Πολύς λόγος – αντίλογος γίνεται τελευταία για τη Συνεργασία των Κεντροαριστερών Κομμάτων και για την «Προοδευτική Κυβέρνηση»! Όμως τόσο η Συνεργασία, όσο και η προοδευτική Κυβέρνηση απαιτούν από τους «εμπνευστές» της απάντηση σε πολλά και σημαντικά ερωτήματα.
Τι είναι Κεντρο – Αριστερά; Ποια είναι τα Προοδευτικά Κόμματα που θα σχηματίσουν τη «Προοδευτική Κυβέρνηση»; Είναι η πληθώρα των Κομμάτων που έχουν υιοθετήσει το έωλο σύνθημα της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ και επαγγέλλονται την προστασία των λαϊκών συμφερόντων; Είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το πάλαι ποτέ Κόμμα Εξουσίας, που αυτοπροβάλλεται (χωρίς να πείθει) ως ο νικητής των επόμενων εκλογών, που θα ηγηθεί μιας «Προοδευτικής Κυβέρνησης», αποτέλεσμα της Συνεργασίας των Προοδευτικών Κομμάτων; Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η πλειάδα των Κομμάτων που σχηματίστηκαν μετά τις αλλεπάλληλες διασπάσεις του; Προοιωνίζουν οι σημερινές σχέσεις των Κεντρο – Αριστερών Κομμάτων την πραγμάτωση μιας τέτοιας Κυβέρνησης; Πιστεύουν οι Πρόεδροι, τα πρωτοκλασάτα και όλα τα μεσαία κομματικά στελέχη των Κεντρο – Αριστερών Κομμάτων στη ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ή προτάσσουν – επιζητούν την κομματική πρωτοκαθεδρία; Υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ σήμερα να περάσουμε από τη ΘΕΩΡΙΑ στην ΠΡΑΞΗ της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, στην προοπτική σχηματισμού «Προοδευτικής Κυβέρνησης»; Και αν όχι τι πρέπει να αλλάξει για να αναστηθεί η ΕΛΠΙΔΑ της ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ;
ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ! Η εξαγγελία της «προοδευτικής κυβέρνησης» είναι σχήμα πρωθύστερο! Οι εμπνευστές της βάζουν πρώτα το κάρο και ύστερα το άλογο! Είναι πλέον η ώρα ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Σωκράτης Φάμελλος και όλοι όσοι μιλούν για ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ των «προοδευτικών» κομμάτων και το σχηματισμό «Προοδευτικής Κυβέρνησης», να ξεκινήσουν έναν εποικοδομητικό – αποτελεσματικό διάλογο με τα κόμματα με τα οποία σκοπεύουν να συγκυβερνήσουν και να συμφωνήσουν για τη μορφή, τους όρους και τα όρια της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, καθώς επίσης και για το κυβερνητικό πρόγραμμα το οποίο θα ακολουθήσουν. Γιατί είναι παντελώς έωλη και καθόλου πιστευτή από τους πολίτες η επίκληση του σχηματισμού «Προοδευτικής Κυβέρνησης», αν δεν προσδιοριστεί το «Προοδευτικό» και ποια είναι τα «Προοδευτικά» κόμματα. Και βέβαια η συνεργασία των κομμάτων δε μειώνει καθόλου την ανεξαρτησία και την αυτονομία τους, ούτε δίνει το «δικαίωμα» στον Κ. Μητσοτάκη να ανασύρει τα μετεμφυλιακά κατάλοιπα της Δεξιάς, επισείοντας τον «μπαμπούλα» του «λαϊκού μετώπου»! Και πάντως τα Κόμματα πρέπει να ξεκαθαρίσουν: Προτιμούν τη ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ή επιλέγουν την ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, όποτε, και… αν προκύψει;
Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ των Προοδευτικών Κομμάτων είναι ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥ ΑΝΕΥ! Είναι το αναφαίρετο Δημοκρατικό Δικαίωμα που είναι κατοχυρωμένο στην Ευρώπη και σε όλα τα Δημοκρατικά κράτη του κόσμου. Και είναι υποχρέωση των Προοδευτικών Ελληνικών Κομμάτων να συνεργασθούν, για να μπορούν ΟΛΑ ΜΑΖΙ να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων από την Κυβέρνηση της Ολιγαρχίας που μας κυβερνά και να πετύχουν την κυβερνητική αλλαγή που όλα στοχεύουν!
*Ο Σάββας Σερασίδης είναι πρώην Δήμαρχος Σταυρούπολης.