Κίνα: Από τον Μάο… στην Πάρις Χίλτον

Κίνα: Από τον Μάο… στην Πάρις Χίλτον

Τα παιδιά της χλιδής, οι fuerdai, με τη χυδαία επίδειξη πλούτου αποτελούν πονοκέφαλο για την κινεζική πολιτική ελίτ

Κυκλοφορούν με πανάκριβα γιοτ, ιδιωτικά τζετ, πολυτελή αυτοκίνητα. Φοράνε κοσμήματα αμύθητης αξίας και ρούχα διάσημων οίκων. Ποστάρουν στο Instagram φωτογραφίες στις οποίες καίνε χαρτονομίσματα, κάνουν μπάνιο μέσα σε σαμπάνια και φοράνε χρυσά Apple Watch στους σκύλους τους.

Αυτοί είναι οι fuerdai, οι πλούσιοι δεύτερης γενιάς στην Κίνα. Γόνοι πλούσιων οικογενειών, οι fuerdai απολαμβάνουν έναν άνετο και πολλές φορές προκλητικό τρόπο ζωής. Είναι ό,τι ήταν η Πάρις Χίλτον για τις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από μια εικοσαετία.

Όταν ανέλαβε την εξουσία ο Μάο Τσε Τουνγκ το 1949, τον όποιο πλούτο στην αχανή χώρα απολάμβαναν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ενώ το 1976, μετά τον θάνατό του, εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν στην απόλυτη ανέχεια. Το άνοιγμα της Κίνας στην ελεύθερη αγορά επέτρεψε στη χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό παγκοσμίως να εμφανίσει επί σειρά ετών σχεδόν εξωπραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης, χωρίς φυσικά να αποφύγει τις παιδικές ασθένειες του καπιταλισμού.

Από αυτήν τη ραγδαία ανάπτυξη, όπως είναι φυσικό, ξεπήδησε μια κάστα νέων εκατομμυριούχων. Αυτή η αναδυόμενη τάξη ονομάστηκε «nouveau riche». Ηταν άνθρωποι που κέρδισαν πολλά χρήματα και θέλοντας να δώσουν στα παιδιά τους όσα στερήθηκαν οι ίδιοι έφτασαν στο άλλο άκρο. Δημιούργησαν τους fuerdai, μια γενιά κακομαθημένων πλουσιόπαιδων που απειλούν να τα τινάξουν όλα στον αέρα.

Πόσο απειλούν την Κίνα

Οι fuerdai προκαλούν αμηχανία στην Κίνα. Μάλιστα το Κομμουνιστικό Κόμμα φαίνεται να τους θεωρεί οικονομική ή ακόμη και πολιτική απειλή. Ο ίδιος ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει συμβουλεύσει πολλές φορές αυτήν τη νέα γενιά να αναλογιστεί από πού προέρχεται ο πλούτος της και να συμπεριφερθεί ανάλογα. Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία είναι πως «ξέρουν μόνο πώς να επιδείξουν τον πλούτο τους αλλά δεν ξέρουν πώς να δημιουργήσουν πλούτο».

H κυβέρνηση αναγκάστηκε να λάβει μέτρα επιχειρώντας να τους βάλει στον ίσιο δρόμο. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινά νέα του Πεκίνου», 70 κληρονόμοι των μεγαλύτερων εταιρειών της χώρας υποχρεώθηκαν να παρακολουθήσουν διαλέξεις για τον ρόλο των παραδοσιακών αξιών στις επιχειρήσεις και την αξία του χρήματος. Οσοι άργησαν ή δεν εμφανίστηκαν πλήρωσαν πρόστιμο.

Σχεδόν όλα τα παιδιά αυτής της γενιάς έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό και σχεδόν κανένα δεν θέλει να συνεχίσει τις επιχειρήσεις των γονιών του. Περνώντας τις καλοκαιρινές διακοπές τους στο Μπαλί και τις χειμερινές στις Αλπεις, διαβάζοντας φιλοσοφία στην Οξφόρδη και παίρνοντας MBA από το Στάνφορντ, είναι απρόθυμοι να αναλάβουν το οικογενειακό εργοστάσιο. Κάποιοι αρκούνται στο να τρώνε τα έτοιμα, ενώ άλλοι επιχειρούν να κάνουν τα δικά τους βήματα. Οι περισσότεροι από αυτούς που αποφασίζουν να κάνουν δική τους δουλειά επιλέγουν να ζήσουν μακριά από την οικογένειά τους.

Μεγαλώνοντας στη μοναξιά

Ο Wang Daqi, συγγραφές του βιβλίου «Children of wealth» (τα παιδιά της χλιδής), υποστηρίζει πως αυτή η γενιά μεγάλωσε μέσα στη μοναξιά και μαζί με τα πλούτη έχει κληρονομήσει συναισθηματικά τραύματα. Οι γονείς και οι παππούδες τους έζησαν σε μια εποχή που μόνο οι δυνατοί και οι ικανοί μπορούσαν να επιβιώσουν.

Αυτό τους έκανε σκληρούς και ψυχρούς, χαρακτηριστικά που διαθέτουν και τα παιδιά τους. Θέλοντας να προσφέρουν καλύτερη μόρφωση και περισσότερα εφόδια στα τέκνα τους φρόντισαν να τα στείλουν για σπουδές στο εξωτερικό ή να τα κλείσουν από μικρή ηλικία εσωτερικά σε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Τα έβλεπαν σπάνια και για να αντισταθμίσουν την απουσία τους φρόντιζαν να τους στέλνουν πανάκριβα και πολυάριθμα δώρα.

Ο συγγραφέας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ενας fuerdai με τον οποίο μίλησα μου εξομολογήθηκε πως μεγάλωσε μακριά από τους γονείς του. Μισούσε τόσο πολύ το να είναι μόνος που όταν ενηλικιώθηκε δεν έβγαινε ποτέ έξω εάν η παρέα του δεν ξεπερνούσε τα 20 άτομα. Του άρεσε να πηγαίνει στον κινηματογράφο και να αγοράζει 30 εισιτήρια».

Τα τελευταία χρόνια ορισμένοι από αυτούς τους νέους προσπαθούν, έστω και την τελευταία στιγμή, να αλλάξουν στάση τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Η Relay China Elite Association είναι μια οργάνωση που προσπαθεί να φέρει σε επαφή αυτούς τους νέους ανθρώπους. Η συνδρομή για να γίνεις μέλος είναι περίπου 31.450 δολάρια, ενώ για να γίνεις αποδεκτός βασική προϋπόθεση είναι οι γονείς σου να πληρώνουν τουλάχιστον 7,86 εκατομμύρια δολάρια σε ετήσιους φόρους. Η οργάνωση προσπαθεί να τους ενθαρρύνει να αναλάβουν τις εταιρείες των γονιών τους και να επαναπροσδιοριστούν. Αρκετοί fuerdai προσπαθούν να μετατραπούν από «πλούσια παιδιά δεύτερης γενιάς» σε chuangerdai, δηλαδή «επιχειρηματίες δεύτερης γενιάς».

Ετικέτες

Τελευταίες ΕιδήσειςDropdown Arrow
preloader
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Documento Newsletter