Τη «μεγάλη ανησυχία και την κινητοποίηση των κατοίκων έχουν προκαλέσει τα σχέδια εξορυκτικής εκμετάλλευσης αντιμονίου στην περιοχή ανάμεσα στα χωριά Κέραμος – Εγρηγόρος στη βόρεια Χίο», τονίζει η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, σε ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του κόμματος Κώστας Παπαδάκης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
«Πρόκειται για μια περιοχή Natura με σοβαρές επιπτώσεις να προμηνύονται για το περιβάλλον, τα υπόγεια ύδατα και τη δημόσια υγεία όπως και για την καταστροφή της ευρύτερης περιοχής με παρθένα φύση και ομορφιά με τη δημιουργία μιας μεγάλης βιομηχανικής ζώνης» αναφέρει η ΕΟ του ΚΚΕ και προσθέτει: «Τόσο η ελληνική κυβέρνηση, όσο και η ΕΕ, με σχετικές αδρές επιδοτήσεις στο πλαίσιο της νομοθετικής Πράξης της ΕΕ για τα Στρατηγικής Σημασίας Μέταλλα και τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες, θέτουν σε προτεραιότητα τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων στις επενδύσεις που πρόκειται να γίνουν για την εκμετάλλευση μιας κρίσιμης πρώτης ύλης, χωρίς να υπολογίζουν τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τη λαϊκή ανησυχία, με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία των ομίλων.
Είναι δε γεγονός, ότι ακόμα και σήμερα, που η εξόρυξη του αντιμονίου για δεκαετίες έχει σταματήσει, σε πληθώρα μελετών σημειώνεται η παρουσία αντιμονίου στον υδροφόρο ορίζοντα, που περαιτέρω υποβαθμίζει την ποιότητα του νερού του νησιού και το καθιστά ακατάλληλο για κατανάλωση.
Η ανάπτυξη για την οποία κάνουν λόγο και τα δήθεν ανταποδοτικά μέτρα που τάζουν δήθεν ως αντιστάθμισμα στους κατοίκους, αποδείχθηκαν οργανωμένη επιχείρηση εξαπάτησης, τόσο στο παράδειγμα της ΛΑΡΚΟ, αλλά και στα μεταλλεία της Χαλκιδικής. Πρόκειται για άλλη μία χαρακτηριστική περίπτωση που αναδεικνύει ότι τα κονδύλια της ΕΕ, αντί να κατευθύνονται για την επίλυση σοβαρών λαϊκών προβλημάτων και εκσυγχρονισμό υποδομών των νησιών, όπως η αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία, οι παλαιωμένες υποδομές ύδρευσης, το ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση νερό, οι σοβαρές ελλείψεις σε υγειονομικό και άλλο προσωπικό, κατευθύνονται στις τσέπες των μεγάλων ομίλων και στην ενίσχυση της κερδοφορίας τους».
Βάσει αυτών, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπέβαλε τα παρακάτω ερωτήματα:
«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο γεγονός ότι:
– η σχεδιαζόμενη εξόρυξη αντιμονίου στη Χίο ως υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ για τις «κρίσιμες πρώτες ύλες» πρόκειται να πραγματοποιηθεί σε παρθένα περιοχή άγριας φύσης και μάλιστα με την ένδειξη Natura με κριτήριο την κερδοφορία των ομίλων που θα εκμεταλλεύονται το αντιμόνιο και σε βάρος της ακεραιότητας του τοπίου και των λαϊκών αναγκών;
– οι περιβαλλοντικές μελέτες, όποτε κι αν αυτές πραγματοποιηθούν, θα εκπονηθούν από τους ίδιους τους ομίλους, στη βάση της ευρωενωσιακής κατεύθυνσης της «δέουσας επιμέλειας» και με κριτήριο τη διασφάλιση των συμφερόντων τους κι όχι το συμφέρον του λαού της περιοχής και συνολικά του νησιού;».
