Ενα νέο στίγμα στον πολιτικό χάρτη επιχειρεί να αφήσει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, όχι μόνο με την εκλογή νέου προέδρου αλλά και με τον ρόλο του στα τεκταινόμενα της χώρας. Θα φανεί σύντομα στις επιλογές του ως κομματικού σχηματισμού αστικής διαχείρισης και κυβερνητικής προσμονής.
Οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας που συσπειρώνονται στο Κίνημα Αλλαγής αναζητούν για μια ακόμη φορά να ανασυγκροτηθούν. Κυρίως όμως κυνηγούν την κυβερνησιμότητα, καθώς η εξουσία θρέφει τον χώρο και η απόσταση από τον κυβερνητικό θώκο τον συρρικνώνει.
Στόχος τα διψήφια ποσοστά
Οι επιτελείς της Χαριλάου Τρικούπη αναλύουν τα δεδομένα θέλοντας να σπάσουν το δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να κάψει την απλή αναλογική στην επόμενη κάλπη, επιζητεί και στηρίγματα για εναλλακτικά σενάρια, αν και πάντα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει στόχευση να δώσει αυτοδυναμία στο l’etat c’est moi. O ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εδραιώσει την κυριαρχία του στον χώρο της κεντροαριστεράς παρά τις δυσκολίες στη διεύρυνση και χωρίς να καρπώνεται την κυβερνητική δυσαρέσκεια.
Σε αυτό το πλαίσιο πολλοί θεωρούν ότι γεννιέται ένα… Ποτάμι σαν δύναμη συμπληρωματική σε δεξιά, αριστεροδεξιά, κεντροαριστερή ή συγκυβέρνηση οικουμενικού τύπου. Ομως σε αυτήν τη φάση αναδείχτηκε από τους διεκδικητές της προεδρίας του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ η επιδίωξη για συμπαγές διψήφιο εκλογικό ποσοστό στις επερχόμενες εκλογές. Μάλιστα η επίδοση στις επόμενες εκλογές θεωρείται στη Χαριλάου Τρικούπη ζωτικής σημασίας ώστε να εμφανιστεί το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ ως νέος πόλος με αξιώσεις να θέσει όρους (προγραμματικούς και όχι μόνο) στην όποια συγκυβέρνηση, εάν και εφόσον προκύψει.
Ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης έχτισε το προεκλογικό προφίλ του για την ανάδειξη νέου προέδρου στο αίτημα για ανανέωση και στην ασάφεια μιας ρητορικής που χωρά τις προσδοκίες μελών και φίλων της Χαριλάου Τρικούπη και πέριξ αυτής, από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία μέχρι το φιλελεύθερο κέντρο (και με το σημιτικό ΠΑΣΟΚ να έχει μια θέση στις ευρωπαϊκές αποσκευές του). Ομως, χωρίς να το φωνάζει πολύ, ο Ν. Ανδρουλάκης είναι ανοιχτός σε συνεργασίες για τη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι κάτι που ανέβηκε στον αφρό των τελευταίων ημερών, έχοντας ο ίδιος ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του από το 36,8% του α΄ γύρου. Το είχε πει και νωρίτερα (Newsbomb, 18.11.2021) από την ανάποδη: «Εάν πάρουμε μονοψήφιο ποσοστό στις εθνικές εκλογές, δεν συζητώ καμία συνεργασία»…
Το ΚΙΝΑΛ βάζει πλώρη για να δώσει υπόσταση στα διψήφια ποσοστά που υπάρχουν προσώρας στο συλλογικό φαντασιακό του πασοκικού κόσμου εντός και εκτός Χαριλάου Τρικούπη. Ομως για να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση (το ιδεολογικό πολιτικό πρόσημο έμεινε να χάσκει αδιευκρίνιστο) χρειάζόταν κάποια εσωτερική συγκολλητική σταθερότητα και μαζικότητα μελών/φίλων. Η συσπείρωση δυνάμεων επιχειρήθηκε να θεμελιωθεί μέσω της μαζικής προσέλευσης στην εκλογή προέδρου. Η δομική κομματική σταθεροποίηση αποτελεί τον καμβά πάνω στον οποίο θα χτιστεί το νέο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ ως μέρος του αστικού συστήματος που έχει ανάγκη στηρίγματα διαφορετικών αποχρώσεων.
Εύθραυστη ενότητα
Ομως η ενότητα την επόμενη μέρα είναι εύθραυστη. Μια ανάσα πριν από τον β΄ γύρο των εκλογών της 12ης Δεκεμβρίου άναψαν φωτιές στη Χαριλάου Τρικούπη οι καταγγελίες του Γιώργου Παπανδρέου (27,97%, δεύτερος στον α΄ γύρο), που συνδέονται με τη διαφάνεια της εκλογικής διαδικασίας. Διαπιστώθηκε, σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, σε δειγματοληπτικό έλεγχο ότι υπήρχαν 2.700 ψηφοδέλτια στις κάλπες που πλεονάζουν με βάση τη διασταύρωση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Η Επιτροπή Δεοντολογίας, Εφαρμογής Καταστατικού και Πιστοποίησης (ΕΔΕΚΑΠ) διερευνά την υπόθεση.
Ο Γ. Παπανδρέου, που τάραξε τον πρώτο εκλογικό γύρο με τα περί προοδευτικής διακυβέρνησης, αναπροσάρμοσε την προεκλογική του τακτική (πιο επιθετική και πιο στοχευμένη στην αποδόμηση του πολιτικού προφίλ του Ν. Ανδρουλάκη). Μάλιστα περίσσευσαν οι αιχμές από το επιτελείο του πρώην πρωθυπουργού μεταξύ άλλων για το ζήτημα της δυαρχίας (άλλος πρόεδρος στην κοινοβουλευτική ομάδα και άλλος επικεφαλής πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ). Υπήρξε ακόμη και η αιτίαση ότι εκτός άλλων ο Ν. Ανδρουλάκης αποφεύγει να παραιτηθεί από τη θέση του ευρωβουλευτή για να μη βγει ένας ακόμη Παπανδρέου! Ο οικονομολόγος και συγγραφέας Νίκος Παπανδρέου, αδερφός του Γ. Παπανδρέου, είναι πρώτος επιλαχών στην Ευρωβουλή…
Νέα θεμέλια από τα συντρίμμια των μνημονίων
Οι επιπτώσεις από τα θραύσματα της εκλογικής κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ το 2012 αλλά και από τη γενικότερη ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος χτυπούν ακόμη τους μνημονιακούς επιτελείς και της Χαριλάου Τρικούπη. Η εκρηκτική κατάσταση της λαϊκής αντίδρασης στη λιτότητα και στις μνημονιακές δεσμεύσεις που είχε δημιουργηθεί δρα ακόμη. Σαρώνει αργά αργά και ηγετικά στελέχη των μεταμορφώσεων του σχηματισμού τον οποίο η Φώφη Γεννηματά παρέλαβε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο ως ΠΑΣΟΚ του 4% και το έφτασε να είναι ΚΙΝΑΛ του 8% το 2019 – ας αφήσουμε στην άκρη τα δημοσκοπικά ευρήματα των ημερών που κάποιοι θέλουν να τα μετατρέψουν σε υπολογίσιμο παράγοντα πολιτικής πρακτικής.
Στα συντρίμμια των μνημονίων που υποθήκευσαν τη ζωή της ελληνικής κοινωνίας είναι θαμμένο το ΠΑΣΟΚ, που επί Γ. Παπανδρέου είχε φτάσει στο 43,9%. Η Χαριλάου Τρικούπη όμως δεν είναι τύμβος που αναζητά την πολιτική σκαπάνη που θα ανασκάψει τη λάμψη του παρελθόντος. Ο πράσινος ήλιος και τα σύμβολα είναι στην προμετωπίδα του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ της επόμενης μέρας, αλλά λείπει το σοσιαλδημοκρατικής κοπής περιεχόμενο με απαντήσεις για κοινωνικά προβλήματα που απασχολούν την καθημερινότητα αλλά και για μεγάλα ζητήματα οικονομικής και εθνικής πολιτικής. Ες αύριον τα σπουδαία, αρχηγού θέλοντος και συνεδρίου επιτρέποντος… Κάτι δείχνει για την εμπεδωμένη αρχηγοκεντρική αντίληψη η παραδοξότητα –σε αντίθεση με τα ειωθότα των κομματικών διαδικασιών– πρώτα να εκλέγεται πρόεδρος και μετά να γίνονται συνεδριακές διαδικασίες για θέσεις και πρόγραμμα, κατά τον Μάρτη του 2022 αν δεν γίνουν πρόωρες εκλογές.
