Με την παράδοση του κόμματος σε ένα εξ ορισμού «παιδί του κομματικού σωλήνα», με μακρά διαδρομή στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την ΟΝΝΕΔ -ιδίως την περίοδο της προεδρίας Μητσοτάκη- και απόγονο ιστορικού στελέχους της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κήρυξε την «ανανέωση» στο κόμμα «πέρα και πάνω από τις ετικέτες της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς», στοχεύοντας στο «άνοιγμά του στην κοινωνία» που δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά την πλήρη άλωσή του από το προσωπικό του σύστημα ανθρώπων και μηχανισμών.
«Και αν το σκεφτείτε, λίγος χρόνος μένει ακόμα μέχρι τις εκλογές: μόλις 18 μήνες. Και όσο διαστέλλεται η ατζέντα των στόχων μας τόσο θα συστέλλεται ο πολιτικός χρόνος. Σε αυτούς τους μήνες, λοιπόν, που μένουν, από τώρα μέχρι τη λήξη της τετραετίας, οι δράσεις μας πρέπει να ενταθούν. Με την Νέα Δημοκρατία παρούσα σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, ακόμα και σε κάθε παρέα. Διαχέοντας από την μια πλευρά το κυβερνητικό μας έργο και μεταφέροντας από την άλλη τον παλμό των πολιτών στην κυβέρνηση. Με τις σκέψεις αυτές, αγαπητά μέλη της Πολιτικής Επιτροπής, σας καλώ σήμερα να δώσουμε μία ακόμα πνοή ανανέωσης στον κομματικό μας κορμό. Εκλέγοντας στην θέση του Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής έναν νέο, δυναμικό άνθρωπο, τον Παύλο Μαρινάκη».
Τα παραπάνω είναι τα λόγια στα οποία κατέληξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την πολύωρη τοποθέτησή του, κατά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, λίγο πριν η πρότασή του για Γραμματέας, ο μέχρι πρότινος πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος, Παύλος Μαρινάκης, εκλεγεί «ομόφωνα και διά βοής», ελλείψει φυσικά άλλου υποψηφίου. Μία εκλογή που έγινε από τα μέλη της προηγούμενης Πολιτικής Επιτροπής, εξαιτίας της αιφνιδιαστικής απόφασης για την αναβολή του 14 Συνεδρίου «ελέω πανδημίας».
Διατρέχοντας τη διαδρομή του εκλεκτού του Κ. Μητσοτάκη, διαπιστώνει κανείς πως πρόκειται για ένα κάθε άλλο παρά τυχαίο στέλεχος, με ακόμα πιο στοχευμένη ατζέντα. Πριν εκλεγεί πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ κατά το 12ο Συνέδριο της οργάνωσης τον Οκτώβριο του 2019, με το σταλινικό ποσοστό του 87%, τρία χρόνια πριν είχε εκλεγεί στην πρώτη θέση της Κεντρικής Επιτροπής, παίρνοντας τη θέση του Αντιπροέδρου της ΟΝΝΕΔ. Η τότε εκλογή του έγινε στο περίφημο «Συνέδριο Επανίδρυσης», όταν σε μία από τις πρώτες κινήσεις του Κ. Μητσοτάκη ως νεοεκλεγέντα προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, αποφάσιζε να διαλύσει και να ξαναστήσει από την αρχή την οργάνωση της νεολαίας.
Η πορεία του Π. Μαρινάκη στους κομματικούς μηχανισμούς δεν ξεκίνησε το 2016. Το 2014, επί προεδρίας Αντώνη Σαμαρά, είχε αναλάβει τη θέση του «Υπεύθυνου Ειδικών Οργανώσεων – Διευθυντή Πολιτικού Συμβουλίου» στην ΟΝΝΕΔ του Σάκη Ιωαννίδη. Την ίδια ΟΝΝΕΔ την οποία διέλυσε μετέπειτα ο Κ. Μητσοτάκης προς τέρψην και του αντιπροέδρου του, Αδ. Γεωργιάδη. Έναν χρόνο πιο πίσω, ο σημερινός Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας θα εκλεγόταν στην Κεντρική Επιτροπή της ΟΝΝΕΔ, ενώ μέχρι τουλάχιστον το 2010, κατά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης «δραστηριοποιείται έντονα» ως Υπεύθυνος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Κομοτηνής. Μια γαλάζια ιστορία που πάει ακόμα πιο πίσω, αφού ο ίδιος είναι εγγονός ενός ιστορικού στελέχους της Νέας Δημοκρατίας στην Αχαΐα, του οποίου φέρει και το ίδιο όνομα.
Αυτό ακριβώς το προφίλ του «Δαπίτη» είναι που ο Κ. Μητσοτάκης, και ειδικά το περιβάλλον του, έχουν βάλει στο μάτι και επιθυμούν να εκμεταλλευτούν με διττό τρόπο. Αφενός, να δώσουν το μήνυμα της ανανέωσης και της «στροφής στη νεολαία». Ο ίδιος ο Π. Μαρινάκης, παρότι απέχει από τα φοιτητικά του χρόνια περισσότερο από μία δεκαετία, ακόμα χρησιμοποιεί στους λόγους του τους «αγώνες για ανοιχτά πανεπιστήμια». Ο πόλεμος κατά του ασύλου και η αναστροφή του brain drain είναι οι σίγουρες συνταγές που τον έφεραν στο τιμόνι της ΟΝΝΕΔ. Σε αυτές παρέμεινε και κατά την πρώτη του τοποθέτηση ως νέος Γραμματέας το απόγευμα της Παρασκευής, σε συνδυασμό με το αφήγημα της καταστροφής που αποσοβήθηκε στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ «με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας».
Αφετέρου, με την κάλυψη αυτού ακριβώς του μηνύματος στοχεύουν να κάμψουν τις αντιστάσεις εντός κόμματος για την άλωσή του από το «σύστημα Μητσοτάκη». Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως ανάμεσα στις πρώτες υπογραφές της υποψηφιότητάς του που διαφημίστηκαν στον κυβερνητικό Τύπο, συναντά κανείς σε περίοπτη θέση ονόματα όπως του Γιώργου Γεραπετρίτη, του Μάκη Βορίδη, του Άδωνι Γεωργιάδη, της Νίκης Κεραμέως, του Τάκη Θεοδωρικάκου, του Θάνου Πλεύρη και άλλων. Κάποιων εκ των «μουσαφηρηδων», με λίγα λόγια, που βρέθηκαν στο κόμμα τα τελευταία χρόνια, και μάλιστα, από εκείνους που τα παραδοσιακά στελέχη δεν θέλουν σήμερα ούτε να ακούνε, ούτε να βλέπουν. Παράλληλα, πλήθος δημοσιευμάτων τις προηγούμενες εβδομάδες επαναλαμβάνουν μονότονα την «πίστη» και την «άψογη συνεργασία» του Π. Μαρινάκη με τον ανηψιό του Κ. Μητσοτάκη, Γρηγόρη Δημητριάδη, και του έτερου εκλεκτού του πρωθυπουργού, του γενικού διευθυντή του κόμματος, Γιάννη Μπρατάκου, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Αποκαλυπτική για αυτά τα σχέδια του ήταν και η αποστροφή του πως «η Νέα Δημοκρατία είναι προοδευτική», μη διστάζοντας να συνδέσει ένα γνωστό απόσπασμα της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος («η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με τον λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την εθνική ανεξαρτησία με την λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό και την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη») με ένα δικό του «ιδρυτικό αφήγημα».
«Αυτό το πολιτικό κείμενο -απόσπασμα της ιδρυτικής μας διακήρυξης- θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα. Εμένα πάντως με συνοδεύει καθημερινά στο τιμόνι του κόμματος. Γιατί μας βοηθά να ενισχύονται οι δομές του και να ανανεώνεται το δυναμικό του. Για παράδειγμα, το μητρώο στελεχών. Ταυτόχρονα, όμως, να εμπλουτίζεται και το οπλοστάσιο των ιδεών μας, ανοίγοντας τα παράθυρα των γραφείων μας σε κάθε θετικό από τα ρεύματα των καιρών, αλλά ανοίγοντας και τις πόρτες μας σε όποιον πολίτη θέλει να συναντηθεί μαζί μας» περιέγραψε ξεκάθαρα τα σχέδιά του «πάνω από τις ετικέτες της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς», καταχειροκροτούμενος από αρκετούς τους οποίους αφορά αυτό το άνοιγμα.
«Προσέξτε! Δεν επαναλαμβάνω λόγια του χθες. Περιγράφω την ουσία, επαναλαμβάνω την ουσία της πολιτικής μας δράσης που διαρκεί και δικαιώνεται ακριβώς επειδή συνεχώς ανανεώνεται» σημείωσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του. Τον πρόσεξαν αρκετοί ακροατές και ακροάτριες, αυτό είναι σίγουρο. Το πώς θα υποδεχτούν αυτό το «νέο» και αυτή την «ανανέωση», μένει να το δούμε.
Διαβάστε επίσης: Πεδίο πόλωσης και αυτοθαυμασμού η εκλογή Μαρινάκη για τον Μητσοτάκη
