Ο Μικαέλ Φεσέλ γεννήθηκε στην Thionville το 1974. Απόφοιτος της École normale supérieure, agrégé και διδάκτωρ φιλοσοφίας, είναι καθηγητής φιλοσοφίας στην École polytechnique και σύμβουλος έκδοσης του περιοδικού Esprit. Στο βιβλίο του «Κόκκινα φανάρια – Η ηδονή και η Αριστερά» (εκδόσεις Πόλις, μτφρ. Γιώργος Καράμπελας) προτείνει να επανασυνδεθούμε με τις παραδόσεις εκείνες που συναρθρώνουν ηδονή και χειραφέτηση. Δείχνει ότι οι ελπιδοφόρες πολιτικές εμπειρίες είναι αυτές από τις οποίες απουσιάζουν ο τρόμος και η ντροπή.
Μπορούμε άραγε, σε έναν άδικο κόσμο, να απολαμβάνουμε χωρίς να γινόμαστε συνεργοί στην αδικία; Μήπως οι κάθε λογής ηδονές μας –ερωτικές, γευστικές, εορταστικές–, διαμορφωμένες σε μεγάλο βαθμό από τον σύγχρονο καπιταλισμό, έρχονται σε αντίθεση με τις νέες πολιτικές διεκδικήσεις –άρνηση της πατριαρχικής βίας, προστασία του έμβιου κόσμου, υγειονομική ασφάλεια– που προβάλλουν στον ορίζοντα;
Αντί να ενδίδει στον ασκητισμό, το παρόν βιβλίο μάς καλεί να ανακαλύψουμε εκ νέου την πολιτικά ανατρεπτική διάσταση της ηδονής. Η Αριστερά δεν έχει κανέναν λόγο να εγκαταλείψει τη χαρά της ζωής στην αντιδραστική σκέψη», που έρχεται να αντιταχθεί στην «ηθικολογία των προοδευτικών». Η ηδονή είναι ένα συναίσθημα που μας επιτρέπει να αποφύγουμε την καταστροφή, υπό τον όρο ότι τη μοιραζόμαστε.
Στη Libération γράφτηκε για το βιβλίο: «Απέναντι σε μια εγωιστική και ακομπλεξάριστη Δεξιά, η Αριστερά έχει κάτι ακόμα να πει για τη συλλογική και χαρούμενη χειραφέτηση. Ήρθε η ώρα να φανταστούμε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει με σοβαρότητα την κλιματική αλλαγή, νοηματοδοτεί εκ νέου τη ζωή μας, επανεφευρίσκει τις ερωτικές σχέσεις, επαναμαγεύει το συλλογικό. Γιατί, ναι, η υπερκατανάλωση, ο ατομικισμός, η προσωπική επιτυχία, όλες αυτές οι ηδονές που λατρεύει η Δεξιά, μας οδηγούν σε ασφυξία, μας απομακρύνουν από τους άλλους».
