H Ελλάδα, σύµφωνα µε τη Eurostat, µε 12,2% καταλαµβάνει τη δεύτερη θέση σε ποσοστό ανέργων, οριακά πίσω από την πρώτη Ισπανία η οποία κατέγραψε 12,4%.
Στην ανεργία των νέων κάτω από 30 η κατάσταση είναι ακόµη πιο θλιβερή, σχεδόν τροµακτική, αφού στη χώρα µας, όπως και στην Ισπανία, το ποσοστό ανεργίας φτάνει στο 28,6%.
Θυµάµαι µια µελέτη του µη κυβερνητικού οργανισµού The Prince’s Trust, που ειδικεύεται στα θέµατα απασχόλησης των νέων, σύµφωνα µε την οποία ένας στους δύο νέους υποφέρει από κατάθλιψη, κρίσεις πανικού και διαταραχές ύπνου εξαιτίας της ανεργίας.
Επίσης, ένας στους έξι νέους θεωρεί την ανεργία εξίσου στρεσογόνο ερέθισµα µε τη διάλυση της οικογένειάς του, ενώ ο ένας στους οκτώ βλέπει το βράδυ εφιάλτες!
Οι δε µακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή για περισσότερο από ένα χρόνο (όπως η πλειονότητα των νέων), έχουν διπλάσιες πιθανότητες σε σχέση µε τους µεγαλύτερης ηλικίας ανέργους να προκαλέσουν σκόπιµη βλάβη στον εαυτό τους λόγω της επιδείνωσης της ψυχολογικής τους κατάστασης!
Και οι αρνητικές ειδήσεις φυσικά δεν σταµατούν εδώ. Οι ελαστικές µορφές εργασίας, τα τετράωρα για παράδειγµα, τείνουν να γίνουν πλειονότητα στην αγορά, µε αποτέλεσµα µονιµότητα να µην υπάρχει και ένα νέο παιδί να αλλάζει δουλειά ανά τακτά χρονικά διαστήµατα µε ό,τι µπορεί να σηµαίνει αυτό. Ενώ η έλλειψη ελέγχων σε συνδυασµό µε τη γενικευµένη ατιµωρησία κάνει τα πράγµατα χειρότερα για τους νεοεισερχόµενους στην εργασία.
Να θυµίσω επίσης ότι ο νόµιµος κατώτατος µισθός και το νόµιµο κατώτατο ηµεροµίσθιο στη χώρα, σύµφωνα µε την υπ’ αριθµ. 38866/21.4.2022 Υ.Α. (Β΄ 2030), για τους υπαλλήλους ορίζεται στα επτακόσια δεκατρία ευρώ (€713), µεικτά παρακαλώ.
Το µηνιαίο βοήθηµα ανεργίας στη χώρα είναι στα 407,25 ευρώ, το δε ειδικό επίδοµα µακροχρόνιας ανεργίας ανέρχεται στα 200 ευρώ!
Εντός του παραπάνω (εργασιακού) τοπίου κάποιο κυβερνητικό στέλεχος σκέφτηκε να βάλει τους υπαλλήλους του ΟΑΕ∆ να παίξουν «κλέφτες κι αστυνόµοι» µε τους ανέργους. Να τους προτείνουν δηλαδή µια δουλειά κι αν εκείνοι δεν την αποδεχτούν, να χάνουν το επίδοµα!
Αυτό τη στιγµή που οι µισθοί έχουν φτάσει στο ύψος του µηνιαίου επιδόµατος ανεργίας! Να λες δηλαδή σε ένα νέο παιδί για παράδειγµα «πήγαινε να δουλέψεις, ενδεχοµένως και µε λιγότερα από όσα παίρνεις ως επίδοµα ανεργίας, πλήρωσε τα µεταφορικά από και προς τη δουλειά κι έναν καφέ ή ένα δεκατιανό την ηµέρα» κι αν αρνηθεί, να το τιµωρείς κι από πάνω. Ασύλληπτο και γίνεται και τραγικό όταν συνοδεύεται µε το γνωστό αφήγηµα περί τεµπέληδων που πληρώνονται από το κράτος, το οποίο χρησιµοποιούν κοµµατικά στελέχη που τρύπωσαν στο δηµόσιο και δίνουν αύξηση στον εαυτό τους 1.000 ευρώ τον µήνα, όπως ο διοικητής του ΟΑΕ∆.
