Κέρδισαν το στοίχημα της συμμετοχής – και αυτό σχετικό είναι – αλλά έχασαν το στοίχημα της διεύρυνσης. Το δίδυμο που περνά στο δεύτερο γύρο των εκλογών για την ανάδειξη επικεφαλής του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς μετέτρεψε μία διαδικασία υποτιθέμενης αναγέννησης και διεύρυνσης της δημοκρατικής παράταξης σε καθαρά… οικογενειακή υπόθεση!
Έτσι, πρώτη περνά στο δεύτερο γύρο η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, και δεύτερος ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και βασικός εσωκομματικός της αντίπαλος, Νίκος Ανδρουλάκης.
Και αυτό που έχει σημασία από εδώ και στο εξής δεν είναι τόσο ποιος από τους δύο θα επικρατήσει την επόμενη Κυριακή, αλλά πώς θα πορευτούν την επόμενη μέρα. Γιατί ουδείς έχει ξεχάσει την έντονη κόντρα των τελευταίων μηνών μεταξύ των δύο συντρόφων, που ξεκίνησε από μία επεισοδιακή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και κατέληξε στην καθαίρεση του προσκείμενου στον Νίκο Ανδρουλάκη, γραμματέα του κόμματος, Στέφανο Ξεκαλάκη, από την Φώφη Γεννηματά.
Προς το παρόν, πάντως, δύο είναι τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν τόσο από την συμμετοχή των πολιτών στον πρώτο γύρο, όσο και από το δίδυμο των υποψηφίων που πέρασε στον δεύτερο.
Πρώτον, το γεγονός ότι ψήφισαν συνολικά 210.264 πολίτες, με όλους τους υποψηφίους να δηλώνουν την ικανοποίησή τους γι’ αυτή τη συμμετοχή, μεταφράζοντάς την σε εγγύηση επιτυχίας και στις εθνικές κάλπες, έδειξε ουσιαστικά ότι λίγοι πολίτες εκτός των ορίων του ΠΑΣΟΚ πήραν μέρος σε αυτή τη διαδικασία! Και απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι, καλώς ή κακώς, ελάχιστα ενδιαφέρει τον κόσμο αυτή η τόσο ελπιδοφόρα για τα πολιτικά της στελέχη συγκρότηση της νέας Κεντροαριστεράς – ή όπως αλλιώς θα την ονομάσουν…
Δεύτερον, το να υπόσχεσαι μία διευρυμένη, ανανεωμένη παράταξη, που θα περιλαμβάνει την κεντροαριστερά, την ανανεωτική αριστερά, το προοδευτικό κέντρο, την οικολογία, μέχρι τους φιλελεύθερους και τους κεντροδεξιούς, και να καταλήγεις στην ουσία σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ – που θα ΄λεγε κι ο Τζιώτης – δεν το λες και διεύρυνση ακριβώς! Γιατί τα ποσοστά που πήραν τόσο ο Γιώργος Καμίνης, όσο και ο Σταύρος Θεοδωράκης και, κυρίως, η διαφορά τους από το δίδυμο Γεννηματά – Ανδρουλάκη απέδειξε περίτρανα ότι αυτή η διαδικασία ήταν και παρέμεινε «υπόθεση ΠΑΣΟΚ».
Επιπλέον, είναι μάλλον ουτοπικό να θεωρήσει κανείς, με αυτό τον αριθμό ψηφοφόρων του πρώτου γύρου, ότι επετεύχθη και ο πρωταρχικός στόχος, που ήταν να επιστρέψουν «στο σπίτι τους» οι ψηφοφόροι που έφυγαν κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Από σήμερα και στο εξής, λοιπόν, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της επόμενης Κυριακής, αυτό που πραγματικά θα πρέπει να απασχολήσει τους υποψηφίους και ευρύτερα τον χώρο της Κεντροαριστεράς, είναι πώς θα παραμείνουν ενωμένοι και πόσο γρήγορα θα πάνε σε ένα ιδρυτικό συνέδριο για την συγκρότηση του νέου φορέα. Ενός φορέα, πραγματικά ενιαίου, έστω και πολυτασικού, που δεν θα είναι μία παραλλαγή του ΠΑΣΟΚ, ούτε μία Δημοκρατική Συμπαράταξη με άλλο όνομα, εάν θέλει πραγματικά να παίξει ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.
