Με μια καυστική ανακοίνωση, το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας στηλιτεύει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οργανωνόταν το debate των πολιτικών αρχηγών, κάνοντας λόγο για στήσιμο άθλιου σκηνικού, με τη συμμετοχή δημοσιογράφων που κάθε άλλο παρά… ανεξάρτητοι μπορούν να χαρακτηριστούν.
Αναφέρει, συγκεκριμένα, το Κόμμα Πειρατών:
«Ναι, το γνωρίζουμε ότι τελικά οδεύει προς ματαίωση, αλλά παίρνουμε εδώ την ευκαιρία να τονίσουμε, ως Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, ότι δεν εκπλησσόμαστε καθόλου για το όλο στήσιμο αυτού του άθλιου σκηνικού, ούτε για το ότι αυτό θεωρείται “κανονικό”.
Αφού η κρατούσα ορολογία μιλά για “κανονικότητα”, θα μιλήσουμε κι εμείς για “κανονικότητα”. Σε μια “κανονική” χώρα, κανείς δε θα τολμούσε ούτε καν να διανοηθεί να σχεδιάσει “debate” μεταξύ πολιτικών αρχηγών, στο οποίο οι δημοσιογράφοι ανήκουν (ως υποψήφιοι ή/και σύζυγοι στελεχών) στο ένα από τα κόμματα που συμμετέχουν σ’ αυτό. Πρώτον, γιατί θα το θεωρούσαν ντροπή τους και θα αυτοεξαιρούνταν λόγω σύγκρουσης συμφέροντος (Conflict of Interest – εκτός κι αν δεν ανήκει στη διδακτέα ύλη των Columbia, Yale και Harvard), δεύτερον γιατί, αν ξεκίναγε ο προγραμματισμός του, οι αρμόδιες αρχές θα έριχναν αμέσως πάρα πολύ αυστηρές καμπάνες. Και τρίτον, γιατί κανένα κόμμα δε θα ανεχόταν να γίνει μια τέτοια παρωδία, πόσο μάλλον να συμμετάσχει σ’ αυτή!
Εδώ όμως δεν είδαμε τίποτε απ’ όλα αυτά. Καμία δημοσιογράφος και κανένας δημοσιογράφος δε ζήτησε ν’ αυτοεξαιρεθεί λόγω σύγκρουσης συμφέροντος. Η πλειονότητα των ΜΜΕ δεν είδε κανένα πρόβλημα και καμία δεοντολογική εκτροπή. Η ΕΣΗΕΑ, που τιμώρησε δημοσιογράφο γιατί τόλμησε να πει ότι ο λόγος του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης μοιάζει ακροδεξιός, δεν ασχολήθηκε καν. Ομοίως και το ΕΣΡ – καλά, αυτό μάλλον ακόμα ασχολείται με το αν ένα σφουγγάρι συνωμοτεί για να κάνει ομοφυλόφιλα τα παιδιά μας… Αλήθεια, το ΚΙΝΑΛ (πρώην ΠΑΣΟΚ) δεν έχει πρόβλημα με το ότι η δημοσιογραφική σύνθεση ευνοεί ένα και μόνο κόμμα; Το ΚΚΕ δεν είδε τίποτα στραβό;
Το debate των πολιτικών αρχηγών, σε μια “κανονική” χώρα, είναι μια κορυφαία εκδήλωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, καθώς συνδέεται άμεσα με το εκλογικό καθήκον των πολιτών και δίνει στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων την ευκαιρία ν’ αντιπαρατεθούν απευθείας ο ένας με τον άλλο, αλλά και στους πολίτες τη δυνατότητα να κρίνουν πριν πάνε να ψηφίσουν. Στην Ελλάδα όμως των ολιγαρχών και της Τρόικας Εσωτερικού κι Εξωτερικού, ευτελίζεται, προσβάλλοντας τη δημοσιογραφία, το δημοκρατικό πολίτευμα και τους ίδιους τους πολίτες.
Δεν εκπλησσόμαστε. Όλα αυτά είναι εκφάνσεις της ιδιοκτησιακής αντίληψης που έχουν για τους πολίτες οι “νόμιμοι ιδιοκτήτες” της χώρας. Δυστυχώς, όσο οι πολίτες επιλέγουν να επιβραβεύουν τέτοιες συμπεριφορές, θα αποδεικνύουν ότι τέτοιες καταστάσεις είναι που αξίζουν σ’ αυτή τη χώρα, στους ίδιους και στα παιδιά τους.
Κόμμα Πειρατών Ελλάδας»