, εξελίχτηκε σε μπούμερανγκ. Το ερώτημα «ποιος επέλεξε τον Δημήτρη Λιγνάδη, με ποια κριτήρια και ποιοι είναι οι λόγοι δημόσιου συμφέροντος που επέβαλαν τον διορισμό του;» έμεινε αναπάντητο. Το δήθεν ενδιαφέρον του για την ποιότητα του δημόσιου λόγου στο διαδίκτυο αποδείχτηκε υποκριτικό καθώς είχε δίπλα του την Ειρήνη Αγαπηδάκη, η οποία το μόνο που είχε να επιδείξει προτού τη διορίσει υπεύθυνη για τα ανήλικα προσφυγόπουλα ήταν οι υβριστικές αναρτήσεις κατά του Αλέξη Τσίπρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αντιφάσεις και μισές απαντήσεις
Συνολικότερα η στρατηγική και η διαχείριση που επέλεξε το Μέγαρο Μαξίμου μπορεί να αποτελέσουν στο μέλλον εγχειρίδιο για το τι πρέπει να αποφεύγεται σε περιπτώσεις κρίσεων. Μέσα από αντιφάσεις και μισές απαντήσεις ο Κυρ. Μητσοτάκης προσπάθησε να υπερασπιστεί τη στρατηγική στην οποία κατέληξαν οι επιτελείς του Μαξίμου την περασμένη Δευτέρα: πλήρης κάλυψη της Λίνας Μενδώνη και απάμβλυνση της αρνητικής θέσης του Δημήτρη Λιγνάδη με την επίκληση του τεκμηρίου της αθωότητας. Γι’ αυτό άλλωστε στην πρωτολογία του είπε ότι «το λάθος της υπουργού ήταν που χαρακτήρισε επικίνδυνο άνθρωπο τον Δημήτρη Λιγνάδη». Ετσι ο πρωθυπουργός στο κάδρο με τον πρώην στενό του συνεργάτη Νίκο Γεωργιάδη έβαλε και τον Δημ. Λιγνάδη.
Άλλωστε για δεκαπέντε ημέρες στα δημοσιογραφικά και πολιτικά γραφεία σερνόταν η φήμη ότι «ο Δημ. Λιγνάδης ήταν φίλος του και του είχε κάνει μαθήματα ορθοφωνίας και κινησιολογίας». Μόλις την περασμένη Δευτέρα το διέψευσε με ένα tweet ο διευθυντής του γραφείου Τύπου Δημήτρης Τσιόδρας, ενώ δύο ημέρες αργότερα βγήκε και ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και διέψευσε με εξώδικο οποιαδήποτε δική του εμπλοκή.
Έσπασαν την επίσημη κομματική γραμμή
Αν και το τεκμήριο της αθωότητας είναι ένα politically correct επιχείρημα, είναι αμφίβολο ότι περνάει στη βάση των ψηφοφόρων του κόμματος και συνολικότερα της ελληνικής κοινωνίας, η οποία έχει βγάλει τα συμπεράσματά της για τον Δημ. Λιγνάδη και τις διεστραμμένες ορέξεις του. Γι’ αυτό άλλωστε και για πρώτη φορά μια πλειάδα βουλευτών έσπασε την επίσημη γραμμή του κόμματος ζητώντας την παραίτηση της Μενδώνη. Μετριούνται σε δεκάδες οι βουλευτές που ακόμη και τώρα αφενός διαφωνούν με τη στήριξη και αφετέρου επιμένουν ότι πρέπει να την αποπέμψει. Το ερώτημα «τι γνωρίζει η κ. Μενδώνη;» δεν είναι του Αλ. Τσίπρα αλλά των βουλευτών της ΝΔ.
Η όλη διαχείριση έχει προκαλέσει νευρικότητα και γκρίνια στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα πυρά συγκεντρώνει ο Γιώργος Γεραπετρίτης που έκανε τις συνεννοήσεις με τη Λ. Μενδώνη (για την περιβόητη συνέντευξή) με το γνωστό αποτέλεσμα. Λέγεται ότι τον «ψαλιδίζει» και ο ισχυρός άνδρας του νεοκλασικού Γρηγόρης Δημητριάδης. Οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ λένε ότι στα δύσκολα το σύστημα Μαξίμου κατέρρευσε.
Η ρωγμή στην προσωπική του εικόνα από την υπόθεση Λιγνάδη – Μενδώνη έρχεται να προστεθεί στην ανέμελη βόλτα της Πάρνηθας και στις «χαρούμενες» πόζες με μοτοσικλετιστές, στην τουλάχιστον ατυχή επίσκεψη στην Ικαρία όπου προκάλεσε την (πρωτοφανή για πρωθυπουργό) αποδοκιμασία των κατοίκων και στον «χαρούμενο» εσπρέσο στο Κολωνάκι όταν η μισή Αττική είχε μείνει χωρίς ρεύμα.
Τα ακόμη πιο δύσκολα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι μπροστά. Στην οικονομία, όσο κι αν προσπαθεί να εξωραΐσει την εικόνα, η κατάσταση είναι δραματική. Τα αποκαλυπτήρια θα γίνουν μόλις ξεπεραστεί ο φόβος του κορονοϊού και η Ευρωπαϊκή Ένωση αρχίσει να ασχολείται με το χρέος που στο μεταξύ σωρεύεται στις χώρες-μέλη. Παρατηρητές των οικονομικών πραγμάτων επισείουν τον κίνδυνο ότι το Ταμείο Ανάκαμψης δεν θα χρησιμοποιηθεί για αναπτυξιακούς σκοπούς και για την επαναφορά της οικονομίας, αλλά για δημοσιονομικούς στόχους και θα συνοδευτεί από νέο μνημόνιο, όπως κι αν το βαπτίσει η εφευρετικότητα των Βρυξελλών.
Ετοιμάζει παρέμβαση ο Σαμαράς
Εάν η οικονομία είναι το ένα μεγάλο θέμα που έχει μπροστά του ο πρωθυπουργός, το άλλο είναι τα εθνικά και ο ελληνοτουρκικός διάλογος που παράγουν κραδασμούς στο εσωτερικό της δεξιάς πολυκατοικίας. Τις εξελίξεις παρακολουθεί με προσοχή λόγω της αυξημένης του ευαισθησίας ο Αντώνης Σαμαράς (φωτογραφία). Κύκλοι γύρω από τον πρώην πρωθυπουργό λένε ότι «ο Αντ. Σαμαράς δεν θα σταματήσει να παρακολουθεί και να ενδιαφέρεται. Αντίθετα, μετά τη συνέντευξή του στην “Καθημερινή”, που έβαλε φωτιά στα εσωκομματικά, θα κάνει νέα παρέμβαση και μάλιστα σύντομα». Στο όχι απίθανο ενδεχόμενο μιας κατάρρευσης από τον συνδυασμό πανδημίας, οικονομίας και ελληνοτουρκικών ο Αντ. Σαμαράς θα είναι με κάποιον τρόπο παρών.
Στο εσωκομματικό τοπίο όμως κάνουν σταδιακά αισθητή την παρουσία τους και μια σειρά πρώην υπουργοί και στελέχη της ΝΔ. Η αρχή έγινε με την πρώτη κοινή εμφάνιση των Βαγγέλη Αντώναρου, Χρήστου Ζώη και Άρη Σπηλιωτόπουλου για το νομοσχέδιο για την παιδεία. Την εβδομάδα που πέρασε, με την προσθήκη δύο ακόμη στελεχών, της Κρινιώς Κανελλοπούλου και του Σάββα Τσιτουρίδη, έκαναν νέα παρέμβαση για τα ελληνοτουρκικά ζητώντας από την κυβέρνηση να ανακόψει τον πλου του «Τσεσμέ» στο Αιγαίο. Είναι βέβαιο ότι θα επανέλθουν, ενώ είναι πολύ πιθανό η πρωτοβουλία τους να εξελιχτεί σε ίδρυση πολιτικού φορέα, καθώς θεωρούν ότι η ΝΔ έχει απομακρυνθεί συνολικά από την κεντροδεξιά της ταυτότητα.
