Με τις απαιτήσεις του Βολοντίμιρ Ζελένσκι προς την Ευρώπη ότι «οφείλει να καλύψει το κενό» που αφήνουν οι ΗΠΑ στην χρηματοδότηση του πολέμου να διατυπώνονται πλέον ξεκάθαρα, οι ανακοινώσεις της Κομισιόν για το πρόγραμμα… επανεξοπλισμού (Rearm Europe) της ΕΕ ύψους 800 δισεκατομμυρίων ευρώ, καταδεικνύουν ότι η Ευρώπη όταν… θέλει μπορεί να ξεπεράσει τις δυσκίνητες διαδικασίες που συνήθως «ενεργοποιούν» οι μεγάλες χώρες του μπλοκ για να διατηρήσουν την απόσταση τους από τις πιο «αδύναμες» οικονομίες.
Φυσικά το χρηματοδοτικό πρόγραμμα που ανακοινώθηκε με στόχο τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης, είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο ώστε οι κερδισμένοι από αυτό να είναι οι μεγάλες ευρωπαϊκές βιομηχανίες όπλων. Επιπλέον το «χρέος» που εξαιρείται από το έλλειμμα (ρήτρα διαφυγής) σημαίνει ότι δεν θα βαραίνει τα κράτη, όμως κάποιον θα βαραίνει. Μαντέψτε ποιον.
Η πολιτική αυτή, εκ των πραγμάτων φέρνει στο νου τις αντίστοιχες αποφάσεις που προτάθηκαν από την Κομισιόν κατά την διάρκεια της πανδημίας, όπου όμως σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε η ίδια σύμπνοια μεταξύ των κυβερνήσεων των ευρωπαϊκών χωρών για την πορεία των αποφάσεων (βλέπε Γερμανία). Επί των ημερών της πανδημίας η ενεργοποίηση της ρήτρας διαφυγής, η κοινή χρηματοδότηση για την αγορά εμβολίων και όλα τα μέτρα που ελήφθησαν είχαν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από τις κυβερνήσεις (για άλλους λόγους δικαίως, αφού οι εν κρυπτώ συμβάσεις και τα SMS της φον ντερ Λάιεν ήταν άκρως προβληματικές κινήσεις), ενώ τώρα για τα όπλα δεν φαίνεται να έχουν τις ίδιες ευαισθησίες.
Επί παραδείγματι στην Γερμανία, όπου ακόμα δεν έχει καν κυβέρνηση κι οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης συνεχίζονται, ο νικητής των εκλογών Φρίντριχ Μερτς συζητά με τον απερχόμενο Όλαφ Σολτς την δημιουργία ενός έκτακτου Ταμείου για την Άμυνα ύψους… 200 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν αυτό υλοποιηθεί, οι αναλυτές εκτιμούν ότι θα πρόκειται για μια πλήρη «αλλαγή Παραδείγματος», καθώς το ποσό αυτό είναι μεγαλύτερο, όπως σημειώνουν, από τα χρήματα που έχουν επενδυθεί στην πρώην Ανατολική Γερμανία, από την εποχή της επανένωσης μέχρι σήμερα.
Είναι ξεκάθαρο πως σε αυτή την κούρσα… επανεξοπλισμού, της Ευρώπης, τα χρήματα που θα κατευθυνθούν στις τσέπες των ιδιοκτητών των μεγάλων ομίλων και εταιρειών της πολεμικής βιομηχανίας (μεταξύ των οποίων η Rheinmetall, η Thyssenkrupp, η βρετανική BAE Systems και η ιταλική Leonardo), θα βγουν από τις τσέπες άλλων, ενώ θα ανακατευθυνθούν εκεί από πολιτικές που εκ των πραγμάτων υπόκεινται στους δημοσιονομικούς κανόνες της Ένωσης.
Το αποτέλεσμα που γεννάται από αυτές τις αποφάσεις είναι πως τώρα όλη η ΕΕ θα χρεωθεί για να μπορούν να κερδίσουν οι πολεμικές βιομηχανίες και ενώ, με βάση τις εξελίξεις στο ουκρανικό και την στάση των ΗΠΑ και την σύγκλιση τους με την Ρωσία, δεν υπάρχει κάποιος προφανής λόγος για αυτό, πέρα από το… γόητρο.
Διαβάστε επίσης
Τέμπη: Οι ενδείξεις της συγκάλυψης του εγκλήματος – Τα σημεία που εκτροχίασαν την έρευνα